کد خبر : 1317106 | 25 فروردين 1395 ساعت 12:21 | 98.2K بازدید | 49 دیدگاه

امیدوارم تراکتور امسال قهرمان شود

اولیویرا : جام را به اصفهان پست کردیم

تونی اولیویرا یک نام مهم در چندسال گذشته فوتبال ماست ، مربی شیرین و جذاب پرتغالی که به محض گفت و گو با وی از دانش و تسلطش به فوتبال آگاه می شوید .

اولیویرا : جام را به اصفهان پست کردیم
به گزارش "ورزش سه"، او که سال گذشته تا پای قهرمانی لیگ برتر رفت در گفت و گو با خبرنگار ما، از خاطراتش در ایران می‌گوید و از چیزهایی که هرگز از او نشنیده بودیم. این خلاصه‌ای از یک مصاحبه سه ساعته است که شاید بخش‌های دیگر آن در زمانی دیگر منتشر شود. تونی همچنان فوتبال ایران را با دقت تعقیب می‌کند و حتی از لیگ یک اطلاع کاملی دارد؛ آنقدر که درباره خونه به خونه و پیکان هم صحبت کند ...
مصاحبه خواندنی ما با این مربی باتجربه را بخوانید. کسی که فکر می‌کند فوتبال ایران یک جام به او و تیمش بدهکار است.

ایرانی‌ها بهتر از همه همسایه‌ها

ماجراجویی من در ایران از 4 سال پیش آغاز شد و من از این سرزمین خاطرات خیلی خوبی دارم. اولین چیزی که باید درباره فوتبال ایران بگویم، رقابتی بودن و سطح بالای آن است. شاید از بیرون اینطور به نظر بیاید اما بازیکنان شاغل در ایران قدرتمند و با مهارت‌اند و سطحی بالاتر از سایر کشورهای حوزه خلیج فارس دارند. با این حال آنها باید در زندگی شخصی و رفتار کمی حرفه‌ای تر باشند تا پیشرفت بزرگتری در زندگی‌شان حاصل شود. آنها باید حرفه‌ای تر باشند.

بازیکنان باید آماده قربانی کردن باشند

وقتی یک بازیکنی بخواهد حرف ای رفتار کند، خودش می‌داند که روش این کار چطور است. من درباره تغذیه، استراحت، تمرین، مسائل شخصی و البته موضوع مهم دیگر یعنی رفتار حرف می‌زنم. همه آنها می‌دانند که چه باید بکنند چون حرف ای بودن در همه جای دنیا یک تعریف را دارند. بازیکن‌ها برای پیشرفت باید بتوانند خودشان را قربانی کنند چرا که آنها فوتبال را انتخاب کرده‌اند و شما در فوتبال هستید برای اینکه موفق باشید و انرژی‌تان را در اختیار باشگاه قرار بدهید.

شباهت استقلال خوزستان و لستر سیتی

ما در ایران شش باشگاه خیلی خوب داریم. تراکتورسازی، پرسپولیس، استقلال، ذوب آهن، نفت تهران، سپاهان و فولاد.این‌ها باشگاه‌های قدرتمندی هستند که اگرچه بعض‌هایشان ممکن است سال خوبی را پشت سر نگذاشته باشند اما کیفیت خوبی را تولید می‌کنند. برای امسال باید از استقلال خوزستان اسم ببرم که سورپرایز اصلی لیگ بود که مثل لستر سیتی کار کرده. آنها فردا این هفته با نفت بازی دارند که بازی سخت و پرهیجانی است. فکر می‌کنم این هفته لیگ شما از آن هفته‌هایی است که گل‌های دقیقه آخر زیادی داشته باشیم. همان طور که پارسال هم گل‌های دقیقه آخر نتیجه لیگ را شکل داد.

فوتبال زبان من است

این که شما تصور می‌کنید هواداران فوتبال در ایران چندان با کاراکتر واقعی من آشنا نشدند شاید حقیقت داشته باشد. ارتباط من با روزنامه نگاران و رسانه‌ها معطوف به نشست‌های مطبوعاتی بود و بیشتر وقت من در تبریز به تمرین و تماشای بازی‌ها و فکر کردن به شکل بازی تیم و بازیکنان ها می‌گذشت. این که بازیکنان جوان من چطور می‌توانند بهتر بشوند. اینکه آنها با ایده و روش من تمرین می‌کنند؟ من در ایران مشکل زبان داشتم و شاید به خاطر همین مسئله به جز نشست‌ها مصاحبه‌های چندانی از من نمی‌بیند. البته من سعی کردم آن طور که می‌توانم با فوتبالم حرف بزنم. اگرچه بالاخره در فوتبال بالا و پایین هست و نمی‌شود با قطعیت از این خود واقعی را به دیگران نشان داد. (با مکث) ...البته در نهایت وقتی مال جای دیگری هستید، زبان یک دیوار است.

من اهل تبریز هستم

من سبیل دارم و آدمی شبیه به تبریزی‌ها هستم. ما بعد از آن دوره ناشناختگی اولیه خیلی عمیق با هم دیگر جفت شدیم. وقتی من به ایران آمدم تهران را بیش از تبریز می‌شناختم ولی به مرور کار به جایی رسید که من خودم را اهل این شهر می دانم. اما این چه اتفاقی بود که افتاد؟ واقعاً بین مردم و من چه رخ داد که آنها من را بیشتر از یک مربی قبول داشتند؟ آنها به من به‌عنوان یک مربی احترام نمی‌گذاشتند، که شاید من برایشان یک همشهری بودم یکی از خودشان. شاید برای اینکه می‌دیدند من برای تیمشان مایه می‌گذارم. البته این فقط مربوط به هواداران نبود که بین من و کل مردم شکل گرفت. این یک ارتباط ابدی خواهد بود.

1079705

امیدوارم تراکتور قهرمان شود

من 34 سال در بنفیکا بودم و تنها 4 سال در تبریز. بنفیکایی ها من را خیلی دوست دارند چون 14 جام از 34 جام این باشگاه با من به دست آمده، اما تبریز یک چیز دیگر بود. هر وقت وارد ورزشگاه می‌شدم و آنها می‌گفتند دوستت داریم؛ چیزی درون من اتفاق می‌افتاد. ما یک ارتباط عمیق قلبی با هم داشتیم. به همین دلیل هم بعد از جدایی از تبریز هرگز درباره این تیم حرف نزدم و حالا هم خیلی خوشحالم که تراکتور دوباره مدعی لیگ است و در آسیا وضع خوبی  دارد. آروزی من پیش رفتن آنها با مردمی است که با آنها رابطه محکمی داشتم.   قهرمانی در شرایط فعلی ممکن است و من از این بابت هرگز نگران نخواهم بود چون رابطه ما شکل گرفته و قدرتمند است، پس من هم به عنوان یکی از هواداران منتظر موفقیت تراکتور هستم. تراکتور مال من یا هر مربی دیگری نیست و یک مفهوم بزرگ است نه فقط اسم یک تیم.

باید فوتبال را زندگی کنید

وقتی 11 نفر بازی می کنند چندین بازیکن بیرون می‌مانند و عده‌ای روی سکو می‌روند. پس برای مربیگری احتیاج به خصلت رهبری دارید. یک نفر ممکن است همه چیز درباره فوتبال بداند اما به موفقیت نرسد. شما ممکن است همه کارهای فنی را انجام بدهید اما بازهم به موفقیت نرسید. یک مربی باید فوتبال را زندگی کرده باشد. باید مردها و مردم را بشناسد. فوتبال یک علم انسانی است نه لزوماً اطلاع از مسائل فنی. من هم با اطلاع از دانش و علوم مختلف موفقیت‌های فوتبالی خوبی را با تیمم به دست آوردم و احترام مردم را خریدم. وقتی بازیکنان یک تیم می‌بینند مردم پشت یک سرمربی‌اند تلاش بیشتری خواهند کرد.

من بازیگر تئاتر نیستم

خیلی از منتقدها گفتند من بازیگر هستم نه سرمربی اما آنچه من کنار زمین انجام می‌دادم تئاتر نبود و من خودم را برای آن زمین خوردن‌ها آماده نکرده بودم. این‌ها بخشی از تلاش من برای تیم بود و البته شاید مردم هم آن را دوست داشتند. این اتفاق ممکن است همین فردا هم دوباره رخ بدهد.  اگر هم به تیم دیگری بروم، بازهم قلبم با تراکتور است اما بازهم سعی می‌کنم بهترین عملکرد را از خود به جا بگذارم.

من قهرمان شدم و بعد جام را از دست دادم

وقتی بین دو نیمه بازی مقابل نفت به رختکن رفتیم، متوجه شدیم سپاهان با دو گل از سایپا پیش است و اگر تیمی مثل سپاهان دو گل به سایپا بزند خیلی کم امکان دارد نتیجه را در آخرین بازی وا بدهد. من این را می‌دانستم. اما وقتی داور سوت پایان را زد، مردم بسیار از داور عصبانی بودند و شروع به پرتاب صندلی‌ها به داخل زمین کردند، اما این کار  خیلی زود متوقف شد. من از پسرم سئوال کردم: آنتون درسته که بازی سپاهان  مساوی شده؟  او جواب داد: بله همینطوره. بعد من به سمت سرمربی نفت علیرضا منصوریان رفتم تا با او دست بدهم، او به من تبریک گفت و در همین لحظه مردم هم داخل زمین ریخته بودند. من فکر می‌کردم قهرمان شده‌ایم. مردم من را تشویق می‌کردند، در آغوشم می‌گرفتند و ... اما وقتی سمت بازیکن‌هایم برگشتم دیدم قیافه‌هایشان خوشحال نیست. من یک لحظه شک کردم. به خودم گفتم یعنی ما لیگ را از دست داده‌ایم؟ من همین چند ثانیه پیش قهرمان بودم. در تمام زمانی که مردم روی سر و کله من بودند هم حس قهرمانی را داشتم اما بعد بلافاصله بعد از خروج از چمن به خودم گفتم چرا بازیکن‌ها رفته‌اند دوش بگیرند؟ مگر آنها نباید خوشحال باشند و شادی کنند؟ این جا بود که فهمیدم سرمربی تیم قهرمان لیگ نیستم.

جام را به اصفهان پست کردیم

من باید خودم را مسلط نشان می‌دادم که کار سختی بود. بازیکنان تیم به حمایت و حرف‌های من احتیاج داشتند بنابراین با وجود این غم بزرگ به آنها تسلی دادم  گفتم عملکردشان افتخار آمیز بوده است. چون ما در یک سوم آخر فصل فوق العاده بودیم و شایسته قهرمانی بودیم. در بازی آخر  نفت به ما سه گل از کرنر زد در حالی که ما 3-1 جلو بودیم اما  تیموریان را از دست دادیم و تمرکز تیم به هم ریخت. ما بازی را برده بودیم اما جام را در پاکت به اصفهان پست کردیم. فضای آن روز استادیوم استثنایی بود و ما باید برای مردم یک شب ویژه می‌ساختیم. من وقتی 3-1 جلو افتادیم نشانه‌هایی از مشکلات را در تیم دیدم چون در نیمه دوم آنها فضا را از ما گرفتند. اگرچه ما باید قبلش گل می‌زدیم و کار را تمام می‌کردیم.

فغانی؛ داورها گاهی اشتباه می‌کنند

من هرگز آقای فغانی را متهم نمی‌کنم. او یکی از بهترین داوران ایران است اگرچه در دو بازی کلیدی تصمیماتی گرفت که علیه ما بود. با این حال داوری هم مثل مربیگری است. شاید یک روز، روز تو نباشد. اما او در جام جهانی حضور داشته و جام جهانی جای بهترین داوران جهان است. من شکی ندارم که او داور خیلی خیلی خوبی است. او در بازی مقابل سپاهان و نفت اشتباهات مهمی داشت اما بی شک این چیزها عمدی نبود.

1028742

این فوتبال بود

فوتبال یک ورزش منطقی نیست. اگر بخواهم مثال خوبی بزنم؛ همیشه بازی معروف بایرن و منچستر را به یاد می‌آورم. که در دو دقیقه قهرمان مهمترین جام دنیا عوض شد. این فوتبال است. امسال ما در بازی ذوب آهن تا دقیقه 80، 4-1 جلو بودیم اما آنها بازی را مساوی کردند و شاید 5 دقیقه بعد اگر بازی ادامه می‌داشت ما را می‌بردند. من در پاسخ به خبرنگارها گفتم این فوتبال است و از این اتفاق‌ها در آن می افتد و همیشه به عنوان یک مربی نمی‌توانی جلوی این مسئله را بگیری.

امیدوار به سرگروهی تراکتور

من خیلی امیدوارم تراکتور به دور بعدی لیگ قهرمانان به عنوان تیم اول صعود کند. من اگر بخواهم درباره عدم موفقیت دوران خودم در تراکتور در آسیا حرف بزنم؛ باید به کلیت باشگاهی ایران و عدم موفقیت اکثر آنها اشاره کنم. ما در لیگ قهرمانان نمی‌توانیم تا انتها پیش برویم چرا که در چمپیونزلیگ آسیایی احتیاج به بازیکن بزرگ دارید. رقبای ما بازیکنان میلیون دلاری داشتند و دارند و این مسئله است که سرنوشت لیگ قهرمانان آسیایی را رقم می زند. البته نفت و استقلال موفق‌تر از ما بودند و این حقیقت است. شاید ما واقعاً مشکل مربیگری هم داشتیم اما پارسال از العین و الاهلی ضعیف‌تر بودیم ولی مثلاً نفت در لحظات کلیدی بهتر کار کرد.

مشکل زمانی لیگ قهرمانان برای ایرانی‌ها

بخشی از مسئله تیم‌های ایرانی برای حضور موفق در آسیا به مسئله زمانی هم برمی گردد. در اواخر اسفند و فروردین، همه ایران درگیر تعطیلات است و فوتبال واقعاً در اولویت نیست. باشگاه‌ها درگیر مطالبات مالی‌اند و بازیکنان منتظر دریافت پول و بعد هم تعطیلات از راه می‌رسند و این مسئله تمرکز تیم‌ها را برای بازی در آن مقطع زمانی می‌گیرند به خصوص که ما از نظر قدرت به اندازه کافی خودمان را برای این مسابقات آماده نمی‌کنیم. الجیش و لخویا و الاهلی و العین، اکثر بازیکنانشان خارجی بودند. خارجی‌های خوب که بعضی وقت‌ها  قیمت یکی از آنها از همه تیم ما بیشتر بود.

کی روش کمال گراست

کارلوس کی روش مثل برادر من است و من علاقه خاصی به او دارم. اگر بخواهم به چیزهای مختلفی درباره او اشاره کنم، موضوع اول این است که او یک مربی کاملاً حرفه ایست. ضمناً او یک کمال گراست و همیشه همه چیز را در بهترین وضعیت می‌خواهد. به تیم ملی‌تان نگاه کنید و ببینید بازیکنان چطور او را دوست دارند. این اتفاقی نیست. در زمانی که در ایران بودم  می‌دیدم که بعضی‌ها علیه او بودند اما او واقعاً مربی بزرگی است. یک مرد قوی از نظر شخصیتی که هرگز نمی‌توانید او را با تونی مقایسه کنید (می خندد) البته ما هیجان و علاقه یکسانی نسبت به فوتبال داریم. من فکر می‌کنم او گاهی احساس خستگی می‌کند از این که چیزها در مسیر خودشان نیستند و زمان زیادی برای برداشتن سنگها از سرراه گذاشته می‌شود. نمی‌دانم در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد اما امیدوارم ایران بداند که چه مربی مهم و معتبری را در اختیار دارد.

شانس بزرگی برای صعود دارید

هدف بزرگ کی روش صعود ایران به جام جهانی است. ژاپن، کره و استرالیا صددرصد در جام جهانی خواهند بود اما ایران هم یک تیم بزرگ و یک شانس قطعی است. البته چین در گروه شما تیم ساده‌ای نیست چون کارهایی را در فوتبالش آغاز کرده. ازبکستان هم حریف دشواری است ولی من تکرار می‌کنم که بازیکنان ایران تکنیکی، تاکتیکی و فیزیکی بهتر از رقبای منطقه‌ای خود هستند و جای زیادی برای امیدواری وجود دارد.

علی کریمی، بهترین بازیکن من

علی کریمی بزرگترین نام فوتبال ایران بود و من خیلی خوشحالم که او به تیم ما آمد و کمک کرد تا یک جام ببریم. علی کریمی یک بازیکن بزرگ با روحیه‌ای بزرگ بود که تازه در تیم من بهترین عملکرد دوران فوتبالش را نداشت و بعد از آن هم از فوتبال کنار رفت اما رفتار حرفه‌ای فوق العاده اش مرا تحت تأثیر قرارداد. او اولین بازیکنی بود که به تمرین می‌آمد و آخرین بازیکنی بود که از تمرین می‌رفت و بازیکنان تیم هم بسیار دوستش داشتند.

احتمال بازگشت به ایران

به هرحال ایران کشوری است که علاقه زیادی برای کار در آنجا دارم. اما فعلاً دوست دارم بازی‌های بنفیکا و تراکتور را ببینم و برای موفقیتشان دعا کنم تا ببینیم در سال بعد چه اتفاقی می افتد...

دیدگاه‌ها