روزی که در بایرن ستاره داشتیم (عکس)

به گزارش "ورزش سه"، نشریه کیکر که معروفترین نشریه فوتبالی آلمان است با اشاره به تنبلی ذاتی کریمی و راحت طلبی او به دلیل بازی در لیگ بی کیفیت امارات نتیجه گیری کرد که او طاقت تحمل تمرین های سخت ماگات را نخواهد داشت و به همین دلیل استدلال کرد که کریمی برف مونیخ را نخواهد دید. اما کریمی نه تنها برف مونیخ را دید بلکه قراردادش به صورت اتوماتیک به دلیل حضور در بیست و پنج بازی فصل بایرن مونیخ تمدید شد.

کریمی با وجود داشتن رقبای قدری که اکثرا عضو تیم ملی آلمان بودند، این تعداد بازی را انجام داد. حال هم مربیان و هم هواداران بایرن از خرید خود راضی بودند و کریمی در حال تبدیل شدن به بازیکنی محبوب در آلیانس آره نا بود. همان محبوبیتی که او وقتی با شالکه به این ورزشگاه بازگشت هواداران بایرن پس از هشت سال او را تشویق کردند.

اما یک مصدومیت سنگین جلوی مسیر رو به رشد کریمی را گرفت تا او تعداد زیادی از بازیهای فصل دوم حضورش در مونیخ را از دست بدهد. او پس از مصدومیت در پانزده بازی برای بایرن به میدان رفت و پس از پایان فصل در حالی که مشتری های بوندس لیگایی او خواهان حضورش در تیم شان بودند، در سن بیست و هشت سالگی به خاورمیانه  بازگشت.

همان نشریه کیکر که آن جمله را در مورد کریمی به کار برده بود، بعدا از پیشرفت کریمی در طی دو سال حضور در بوندس لیگا به عنوان پیشرفتی غیر معمول یاد کرد و از اینکه کریمی امارات را برای ادامه فوتبالش برگزیده بود تعجب کرد. کریمی قابلیت تبدیل شدن به یکی از بزرگترین بازیکنان جهان را نیز داشت. اگر او مشاوران قوی داشت و اگر از فضای سخت و جدی فوتبال آلمان زده نشده بود چه بسا او در حال حاضر معروف ترین فوتبالیست آسیایی بود.

بدین ترتیب همان کریمی که در بدو ورودش به مونیخ مخالفان زیادی داشت و او را خرید بد بایرن می دانستند، در چهل و دو بازی بایرن در حضور هافبک های قدر این تیم آن هم با شماره مورد علاقه خود یعنی شماره هشت به میدان رفت. ناز او آنقدر خریدار داشت که در متن قراردادش شرط پوشیدن پیراهن شماره هشت را قید کند. اعتراف نشریه کیکر به پیش داوری اولیه اش، خود مهمترین سند در تایید عملکرد مناسب و خوب کریمی در بوندس لیگا بود.