کد خبر : 1298635 |
02 بهمن 1394 ساعت 19:33 |
43.6K بازدید |
0
دیدگاه
تمدید حسرت تا سال 2020 (عکس)
ایران نتوانست از فرصتهای بیشمار خود در نیمه اول و دوم مسابقه یک چهارم برابر ژاپن استفاده کند تا در وقت اضافه سنگینترین شکست ایران مقابل ژاپن رقم بخورد.
به گزارش "ورزش سه"، 90 دقیقه قانونی در حالی به پایان رسید که از لحاظ کیفیت بازی نبردی پایاپای شاهد بودیم و از حیث فرصتهای گل عملکرد بهتری از مردان کشورمان شاهد بودیم.
هرچه از زمان بازی گذشت ژاپنیها در ارائه برنامه خود که البته چندان هم قابل توجه نبود، سیری معقول داشتند و بازیکنان ایران با پایان یافتن ذخیره انرژی جسمی و ذهنی خود بازی را به حریف واگذار کردند. کار به جایی رسید که با آغاز وقت اضافه اول انگار توان بازیکنان تیم ملی به طور کل تمام شده بود. در این اوقات ژاپنیها گربه رقصانی را آغاز کردند و آنچه در 20 دقیقه اول حاصل شد، 3 گل برای ژاپن بود.
ایران حذف شد مثل همیشه، مثل تمام مسابقات المپیک از سال 1980 به بعد، 1984 شرکت نکردیم، 1988 حذف شدیم، 1992 حذف شدیم، 1996 حذف شدیم، 2000 حذف شدیم، 2004 حذف شدیم، 2008 حذف شدیم، 2012 هم حذف شدیم انگار دیگر یک عادت کهنه است. شاید ما در 90 دقیقه فرصتهای بیشتری داشتیم اما نتیجه 120 دقیقه آینه عدالت و قیاس بین دو نوع از مدیریت و ارائه فوتبال ژاپن و ایران است. باید فرق باشد بین فوتبالی که 5 دوره متوالی به المپیک صعود کرده است و فوتبالی که 8 دوره حذف شده و حالا نهمین حذف متوالی خود را تجربه کرده است.
راستی هم فوتبالی که در 8 بازی خود برابر 3 تیم عربستان، قطر و ژاپن بازنده شده شایسته حضور در المپیک نیست. وقتی به 3 تیم باختهایم یعنی اینکه حداقل 3 تیم قویتر از ما وجود دارند. ژاپن مزد تداوم خود را گرفت و ما چوب احساسات، انتخابات اشتباه، رفتارهای نفسانی مدیریتی و ضعف پشتوانه، پشتیبانی و تدارکات را خوردیم.
حالا برویم سراغ یک تیتر تکراری حسرت ایران 36 ساله شد! حالا همگان با همان احساسات تکراری سالهای حسرت ایران را به 40 و 44 میرسانند اما ایران در سال 1980 به المپیک صعود کرد. حسرت صعودمان از 36 گذشت و قطعا این حسرت تا المپیک 2020 یعنی 40 سال ادامهدار است.
هرچه از زمان بازی گذشت ژاپنیها در ارائه برنامه خود که البته چندان هم قابل توجه نبود، سیری معقول داشتند و بازیکنان ایران با پایان یافتن ذخیره انرژی جسمی و ذهنی خود بازی را به حریف واگذار کردند. کار به جایی رسید که با آغاز وقت اضافه اول انگار توان بازیکنان تیم ملی به طور کل تمام شده بود. در این اوقات ژاپنیها گربه رقصانی را آغاز کردند و آنچه در 20 دقیقه اول حاصل شد، 3 گل برای ژاپن بود.
ایران حذف شد مثل همیشه، مثل تمام مسابقات المپیک از سال 1980 به بعد، 1984 شرکت نکردیم، 1988 حذف شدیم، 1992 حذف شدیم، 1996 حذف شدیم، 2000 حذف شدیم، 2004 حذف شدیم، 2008 حذف شدیم، 2012 هم حذف شدیم انگار دیگر یک عادت کهنه است. شاید ما در 90 دقیقه فرصتهای بیشتری داشتیم اما نتیجه 120 دقیقه آینه عدالت و قیاس بین دو نوع از مدیریت و ارائه فوتبال ژاپن و ایران است. باید فرق باشد بین فوتبالی که 5 دوره متوالی به المپیک صعود کرده است و فوتبالی که 8 دوره حذف شده و حالا نهمین حذف متوالی خود را تجربه کرده است.
راستی هم فوتبالی که در 8 بازی خود برابر 3 تیم عربستان، قطر و ژاپن بازنده شده شایسته حضور در المپیک نیست. وقتی به 3 تیم باختهایم یعنی اینکه حداقل 3 تیم قویتر از ما وجود دارند. ژاپن مزد تداوم خود را گرفت و ما چوب احساسات، انتخابات اشتباه، رفتارهای نفسانی مدیریتی و ضعف پشتوانه، پشتیبانی و تدارکات را خوردیم.
حالا برویم سراغ یک تیتر تکراری حسرت ایران 36 ساله شد! حالا همگان با همان احساسات تکراری سالهای حسرت ایران را به 40 و 44 میرسانند اما ایران در سال 1980 به المپیک صعود کرد. حسرت صعودمان از 36 گذشت و قطعا این حسرت تا المپیک 2020 یعنی 40 سال ادامهدار است.