حدادی: در ریو ضعیف‌ترین نتیجه کاروان را داشتم

به گزارش "ورزش سه" و به نقل از تسنیم، احسان حدادی در نشست خبری امروز خود درباره مصدومیتی که پیش از المپیک ریو برایش به وجود آمده بود، اظهار داشت: من تجربه مصدومیت در پیش از برگزاری المپیک 2008 پکن را داشتم و این در حالی بود که 90 درصد مطمئن بودم می‌توانم در آن بازی‌ها مدال طلا بگیرم اما به دلیل آسیب‌دیدگی به هدفم نرسیدم.  از یک سال و دو ماه پیش که تمریناتم را برای المپیک ریو شروع کردم کمی با درد زانو مواجه بودم اما نمی‌توانستم عمل جراحی انجام دهم چرا که ممکن بود به المپیک نرسم.

وی افزود: به هر ترتیب در اردوی آفریقا تمرینات خوبی داشتم اما بعد از آن دچار درد شدیدی از ناحیه کف پا شدم و در معاینات مشخص شد که استخوان اضافه دارم. این درد به حدی بود که حتی از شدت آن گریه می‌کردم. من در ادامه تمرینات خود در مسابقات آغاز فصل رکورد 63 متر را به ثبت رساندم که بسیار ضعیف بود و همانجا متوجه شدم که نمی‌توانم در المپیک مدال بگیرم. من در اردوی آلمان هفته‌ای 60 آمپول تزریق می‌کردم تا بتوانم خودم را به المپیک برسانم به هر ترتیب اگر اتفاقی نخواهد که رخ بدهد این اتفاق هیچ وقت نمی‌افتد.

پرتابگر دیسک کشورمان  در پاسخ به این سوال که چرا هادی سپهرزاد را به عنوان مربی جدید خود انتخاب کرده است، گفت: سپهرزاد قهرمان 10‌گانه آسیا است که سخت‌ترین رشته در دنیا محسوب می‌شود. من در این چند سال که با کیم بوخونسوف کار می‌کردم دوست داشتم هادی نیز در کنار او باشد و از این مربی یاد بگیرد و حتی پیشنهاد این کار را دادم اما فدراسیون با آن مخالفت کرد. به هر حال یکسری کارهای اشتباه برخی مدیران را نمی‌توان جبران کرد. سپهرزاد در تمام تمریناتی که در ایران برگزار می‌شد با هزینه شخصی می‌آمد تا نکاتی را از کیم یاد بگیرد. اسفندماه سال گذشته کیم به روسیه رفت و من از سپهرزاد خواستم که در اردوها مرا کمک و همراهی کند که حتی رکورد خوب 65 متر را نیز در زمان تمرین با او داشتم، گفته بودم که اگر مربی ایرانی بخواهم فقط سپهرزاد را انتخاب می‌کنم، حالا قرار است 3 ماه به صورت آزمایشی با هم کار کنیم و اگر 2 طرف از یکدیگر راضی بودیم این همکاری تا مسابقات قهرمانی آسیا و سپس قهرمانی جهان و المپیک ادامه خواهد داشت.

حدادی عنوان کرد: درباره اینکه چرا این تصمیم را گرفتم باید اضافه کنم که مهم آن است که شما یک نفر را قبول داشته باشید و این نکته در خصوص انتخاب سپهرزاد نیز صدق می‌کرد البته بخشی از انتخاب نیز مربوط به مسائل مالی بود. همه می‌گویند که احسان حدادی پرهزینه‌ترین ورزشکار ایران است اما به این نکته اشاره نمی‌شود که من اولین مدال در رشته‌هایی به جز کشتی، وزنه‌برداری و تکواندو در المپیک کسب کرده‌ام.

وی درباره عدم استخدام مربی خارجی گفت: به خاطر روابط بین‌المللی کمی که فدراسیون دارد این اتفاق رخ نداد و این در حالی است که فدراسیون دوومیدانی برای سایر نفرات نیز نتوانسته چنین امکانی را مهیا کند. من فکرمی‌کنم با انتخاب سپهرزاد تصمیم درستی را گرفتم و حالا می‌خواهیم مسابقات پیش‌رو را تک به تک جلو برویم.

دارنده مدال نقره پرتاب دیسک المپیک لندن درباره هزینه‌هایش بعد از بازی‌های المپیک ریو گفت: من 3 عمل جراحی از ناحیه‌های زانو، آشیل و خارپاشنه داشتم که در مجموع 100 میلیون تومان به جز پول هتل و هواپیما هزینه کردم. زمانی که به ایران برگشتم روزهای سختی را سپری کردم من 2 ماه روی ویلچر بودم و دوست نداشتم خانواده‌ام من را در چنین وضعیتی ببیند. البته هزینه‌های اردوی کیش پرداخت شد و فدراسیون نیز در حد توانی که داشت مسائل را پیگیری کرد.

حدادی درباره هدف‌های پیش روی خود تصریح کرد: بدون شک اگر هدفی نداشتم هیچگاه جراحی نمی‌کردم، هدف اصلی من بازی‌های آسیایی 2018 است  و امیدوارم چهارمین طلای خود را در اندونزی بگیرم، پس از آن نیز مسابقاتی همچون قهرمانی جهان، بازی‌های کشورهای اسلامی، قهرمانی آسیا و در نهایت المپیک 2020 را مدنظر دارم.

وی در خصوص موضوع قطع شدن حقوق ماهیانه دوومیدانی‌کاران و اعتراض برخی ورزشکاران این رشته اظهار داشت: ما در مملکتی هستیم که به لحاظ مالی نسبت به بسیاری از کشورها مشکلات کمتری دارد. به نظرم زمانی می‌توانند حقوق ندهند که به لحاظ سخت‌افزاری برگزاری اردوها و حضور مربی همه چیز فراهم باشد تا ورزشکار از جیب خود هزینه نکند. زمانی که همه چیز در اختیارت نیست و حقوق هم داده نمی‌شود ورزشکار با چه انگیزه‌ای باید به کار خود ادامه دهد. دوومیدانی رشته‌ای نیست که در 2 سال بتوان به موفقیت رسید و یک پروسه 10 ساله را نیاز دارد. اینکه حقوق قطع شود درست نیست من راضی‌ام که حقوق من را قطع کنند اما آن را به ورزشکار جوان بدهند.

دارنده مدال نقره پرتاب دیسک المپیک در ادامه گفت: اگر در حال برگزاری تمرینات یک مصدومیت رخ بدهد، سرنوشت ورزشکاری که حقوق هم نمی‌گیرد چه خواهد شد. به نظرم قطع کردن حقوق یک کار اشتباه و غیرکارشناسانه است. زمانی که یک جوان 20 ساله در چنین شرایطی بخواهد وارد شود با خودش می‌گوید که در آخر چه چیزی نصیبش می‌شود و چه اتفاقی برایش رخ می‌دهد. این همه که گفته شده به نفرات قهرمان آسا 50 میلیون تومان پاداش می‌دهند به نظرم این پول هزینه پروتئین یک سال ورزشکار هم نیست. در نهایت امیدوارم مسئولان فدراسیون درباره این تصمیم خود تجدیدنظر کنند چون با این شرایط دوومیدانی روبه نابودی می‌رود.

حدادادی در پاسخ به سوال خبرنگار تسنیم مبنی بر اینکه آیا سپهرزاد می‌تواند به او به لحاظ تکنیکی نیز کمک کند، یا صرفا فقط در مسائل روحی و روانی کنارش خواهد بود، گفت: آن تکنیکی را که داریم باید ترمیم کنیم که البته رقم خوردن این شرایط در صورتی رخ خواهد داد که یک نفر در کنار ما باشد و مسائل را گوشزد کند و از همه مهم‌تر نظم را در برنامه کاری قرار دهد. زمانی که به تنهایی تمرین می‌کنید این نظم رخ نمی‌دهد اما وقتی در اردو هستید و یک مربی بالای سر شما است همه چیز سر جای خود قرار دارد.

وی اضافه کرد: زمانی که کیم در کنار من بود، به دلیل سن بالایی که داشت زود خسته می‌شد و حتی چندین بار به من گفت که اگر بخوابد ممکن است دیگر بیدار نشود و این مسئله مرا می‌ترساند.  بعد از اردوی آفریقا کیم مریضی سختی گرفت. در یکی از روزها همسر او از روسیه تماس گرفت و گفت که کیم فوت کرده است خیلی ترسیده بودم  به همین دلیل به سرعت به اتاقش رفتم و دیدم که هنوز زنده است. من در چنین شرایطی تمرینات خود را ادمه می‌دادم و واقعا به لحاظ روحی تحت فشار بودم.

حدادی در ادامه نشست خبری درباره مدال‌آوری‌اش در بازی‌های آسیایی 2018 عنوان کرد: من در المپیک ریو ضعیف‌ترین نتیجه کاروان ایران را داشتم اما با این وجود در بین ورزشکاران آسیایی اول بودم. فاصله من با پرتابگران قاره آسیا زیاد است و به همین دلیل کار سختی پیش رو ندارم فقط باید به شکلی تمرین کنم که مصدوم نشوم.

پرتابگر دیسک کشورمان در پاسخ به این سوال که آیا کیهانی می‌تواند دوومیدانی ایران را نجات دهد، گفت:‌ امیدوارم کیهانی بتواند به دوومیدانی کمک کند چون کار بسیار سختی در پیش دارد و در دوومیدانی 24 ماده فعالیت دارند و هر کدام از آنها نیز یک مدیر برای خودش می‌خواهد. در هر صورت معتقدم که باید به شرایطی که وجود دارد احترام گذاشت.

وی در خصوص طلبش از باشگاه پرسپولیس عنوان کرد: پس از المپیک 2012 قراردادی را در زمان مدیریت رویانیان با پرسپولیس امضا کردم که مبلغ آن هنوز باقی مانده است اما به خاطر هواداران این تیم چیزی نمی‌گویم باید این را هم بگویم که من از ذوب‌آهن هم طلب دارم اما با طلبم از پرسپولیس کاری ندارم.

حدادی در مورد حضورش در عرصه مربیگری گفت: من اعصاب مربیگری ندارم چون کار خیلی سختی است، مربیگری نیاز به صبر دارد که من برای آن کار صبور نیستم. فعلا هم به این مسئله فکر نکرده‌ام اما اگر بتوانم به دوومیدانی کمک خواهم کرد.

پرتابگر دیسک کشورمان در خصوص حاشیه‌هایی که برایش در پیش از بازی‌های المپیک به وجود آمده بود، اظهار داشت: پشت هر انسان موفقی حاشیه‌ای وجود دارد که این مسئله در ایران زیادتر است. من سعی کردم به شکلی زندگی کنم که هم خدا و هم بنده‌هایش راضی باشند. در سال 2011 که برای معاینه به آلمان رفته بودم خبر دادن که حدادی پناهنده شده است، همان زمان افشارزاده با من تماس گرفت و من نیز جریان حضورم در این کشور را برایش گفتم. به هر صورت یک سری حاشیه‌ها وجود دارد اما می‌خواهم بگویم که اگر چیزی بود من الان اینجا نبودم. حتی عنوان شد که حدادی پناهنده آمریکا شده در حالی که چنین چیزی نبود.

وی در خصوص شرایط فعلی فدراسیون گفت: کیهانی کمی بدقول است باید این را در نظر بگیریم که ورزش با بانک متفاوت است و باید در آن به ورزشکار احترام گذاشته شود. ما فقط احترام می‌خواهیم و اگر این مسئله وجود داشته باشد ورزشکار نیز خوشحال می‌شود. من سال گذشته در حالی به اردوی 40 روزه در آفریقای جنوبی رفتم که ویزایم 20 روزه بود و با حضور دردسر توانستم به ایران برگردم. معتقدم که یک مربی قوی در دوومیدانی باید واقعا مدیر باشد چون کسب موفقیت در این رشته افتخارات زیادی را به همراه دارد.  کیهانی شاید در بانک و جاهای دیگر لایق باشد. در هر صورت امیدوارم او یک برنامه‌ریزی خوب داشته باشد تا در مسابقات قهرمانی آسیا اتفاق بدی برای دوومیدانی ایران رخ ندهد.

حدادی در بخش صحبت‌های خود  گفت: از وزیر ورزش تشکر می‌کنم که حمایت خود از از رشته‌های پرمدال عنوان کرده است، امیدوارم به دووومیدانی نیز رسیدگی ویژه‌ای شود چون این رشته نیازمند کمک ویژه است. الان ورزشکاران در لیگ قرارداد 10 میلیونی می‌بندند که این به نظرم حق دوومیدانی ایران نیست.

در آغاز این نشست خبری حدادی از خانواده شهید تقی ارغوانی که در سال 94 به درجه رفیع شهادت رسید تقدیر کرد. همچنین از طرف خانواده این شهید یک تابلو به حدادی اهدا شد.