گزارش روز:بقای سیاه جامگان

به گزارش "ورزش سه"، پس از چند شکست بزرگ در خانه، از جمله باخت ابومسلم دوست داشتنی به صبا باتری در فینال حذفی، شکست پیام مقابل استقلال و سقوط (و در نهایت نابودی) پیام و حتی این اواخر، شکست سیاه جامگان در لیگ یک برابر پیکان و عدم راهیابی به لیگ برتر (در ورزشگاه تختی شهر مشهد) گویی مشهدی ها در خانه طلسم شده بودند و جالب آنکه در روزهای خاص هر بار به نوعی رقیب رو در رو را کاملاً رستگار کرده بودند و خود را فدا!

با چنین سابقه ای این بار هم به نظر نوبت ملوان بود تا با دست پر مشهد را ترک کند و بقایش را در لیگ برتر پانزدهم جشن بگیرد تا شاید بتوان ادعای عده ای که معتقدند دلیل ناکامی های فوتبال خراسان، وجود نام هایی چون سیاه جامگان و ابومسلم است را پذیرفت! اما این اتفاق نیافتاد و سیاه جامگان با اراده و تلاشی مثال زدنی و قابل ستایش توانست تمام این وهمیات را از ذهن فوتبالدوستان مشهدی دور کند و ثابت کند، موفقیت در گرو اراده است.

با این حال درست که سیاه جامگان با سخت کوشی بازیکنان و کادرفنی در واپسین دقایق آخرین بازی فصل موفق به بقا در لیگ برتر فوتبال شد اما تنها یک گل از حریف می توانست حکم سقوط این تیم را امضا کند. به همین دلیل باید واقع بین بود و پیروزی تاریخی با اختلاف دو گل را به نام مجموعه سیاه جامگان و نه بیرون از آن مرتبط دانست. حتی عزم همه جانبه مسئولان استانی و ورزشی هم اندک سهمی در این رستگاری دراماتیک نداشت که این عزیزان با کم توجهی های گسترده و غیر قابل دفاع، پیش از این ها سهم خود را برای هر دو نماینده شرق کشور خرج کرده بودند.

در واقع کشیدن کار بقای سیاه جامگان به روز آخر تنها بهانه خوبی به دست همه آنهایی داد که به هر نحوی توانسته بودند 29 هفته را با کم کاری بگذرانند و در هفته آخر خودی نشان دهند و سقوط قابل پیش بینی (که البته غلط از آب درآمد!) سیاه جامگان را با عوام فریبی مشهود از گردن خود رد کنند و اگر هم توفیقی حاصل شد، موفقیت دور از انتظار آنها را در کنار سیاه جامگانی های واقعی جشن بگیرند و خودی نشان دهند.
سیاه جامگان، تیم کاملاً خصوصی، بدون امکانات و بی حمایت، با دست خالی ماند تا حداقل یک فصل دیگر مجالی برای عرض اندام با رقبا داشته باشد و شور و هیجان فوتبالدوستان مشهدی که انگار وفاداریشان به ابومسلم را با سیاه جامگان پیوند زده اند حفظ شود و فعلاً راضی به همین ماندن و جان ندادن.

البته با وجود خوشحالی هواداران مشهدی در هفته آخر و برگزاری جشن بقا در مشهد باید به همگی آنهایی که خیلی دیر متوجه شدند که تیمی در لیگ برتر دارند و وظیفه ای برعهده یادآور شد: لطفا این روز خاص را فراموش کنید و مسئولیتتان را نه. که روزها در گذرند و خیلی زود فصل آینده شروع خواهد شد.

ضمن آنکه این نکته مهم را هم باید در نظر داشت که فقط یک ششم استان های کشور در لیگ برتر فوتبال، پر مخاطب ترین ورزش کشور، نماینده دارند و سهم یک سوم شرق کشور، فقط و فقط همین دو تیم مشهدی است. پس باید فرصت را غنیمت شمرد و حالا که این دو به هر زحمتی بود خود را در بالاترین سطح باشگاهی کشور حفظ کردند، کاری کرد که لااقل شرمنده جوانانی که عمدتاً تنها دلخوشیشان فوتبال است نشد که در صورت ادامه این بی توجهی آشکار و آزار دهنده و وضعیت اسفبار تیم داری در شهر مشهد، سرنوشت پدیده و سیاه جامگان هم مانند دو نماینده ی ریشه دار، بی صاحب و وصله پینه شده (پیام و ابومسلم که هر دو از دسته دو هم پائین تر رفتند!) محکوم به نابودی است.

مهدی بشکنی