علی کفاشیان و وسوسه یک صندلی طلایی

به گزارش "ورزش سه"، اگرچه اهالی فوتبال کفاشیان را با لقب مرد خندان می‌شناسند اما این تنها نقابی بر ذهن پیچیده و حسابگر این مدیر اهل شهر نائین است. کفاشیان که یک قهرمان سابق دو و میدانی است و بعد از حضور در پست‌های اجرایی فدراسیون دو و میدانی در سمت‌های مهمی مثل معاونت سازمان تربیت بدنی و دبیری کمیته ملی المپیک فعالیت کرده است، زمانی در بین اهالی فوتبال چهره شد که روزنامه‌های ورزشی در اوایل دهه 80 نام وی را به سرنوشت پرسپولیس، تیم امید، تیم ملی و ... گره زده بود.

کفاشیان که در سمت خود در سازمان تربیت بدنی وظیفه برگزاری مجامع را برعهده داشت و سپس برای برنامه‌ریزی حضور ایران در المپیک به کمیته ملی المپیک مهاجرت کرد، سپس در یک تصمیم‌گیری عجیب به عنوان فرد نزدیک به رئیس بعدی سازمان تربیت بدنی در دولت احمدی‌نژاد به عنوان یکی از دو گزینه اصلی وارد انتخابات فدراسیون فوتبال شد تا زیرنظر آقای رئیس کار خود را آغاز کند. اما 4 سال زمان برای وی کافی بود تا به مرور خود را از زیر سایه بلند دولت خارج کند و به عنوان چهره‌ای مستقل در انتخابات بعدی حمایت رسانه‌ها را به دنبال خود داشته باشد.

حضور کفاشیان در انتخابات قبلی و رویارویی‌اش با گزینه دولت که البته به نظر برای اداره فوتبال از وی صالح‌تر بود، برندی تازه را خلق کرد اما این حمایت به سرعت جای خود را به یاسی داد که شکل مدیریت کفاشیان آن را به رسانه‌ها منتقل می‌کرد. وی فردی سازشکار و بی‌خیال (در ظاهر) نشان داده و در انتخاب‌ها و موضع‌گیری‌ها کمتر به سمت مطلوب گرایش داشته است. با این حال حضور او در فدراسیون فوتبال موفقیت‌هایی را نیز در پی داشته از جمله صعود به جام جهانی و حضور فردی به نام کارلوس کی‌روش؛ اگرچه خود کی‌روش با اعتراض‌های همیشگی یکی از منتقدین علی کفاشیان به حساب می‌آید.

رئیس فدراسیون فوتبال با سابقه اداره چندین مجمع انتخاباتی و البته سرپرستی 7 فدراسیون مختلف یکی از آشناترین‌ها به امور انتخاباتی در ورزش ایران بشمار می‌آید. او در دوره قبلی از فشارهای شدید وزیر ورزش وقت گریخت و دوره ریاست خود را تمدید کرد و به امروز رساند، امروزی که در ظاهر روز پایان ریاست اوست اما در عمل هیچ کس به این گزاره اطمینان ندارد.

کفاشیان با وجود فشارهای شدید وزارت ورزش کارت برنده را در انتخابات فردا در دست دارد و البته گفته می‌شود حمایت وی از هر یک از نامزدها به منزله انتخاب قطعی اوست. جالب اینکه او در کابینه دو شانس اصلی ریاست فدراسیون نیز حضور دارد تا به عنوان نایب رئیس اول کماکان به ساختمان فدراسیون تردد داشته باشد. کفاشیان که کلیدی‌ترین چهره انتخابات محسوب می‌شود بدون درگیری مستقیم با وزیر ورزش توانسته او را در زمین فوتبال اسیر تاکتیک‌های خود کند. کاری که او می‌کند یک شیوه بارسلونایی برای دفاع است. حفظ توپ در زمین حریف بدون میل به حمله؛ این چیزی است که او از حضور 8 ساله در فوتبال یاد گرفته و البته مثل همه فوتبالی‌ها؛ چه بازیکن و چه مربی هیچ علاقه‌ای به ترک صندلی و جایگاهش ندارد.

اینکه کفاشیان در انتخابات فردا چه خواهد کرد، کاملا بر اهالی فوتبال و نامزدها پوشیده است. اینکه او به نفع یکی از دو نامزد حرکت می‌کند یا مجمع را به سمتی پیش می‌برد که در نهایت نام رئیس جدید بیرون نیاید؛ این‌ها همه سوالاتی است که برای رسیدن به پاسخش 24 ساعت صبر می‌کنیم. باور کنید راه دیگری نیست حتی اگر در تمام این روزها دم‌پر آقای رئیس بوده باشید چیزی جز لبخندهای مرموز دستتان را نخواهد گرفت.