کد خبر : 1264781 |
14 شهریور 1394 ساعت 10:00 |
18.1K بازدید |
0
دیدگاه
آلترناتیو تاکتیکی، دستاورد بازی با گوام
وقتی کیروش در غیاب قوچاننژاد و جهانبخش مصدوم، مسعود شجاعی را هم دعوت نکرد، مشخص بود که روی مهاجمان جوان تیمش خیلی حساب کرده.
به گزارش "ورزش سه" و به نقل از روزنامه ایران ورزشی، قبل از بازی گوام، پیشبینی کرده بودیم که آزمون آماده اجازه نمیدهد جای خالی گوچی احساس شود و طارمی هم میتواند گزینه مطمئنی برای خط حمله تیمملی باشد. بازیکنانی که زمان زیادی از ورودشان به چرخه تیم ملی نمیگذرد، ولی در همین زمان کم در باشگاه و تیمملی چنان نمایشی داشتهاند که خیال سرمربی بابت گلزنی راحت باشد.
کیروش هم با قرار دادن هر دو در ترکیب اصلیاش نشان داد که اعتماد خیلی زیادی به این دو جوان دارد. مربی پرتغالی که همیشه پای آرایش 3-3-4 ایستاده، در تصمیمی نادر حاضر شد از چیدمان مورد علاقهاش دست بردارد و با اعتقادی که به این دو گلزن باهوش داشت، تیمش را با دو مهاجم نوک به زمین فرستاد.
چرخش تاکتیکی کیروش را میتوان مهمترین دستاورد این بازی دانست. مردی که در 4 سال گذشته، پای یک سیستم ایستاده، حالا تصمیم گرفته به خاطر مهاجمان آمادهای که در اختیار دارد، در ایده تاکتیکیاش تجدید نظر کند و تیمملی را با برنامه جدیدی به زمین بفرستد. کیروش میداند که در صورت اصرار روی آرایش 3-3-4، مجبور است دو نفر از سه مهاجم آمادهاش یعنی گوچی، آزمون و طارمی را نیمکتنشین کند، پس تصمیم گرفته با تغییر آرایش بیشترین بهره را از پتانسیل آنها ببرد.
البته انتظار نمیرود کیروش در همه بازیها تیم ملی را با همین سیستم بچیند. او قطعا برای بازیهای سختتر مرحله مقدماتی و در برابر مدعیان آسیایی مثل ژاپن و کره، احتمالا به آرایش مورد علاقهاش برمیگردد، ولی با حضور این مهاجمان آماده، او حالا میتواند روی یک آلترناتیو تاکتیکی حساب کند. این ترکیب هجومیتر میتواند در برخی بازیها که خط میانی حریف ضعیفتر است یا دقایقی از بازی که نیاز مبرم به گل داریم، به کمک کادر فنی بیاید. با این مهاجمان دست کیروش باز است تا هر لحظه بخواهد، مربیان حریف را غافلگیر کند و ضربه نهایی را بزند.
داشتن مهاجمان آماده، اتفاقی نیست که همیشه تکرار شود و مربیان بزرگ خوب میدانند از این پتانسیل چطور استفاده کنند. شاید بهترین مثال در مقیاس جهانی، اروگوئه باشد که با ظهور همزمان فورلان، سوارز و کاوانی توانست خودش را به رده تیمهای طراز اول جهان برساند و در جامجهانی 2010 چهارم شود.
کیروش هم با قرار دادن هر دو در ترکیب اصلیاش نشان داد که اعتماد خیلی زیادی به این دو جوان دارد. مربی پرتغالی که همیشه پای آرایش 3-3-4 ایستاده، در تصمیمی نادر حاضر شد از چیدمان مورد علاقهاش دست بردارد و با اعتقادی که به این دو گلزن باهوش داشت، تیمش را با دو مهاجم نوک به زمین فرستاد.
چرخش تاکتیکی کیروش را میتوان مهمترین دستاورد این بازی دانست. مردی که در 4 سال گذشته، پای یک سیستم ایستاده، حالا تصمیم گرفته به خاطر مهاجمان آمادهای که در اختیار دارد، در ایده تاکتیکیاش تجدید نظر کند و تیمملی را با برنامه جدیدی به زمین بفرستد. کیروش میداند که در صورت اصرار روی آرایش 3-3-4، مجبور است دو نفر از سه مهاجم آمادهاش یعنی گوچی، آزمون و طارمی را نیمکتنشین کند، پس تصمیم گرفته با تغییر آرایش بیشترین بهره را از پتانسیل آنها ببرد.
البته انتظار نمیرود کیروش در همه بازیها تیم ملی را با همین سیستم بچیند. او قطعا برای بازیهای سختتر مرحله مقدماتی و در برابر مدعیان آسیایی مثل ژاپن و کره، احتمالا به آرایش مورد علاقهاش برمیگردد، ولی با حضور این مهاجمان آماده، او حالا میتواند روی یک آلترناتیو تاکتیکی حساب کند. این ترکیب هجومیتر میتواند در برخی بازیها که خط میانی حریف ضعیفتر است یا دقایقی از بازی که نیاز مبرم به گل داریم، به کمک کادر فنی بیاید. با این مهاجمان دست کیروش باز است تا هر لحظه بخواهد، مربیان حریف را غافلگیر کند و ضربه نهایی را بزند.
داشتن مهاجمان آماده، اتفاقی نیست که همیشه تکرار شود و مربیان بزرگ خوب میدانند از این پتانسیل چطور استفاده کنند. شاید بهترین مثال در مقیاس جهانی، اروگوئه باشد که با ظهور همزمان فورلان، سوارز و کاوانی توانست خودش را به رده تیمهای طراز اول جهان برساند و در جامجهانی 2010 چهارم شود.