کد خبر : 1264790 | 14 شهریور 1394 ساعت 10:15 | 4.8K بازدید | 0 دیدگاه

فرنگی کاران برای حضور در مسابقات جهانی راهی لاس وگاس شدند

موفقیت کشتی فرنگی تکرار می‌شود؟

تیم ملی کشتی فرنگی برای شرکت در رقابت‌های جهانی و گزینشی المپیک بامداد روز گذشته راهی شهر لاس وگاس آمریکا شد.

موفقیت کشتی فرنگی تکرار می‌شود؟
به گزارش "ورزش سه" و به نقل از روزنامه ایران ورزشی، تیم ملی فرنگی کشورمان که در سال‌های اخیر افتخارات زیادی را کسب کرده‌ این بار هم با ترکیبی که تلفیقی از کشتی‌گیران تازه وارد و با سابقه است راهی لاس‌وگاس می‌شود تا بلکه بتواند برای رسیدن به‌عنوان قهرمانی و دفاع از عنوانی که در سال گذشته برای اولین بار به دست آورد به جنگ رقبا برود.

این تیم در ترکیب خود از پنج کشتی‌گیر مدال دار جهان بهره می‌برد و به همین دلیل توقع می‌رود که بتواند به موفقیت خوبی برسد. در راس همه این مدال داران حمید سوریان است که با هفت طلای جهان و المپیک شاخص ترین کشتی‌گیر تیم ایران است.

او با هوش و ذکاوت خوبی که از خود در سال‌های اخیر نشان داده ثابت کرده که می‌تواند حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد. حمید سوریان البته امسال با شرایط متفاوتی راهی این رقابت‌ها می‌شود. او در دو تورنمنت قبل از این مسابقات شرکت کرد که در هر دو نتوانست با موفقیت تشک مسابقات را ترک کند.

علاوه بر این حمید سوریان همیشه برای حضور در مسابقات جهانی فقط یک بار وزن کم می‌کرد اما امسال دو الی سه بار این کار را انجام داده و این یعنی اینکه او در شرایط متفاوتی راهی این مسابقات می‌شود. کسب هشتمین طلای جهان او آرزوی هر ایرانی است که امید تحقق آن را داریم. هر چند که او در این راه حریفان گردن کلفتی خواهد داشت. یکی از آنها استفان ماریانیان از روسیه است که با کنده کشی‌های بی نقص توانست جای سیمینوف را در ترکیب روس‌ها بگیرد.

آذربایجان هم دوباره به روشن بایراموف روی آورده است. حریف قدیمی حمید سوریان که در المپیک لندن حمید یک رقابت به یاد ماندنی با او برگزار کرد و قهرمان آذربایجان را در مقابل چشمان علی اف رییس جمهوری کشور آذربایجان که به امید قهرمانی بایراموف راهی لندن شده بود، به زانو درآورد. همچنین باید از کشتی‌گیر ازبک‌ها المرت تاسمرادوف که سال گذشته برنز مسابقات جهانی را هم کسب کرد، یاد کنیم. ماجرای رقبای حمید سوریان شبیه به ماجرای شکارچی است که برای شکار شیر می‌رود.

سعید عبدولی، افشین بیابانگرد، حبیب اخلاقی و قاسم رضایی دیگر مدال داران جهان هستند که در بین این نفرات قاسم رضایی با طلای المپیک و دو برنز جهان و عبدولی با طلای جهان در سال 2011 شرایط بهتری دارند. حبیب اخلاقی و افشین بیابانگرد هم دو برنز دارند.

در این جمع فقط دو کشتی‌گیر هستند که برای اولین بار به مسابقات جهانی اعزام می‌شوند اما به هیچ عنوان کشتی‌گیران کم تجربه‌ای نیستند و در واقع یوسف قادریان از امید‌های تیم ایران محسوب می‌شود. این شرایط تیمی است که در مسابقات جهانی ماقبل از المپیک قرار است به میدان برود. باید این تیم را با تیم سال 2011 استانبول مقایسه کنیم که آن هم مسابقات ماقبل المپیک 2012 لندن بود.

آیا واقعا چنین قیاسی ممکن است؟ در آن تیم که اوزان کشتی فرنگی دو سال بعد از آن تغییر کرد، در وزن ۵۵ کیلوگرم محسن حاجی‌پور، در وزن ۶۰ کیلوگرم امید نوروزی، در وزن ۶۶ کیلوگرم سعید عبدولی، در وزن ۷۴ کیلوگرم فرشاد علیزاده، در وزن ۸۴ کیلوگرم حبیب‌اخلاقی، در وزن ۹۶ کیلوگرم قاسم رضایی و در وزن ۱۲۰ کیلوگرم بشیر باباجان‌زاده حضور داشتند.

در این جمع سه کشتی‌گیر بودند که پیش از آن صاحب مدال برنز شده بودند. قاسم رضایی، حبیب اخلاقی و فرشاد علیزاده سه کشتی‌گیری بودند که سابقه مدال آوری داشتند در حالی‌که در همین تیم که به آمریکا رفت پنج کشتی‌گیر مدال جهانی دارند و دو کشتی‌گیر دیگر هم در حد و اندازه‌های مدال جهانی هستند.

در آن تیم محسن حاجی پور برای اولین بار توانسته بود در غیاب حمید سوریان دوبنده تیم ملی را به تن کند و سایر نفرات هم فقط سابقه اعزام به مسابقات بین‌المللی و جهانی را داشتند. ستاره‌های آن موقع تیم ملی حمید سوریان و امیر علی اکبری بودند که در مسابقات جهانی 2010 مسکو به مدال طلا رسیده بودند ولی هر یک بنا به دلیلی از ترکیب تیم اعزامی به استانبول بازماندند. امیرعلی اکبری به همراه مرحوم بابک قربانی به اتهام استفاده از مواد نیروزا دو ماه قبل از اعزام تیم محروم شدند. حمید سوریان هم به دلیل شرایط جسمانی‌اش ترجیح داد همراه تیم نباشد.

این تیم بدون ستاره راهی استانبول شد و در آنجا هم قرعه بد رژیم صهیونیستی باعث شد تا حاجی پور و قاسم رضایی از جدول حذف شوند تا در واقع تیم ایران مسابقات خود را با پنج کشتی‌گیر شروع کند.

البته امیدواری و خوشبینی به این تیم چنان بالا بود که حتی با دو قرعه بد بازهم کسی انتظار شکست این تیم را نمی‌کشید و در نهایت هم دو طلا توسط امید نوروزی و سعید عبدولی و یک برنز توسط بشیر باباجان‌زاده که تنها مدال معتبر سنگین وزن در تاریخ است، دستاورد درخشان شاگردان محمد بنا از آن مسابقات بود.

همان تیم سال بعد در بازی‌های المپیک دست به یک کار تاریخی زد و صاحب سه مدال طلا شد.
امروز این سوال مطرح است که این تیم با 5 کشتی‌گیری که صاحب مدال جهان و المپیک هستند و به مراتب تیم قدرتمندی هم است، آیا می‌تواند همان نتایج سال 2011 را تکرار کند و از همین امروز این امیدواری را به وجود بیاورد که در المپیک ریو هم همانند المپیک لندن موفق خواهد بود؟

دیدگاه‌ها