ابراهیمی: 500هزار و یک میلیارد فرقی ندارد

به گزارش "ورزش سه"، محمد ابراهیمی می‌ گوید هیچ پیشنهادی از باشگاه تراکتور به او نشده و در نهایت با جمع بندی هایی که انجام داده تصمیم گرفته در گسترش بماند.

یک هفته است استارت زده ایم
فعلا که نزدیک به یک هفته است تمریناتمان را شروع کرده ایم، در حال حاضر تبریز هستیم و خبر ندارم که در ادامه کار کجا اردو بزنیم و اینکه خارج از کشور باشد یا داخل ایران هنوز مشخص نشده.

مدعی سقوط بودیم و آرامش داشتیم
من فکر می‌ کنم مهمترین چیزی که یک فوتبالیست دوست دارد داشته باشد، آرامش است. با وجود اینکه گسترش فولاد اواخر فصل گذشته یکی از مدعی های سقوط بود اما جالب اینجاست که ما باز هم آرامش خاصی در این تیم داشتیم چون یک باشگاه منظم و مربی ای مثل فراز کمالوند در کار فنی عالی است، داریم. بنابراین احساس آرامش می‌ کردیم. اولویت اول من نیز گسترش بود.

تراکتور به من لبخند هم نزد
از طرف تراکتوری ها اتفاق خاصی نیفتاد که من بخواهم به این تیم برگردم یا برنگردم. از طرف باشگاه تراکتورسازی نه با من تماس گرفتند، نه پیامک زدند حتی یک لبخند هم به من نزدند. با این شرایط چگونه می‌توانستم به فکر بازگشت به تراکتور باشم من به سیاست باشگاه احترام می‌گذارم. قطعا پیش آقا فراز راحت تر هستم، از تراکتورسازی نه پیشنهادی داشتم نه چیزی. منتظر هم ماندم اما اتفاق خوشایندی نیفتاد در ضمن تراکتور و گسترش فرقی نمی‌ کند. در اینجا تبریزی ها پشت هر دو تیم هستند.

یقه تیم های بزرگ را گرفتیم
شما اگر بازی های پارسال را نگاه کرده باشید، می‌دانید که تیم ما از نظر فنی خوب فوتبال بازی می‌ کند ما یقه تیم هایی چون استقلال، پرسپولیس، فولاد و ذوب‌آهن را گرفتیم و فقط نفت‌تهران از زیر دستمان در رفت که آن بازی را هم باید 6 بر 2 می‌ بردیم. دو تا گلی که نفتی ها زدند روی اشتباهات فردی خودمان بود. همه نتایج خوبی را در حالی گرفتیم که تیم ما به دلیل اینکه ممکن بود بیافتد، استرس و فشاری را تحمل می‌کرد.

همین آرامشی که داریم کافی است
امسال نیز با آرامش بیشتری به کارمان ادامه می‌ دهیم. نمی‌ خواهم از الان قول آسیایی شدن گسترش فولاد را بدهم اما تلاش می‌ کنیم تا به هدفی که باشگاه و بازیکنان دارند برسیم. اکثر بچه های فصل گذشته حفظ شده اند، یکسری ها هم قرار است اضافه شوند فعلا هم دارند تست می‌ دهند. خریدهای خوب در راه است در ضمن این را بگویم که همه چیز در فوتبال پول نیست؛ همین که آدم بتواند با آرامش کار کند و نتایج خوبی بگیرد کافی است. در ضمن مشکل مالی را همه تیم ها دارند از سپاهان و ذوب‌آهن که با ثبات هستند بگیرد تا بقیه. امیدوارم که ختم به خیر شود. سال به سال حقوق بازیکنان پایین تر می‌ آید.

اسم ما بد در رفته
همین الانش من باید 300 میلیون پول مالیات بدهم و این مالیات مربوط به یکی، دوسال اخیر است و فکر نکنید که مالیات کل زمانی که فوتبال بازی کرده ام 300، 400 میلیون می‌ شود. الان هم که مالیات ها تصاعدی شده و من نمی‌دانم چرا این مشکل برای فوتبالیست ها وجود دارد، این همه ورزشکار وجود دارد چرا فقط این وسط اسم ما بد در رفته. هیچ مرجعی هم نیست که رسیدگی کند. امیدوارم هر چه زودتر این اتفاقات حل شود. جالب اینجاست که اداره مالیات به ما می‌ گوید ما مالیاتمان را می‌ گیریم شما هم بعدش می‌ توانید بروید دنبال شکایت و شکایت کشی.

مردم فکر می‌ کنند ما پولدارترین قشر جامعه هستیم
زمانی که در تراکتورسازی بودم یعنی قبل از مدیریت آقای عباسی برای من یک میلیون و پانصدهزارتومان پول ریختند، به باشگاه رفتم و گفتم من قبلا پاداش گرفته ام چرا دوباره به من پاداش می‌ دهید؟ مسوولان باشگاه گفتند این پاداش ات نیست حقوق ات است. با این حساب حرفی ندارم که بزنم فقط اینکه مردم فکر می‌ کنند ما پولدارترین قشر جامعه هستیم. متاسفانه یک چیز بدی هم که وجود دارد فوتبالیست ها تا پول دستشان می‌ آید، اتومبیل گرانقیمت می‌ خرند و مردم که از بیرون نگاه می‌ کنند فکر می‌کنند که ما چقدر پولدار هستیم ولی در فوتبال ما چه 500 هزار تومان قرارداد ببندیم چه یک میلیارد آخرسر هیچ اتفاقی نمی‌ افتد.