کد خبر : 1329909 | 11 خرداد 1395 ساعت 09:29 | 9K بازدید | 0 دیدگاه

من که هستم، امیدوارم یحیی و حدادی فر هم بمانند

رجب‌‎زاده: باارزش‌ترین مدال زندگی‌ام را گرفتم

کاپیتان تیم فوتبال ذوب آهن اعلام کرد با افتخار یکسال دیگر در خدمت ذوب آهن خواهد بود.

رجب‌‎زاده: باارزش‌ترین مدال زندگی‌ام را گرفتم

مهدی رجب زاده در گفت و گو با خبرنگار "ورزش سه"، درباره قهرمانی تیمش در جام حذفی، رفاقتش با قاسم حدادی فر، مشکلات فصل گذشته، آینده اش و برای مسائل دیگر صحبت هایی را انجام داد که ماحصل آن را در ادامه می خوانید:


فشار زیادی را تحمل کردیم
خدا را شاکرم که کمک کرد تا عنوان قهرمانی را به‌دست بیاوریم. یکی از سخت‌ترین سال‌های بازیگری من در ذوب‌آهن بود؛ بازی‌ها سنگین بود اما بچه‌ها همت کردند و موفق شدیم. فاصله بازی‌ها برای ما خیلی کوتاه بود؛ به‌گونه‌ای که هر ١٠ روز ٣ بازی انجام دادیم. مسافت‌های زیادی را طی می‌کردیم تا به مقصد برسیم اما خدا کمک کرد و مزد تلاشمان را با قهرمانی حذفی گرفتیم. کادر فنی نیز در این موفقیت نقش بسزایی دارد. یحیی گل‌محمدی و همکارانش باعث شدند تا ریکاوری خوبی انجام دهیم و فشار را تحمل کنیم، هرچند که دیروز خستگی از ساق‌های بازیکنان مشخص بود.


باارزش ترین مدال زندگی ام را گرفتم
خدا را از این بابت شکر می‌کنم. بیشتر خوشحالی من به خاطر مدال قهرمانی اخیر است. روی این مدال نام مبارک حضرت امیرالمومنین(ع) حک شده و این مدال برای من بسیار باارزش است. باورتان نمی‌شود در طول بازی مدام می‌گفتم خدایا کمک کن تا قهرمان شویم و من این مدال مزین به نام امیر مومنان(ع) را کسب کنم. این مدال باارزش‌ترین و شیرین‌ترین مدالی است که در طول دوران بازیگری‌ام دریافت کرده‌ام. از این بابت خداوند را شکر می‌کنم.


 هرچه فریاد زدم، کسی به دادم نرسید
من قبل از این بازی مصدوم بودم اما به لطف کادر پزشکی تیم ذوب‌آهن توانستم ریکاوری کنم و به بازی برسم. پزشکان تیم به من بیش از حد کمک کردند که این جای تشکر دارد. در بازی با استقلال هم تا دقایق پایانی همه چیز خوب بود اما ناگهان کل پای چپم از کار افتاد. اتفاقا در همان لحظه بازیکنان دو تیم با هم درگیری لفظی پیدا کرده بودند و من از درد به خود می‌پیچیدم. عضلات پای چپم از کار افتاده بود و هیچ‌کس به دادم نمی‌رسید. هرچه فریاد می‌زدم، کسی صدایم را نمی‌شنید. در آخر شانس آوردم مربی بدنساز تیم خودمان مرا دید و به سراغم آمد و کمکم کرد.


من و قاسم نداریم
قاسم حدادی‌فر یکی از بهترین‌های تیم ذوب‌آهن است و همین‌طور یکی از قدیمی‌های باشگاه. فرقی نمی‌کند که جام را من بالا ببرم یا او. رفاقت ما بیش از این حرف‌ها ارزش دارد. امیدوارم مشکلاتش با باشگاه حل شود و بماند، زیرا بیش از هر زمان دیگری به او احتیاج داریم. پارسال هم که جام حذفی را گرفتیم، همین کار را انجام دادیم. برای ما این مسائل فرقی نمی‌کند و درگیر این موضوعات نیستیم.


افتخار می کنم سال بعد هم در ذوب آهن هستم
به هیچ‌وجه؛ خوشحالم که آمادگی خوبی دارم و افتخار می‌کنم که یک‌سال دیگر با ذوب‌آهن قرارداد دارم و می‌خواهم ادامه دهم. از باشگاه ذوب‌آهن ممنونم که به من در فصل گذشته اعتماد کرد. من هم سعی کردم به‌خوبی جواب این اعتماد را بدهم. خوشحالم که به گفته کارشناسان بازی‌های خوبی را برای ذوب‌آهن در فصل گذشته انجام دادم و امیدوارم فصل بعد نیز این شرایط تکرار شود.


امیدوارم یحیی بماند
واقعا همه ما دوست داریم که گل‌محمدی بماند. دیروز شنیدم که آذری گفته یحیی را نگه می‌دارد و خودش هم گفته بود که علاقه‌مند به ادامه همکاری است. باشگاه ما شرایط خوبی دارد و به نفع تیم است که گل‌محمدی بماند. شک ندارم با حفظ این تیم و اضافه شدن چند بازیکن جدید ‌سال آینده می‌توانیم کارهای بزرگتری نیز انجام دهیم.


تشکر از هواداران
از هواداران خوب ذوب‌آهن تشکر می‌کنم. این عزیزان به‌خوبی تیم را همراهی و به سمت جلو رهسپار کردند. خدا را شکر می‌کنم که شرمنده‌شان نشدیم.

دیدگاه‌ها