گزارش ویژه ورزش سه درباره مهره های کلیدی تیم لوزانو
چه کسی والیبال ایران را به ریو رساند؟
از 14 بازیکنی که لوزانو با خود به توکیو برد 10 بازیکن حضور مستمر در زمین داشتند که یک کار گروهی ایران را به ریو رساند.
به گزارش "ورزش سه"، تیم ملی والیبال ایران در مسابقاتی به حساسی انتخابی المپیک اولین تجربه خود با لوزانو و سیستم جدید او تجربه می کرد که این مساله نگرانی هایی را به می توانست به وجود بیاورد تا شاید تیم نتواند بهترین نمایش خود را ارائه دهد اما یک کار گروهی و مثبت از تک تک بازیکنان داخل میدان بالاخره طلسم المپیک را شکست و ایران راهی ریو شد.
تک به تک با بازیکنان:
سعید معروف؛ رهبر واقعی
نقطه مشترک تمام مربیانی که با سعید معروف کار کرده اند این است که او ضمن انجام وظیفه خود به عنوان یک پاسور در زمین، اعتماد به نفسی در بازیکنان کناری خود ایجاد می کند که این نوع رهبری او تمایز معروف با سایر کاپیتان ها محسوب می شود. اوج فشاری که روی یک تیم و بازیکنان می تواند قرار بگیرد روی دوش والیبالیست ها در توکیو بود و اینجا نقش یک رهبر در تیم بیشتر از همیشه می توانست موثر باشد که سعید کار خود را به نحو احسن انجام داد. او در کنار وظیفه کاپیتانی خود عنوان بهترین پاسور مسابقات را هم به خود اختصاص داد تا استرس مانع المپیکی شدن ایران نشود.
سید؛ مطمئن مثل همیشه
سید محمد موسوی یکی از کم نوسان ترین والیبالیست های ایران در سال های اخیر بوده است که همیشه می شد روی او حساب ویژه باز کرد. آخرین حضور بین المللی او در جام جهانی ژاپن بود که توانست کاپ بهترین دفاع مسابقات را به خودش اختصاص دهد و این بار درخشش او در توکیو کمک زیادی کرد تا تیم راهی المپیک شود. سید 24 امتیاز از دفاع مستقیم برای تیم ملی کسب کرد که در کنار سرویس و اسپک هایش در مجموع 64 امتیاز را برای ایران به دست آورد که این برای یک دفاع وسط یعنی نمره قبولی، یعنی بهترین بازیکن تورنمنت.
میلاد عبادی پور؛ مثبت و موثر
شاید بعد از حضور فرهاد نظری افشار در تیم ملی، والیبال دریافت کننده ای کامل در ترکیب خود ندیده است تا هم در سرویس، هم در دریافت و هم در حمله شش دانگ باشد اما میلاد عبادی پور این خلا را پر کرد. او در توکیو فوق العاده مثب و با ثبات ظاهر شد و توانست با رساندن مطمئن توپ روی سر پاسور و اسپک هایی کم نقص چرخه هماهنگی تیم را به خوبی بچرخاند. میلاد 96 امتیاز برای ایران در این تورنمت کسب کرد و در کنار آن یکی از بهترین نمایش های ایران در دریافت را به نمایش گذاشت تا با ساعد مسلط خود سعید معروف را برای تقسیم پاس راحت تر از همیشه بگذارد.
شهرام محمودی؛ حضور به موقع
مصدومیت امیر غفور در کوران مسابقات نگرانی بزرگی را به وجود آورد چرا که او نقش بسیار موثری در تیم ملی داشت و بسیار آماده نشان می داد. از طرف دیگر شهرام محمودی هم قبل از اعزام تیم به توکیو مدت ها به دلیل مصدومیت تمرین نمی کرد و این نگرانی وجود داشت تیم در حمله مشکلاتی داشته باشد اما با وجود کمر دردی که شهرام با آن دست و پنجه نرم می کرد توانست عنوان امتیازآورترین بازیکن ایران در این مسابقات را به خودش اختصاص دهد. او با 96 امتیازی که به دست آورد جزو موثرترین مهره های تیم لوزانو محسوب می شد و در همان بازی تمام نگرانی ها از بابت غیبت یک پشت خط زن آماده را از بین برد.
عادل غلامی؛ قابل اعتماد
تورنمنت انتخابی المپیک برای والیبال حساس تر از همیشه دنبال می شد و همین مساله کار را برای بازیکنان و کادر فنی سخت کرده بود چرا که طبیعتا کارایی بازیکنان نسبت به گذشته به دلیل حساسیت غیر طبیعی مسابقات کاهش پیدا می کند اما در این بین عادل غلامی همان بازیکنی بود که در سخت ترین شرایط و حساس ترین امتیازات توپ را بدون هیچ استرسی تبدیل به امتیاز می کرد. او اعتماد معروف را به دست آورده بود و اکثر دریافت هایی که خوب به پاسور می رسید متعلق به عادل بود و او مطمئن ترین گزینه تیم برای تبدیل اسپک های حساس به امتیاز محسوب می شد. او در کنار این ویژگی خود 10 دفاع به موقع در 7 بازی ایران داشت که در مجموع توانست نمره قبولی را از کادر فنی بگیرد.
فرهاد قائمی؛ در خدمت تیم
یکی از زیباترین صحنه های مسابقات انتخابی المپیک در بازی ایران مقابل لهستان اتفاق افتاد جایی که فرهاد قائمی با پاشنه پای خود توپ مرده ای را تبدیل به فرصتی دوباره برای حمله کرد تا بارها کارگردان تلوزیونی آن را به تصویر بکشد. قائمی یکی از پر تلاش ترین بازیکنان تیم است که مسولیت هایی که به او محول می شود را مو به مو انجام می دهد. او در دریافت اول تیم را بیمه کرده است و در توپگیری نترس ظاهر می شد و در حمله تا جایی که از او انتظار می رفت موفق بود. اما نقطه قوت فرهاد سرویس هایی است که با تمرکز بالا در امتیازات حساس به زمین حریف می فرستاد که در تمام بازی ها یاور ایران بود. او در توکیو بهتر از همیشه دریافت کرد و سرویس زد تا اعتماد لوزانو را بیشتر از قبل به دست بیاورد.
مهدی مرندی؛ بهتر از همیشه
وقتی ایران دو بر صفر از کانادا در بازی دوم عقب افتاد تیم تا مرز شکست هم پیش رفت اما تغییری در تیم که کمتر به چشم آمد روند بازی را به کلی تغییر داد و آن جایگزینی مهدی مرندی به جای فرهاد ظریف بود. در روزی که لیبرو با تجربه و کهنه کار ایران مثل همیشه سرحال نبود مرندی جایگزین او شد تا با توپگیری و دریافت های به موقع خودش نتیجه را برای ایران عوض کند. این برای دومین بار است که مرندی جایگزین ظریف می شود. دفعه گذشته لیگ جهانی 2015 بود که ظریف از طرف کواچ کنار گذاشته شد و مرندی جای او را در زمین گرفت و بسیار موثر ظاهر شد و این بار هم حضور او برای ایران مثبت بود.
مجتبی میرزاجانپور؛ اعتماد به نفس با او
در بازی هایی که هیجان و استرس کارایی تیم را کمتر از گذشته می کند بازیکنانی که با روحیه بالا و تشویق در زمین توپ می زنند نقش خیلی مهمی در اعتماد به نفس تیمی دارند. میرزاجانپور بعد از هر امتیازی که کسب می کرد با خوشحالی های منحصر به فرد خود شرایط روحی تیم را بالا می برد و از طرف دیگر تماشا این نوع خوشحالی ها برای بازیکنان حریف کار راحتی نبود. در روزهایی که ایران در پست پشت خط زن با کمبود بازیکن رو به رو بود مجتبی از پست خود نقل مکان کرد تا در منطقه دو اسپک بزند که در این پست هم نمایش خوبی داشت. شادی های او به سبک مازندرانی بعد از هر بازی هم سوژه کارگردان ژاپنی بود که به قول بازیکنان تیم او بمب روحیه است.
مهدی مهدوی؛ مثبت در غیاب معروف
دو تعویضه های لوزانو حضور مهدوی در زمین را همراه داشت که او هر وقت به میدان پا می گذاشت شرایط به نفع ایران تغییر می کرد. او در کنار تقسیم پاس که به خوبی انجام می داد در سرویس، دفاع و توپگیری بهتر از همیشه ظاهر می شد و به همین دلیل هرگاه بازی گره می خورد لوزانو او را به زمین می فرستاد تا تیم از بن بست رهایی پیدا کند. مهدوی که گفته بود بعد از المپیک از تیم ملی خداحافظی خواهد کرد تمام تلاش خود را در زمین خرج می کرد تا تیم المپیکی شود و همین هم شد. زوج او و سعید معروف حالا مورد پسند تمام مربیانی هستند که به ایران آمده اند و لوزانو هم به نظر می رسد از این انتخاب خود راضی باشد.
فرها ظریف؛ نقش پر رنگ تجربه
لیبرو محبوب ولاسکو که بهترین دوران بازیگری خود را زمان سرمربیگری او به نمایش گذاشت با حضور کواچ مدت نه چندان زیادی را از تیم ملی به دور بود تا اینکه لوزانو یک بار دیگر او را به ترکیب اصلی بازگرداند. ظریف در اکثر بازی ها به صورت ثابت در ترکیب حضور داشت و حالا والیبال ایران از حضور او و ظریف به ترکیب تازه ای رسیده است و این دو مکمل بسیار خوبی برای هم شده اند. در بازی های حساس و امتیازی که ایران نیاز به توپگیری یا شروع مجدد بازی داشت نقش ظریف بیشتر از همیشه پر رنگ می شد و با تجربه و البته جسارت خود توپ های مرده زیادی را تبدیل یک بار دیگر به جریان بازی انداخت. او مثل سایر تورنمنت ها در این مسابقات هم بارها با برای دریافت توپ به تابلوهای تبلیغاتی اصابت کرد تا حضور پر رنگی در بازگشت مجدد خود داشته باشد.
سایر بازیکنان هم جسته و گریخته در زمین حاضر می شدند که بازیکنانی مثل غفور، تشکری و شریفات هرگاه نیاز به حضورشان در میدان شد، موثر و مثبت ظاهر می شدند.