کد خبر : 1451373 | 11 مرداد 1396 ساعت 17:05 | 11.7K بازدید | 0 دیدگاه

خاطرات دو سرمربی قبل از نبرد جذاب هفته

یحیی - برانکو ؛ نبردی از جنس عشق و خاطره

تقابل یحیی گل محمدی – برانکو ایوانکوویچ دوئل باشخصیت‌هاست. دوئلی از جنس آنتی هیاهو و کاملا دوستانه.

یحیی - برانکو ؛ نبردی از جنس عشق و خاطره

به گزارش "ورزش سه" و به نقل از ایران ورزشی البته که همه فوتبالی‌ها و طرفداران دو تیم به حساسیت‌های مسابقات تراکتورسازی و پرسپولیس طی فصول اخیر واقفند و از دل این مسابقه هم می‌شود کلی ماجرا بیرون کشید و به آن پرداخت اما از همین حالا می‌توانیم اطمینان بدهیم بین مربیان دو تیم حتی یک حاشیه کوچک هم به وجود نخواهد آمد .


از این جنس دوئل‌ها البته برانکو طی دو سه فصل گذشته هم داشته؛ با حسین فرکی و همین یحیی گل محمدی. نکته اینجاست که ایوانکوویچ در دوئل‌های قبلی به برانکو نباخته و مقابل استاد کم نیاورده اما هم پروفسور بعد از شکست‌ها حاشیه‌ای برای شاگرد سابقش ایجاد نکرده هم گل محمدی بعد از برد بزرگ تیمش با مربی سابق درست مثل استاد 10 سال قبلش برخورد کرده است.


تقابل یحیی با برانکو برای هر دو نفر یادآور خاطراتی شیرین و گوارا خواهد بود؛ خاطراتی از جنس قهرمانی بوسان یا سومی جام ملت‌های چین. البته که جام جهانی آلمان و فریاد برانکو بعد از گل یحیی مقابل مکزیک، چهره این مدافع آرام و خونسرد را بیشتر جلوی چشم پروفسور خواهد آورد اما ارتباط بین این دو مربی بیشتر از باورهای فنی ایوانکوویچ به گل محمدی در همان دوران استاد و شاگردی است.


رضا چلنگر مترجم و یار همراه برانکو طی سال‌های گذشته از این ارتباط می‌گوید: «این دو نفر همواره رابطه‌ای بسیار خوب توام با تفاهم داشتند. یحیی همیشه مقابل برانکو سراپا گوش بود و اجرای فرمان می‌کرد. در واقع هر کاری برانکو از او می‌خواست بی چون و چرا انجام می‌داد.»


چلنگر ادامه می‌دهد: «در برخی دوره‌ها ناجی بداوی، حسین کعبی یا رحمان رضایی هم بودند که برانکو روی آنها کنترل کامل داشت، درست مثل یحیی که همواره طبق دستور عمل می‌کرد و هیچ وقت پا را فراتر از موقعیتی که داشت، نمی‌گذاشت.»


مترجم مربیان کروات که از سال 1380 به بعد حضوری گسترده روی نیمکت تیم ملی و برخی باشگاه‌ها داشته با اشاره به خصوصیات فنی یحیی می‌گوید: «از نظر شخصیتی یحیی عملا کاپیتان دوم تیم ملی بود. او رابطه بسیار خوب و حسنه‌ای با برانکو داشت. این رابطه خوب هم از شخصیت گل محمدی می‌آمد. او آموزگار و معلم زبان بود و بغ برانکو به زبان انگلیسی صحبت می‌کرد یا از طریق من ارتباط داشت. یحیی فرد تحصیلکرده و با شعوری بود که هیچ چلنجی با برانکو نداشت و همیشه با او همکاری می‌کرد.»


شاید خیلی سخت باشد اما می‌شود لحظه‌ای را پیدا کرد که احتمالا برانکو از دست گل محمدی عصبانی شده و هنوز آن خاطره تلخ را به یاد دارد. از آن پنالتی چیپ حرف می‌زنیم که باعث شد تیم ملی در عین شایستگی از رسیدن به فینال جام ملت‌های 2004 باز بماند و مغلوب چین شود.


چلنگر البته می‌گوید: «دقیقا خاطرم نیست اما برانکو هیچ برخورد بدی با او نداشت. می‌گفت این تصمیم یحیی بوده و متاسفانه موفق نشده در آن لحظه تصمیمش را درست عملی کند. درست مثل مبعلی که خیلی محکم ضربه زد اما توپ او هم گل نشد. مطمئنا یحیی و مبعلی نمی‌خواستند عمدا گل نزنند.»


باور کنید هر چقدر تلاش کنیم از دل این رابطه صمیمی استاد – شاگردی هیچ نکته منفی بیرون نمی‌آید چرا که چلنگر می‌گوید: «در همه ادوار حضورم در تیم ملی مادامی که یحیی و  برانکو حضور داشتند اوج تفاهم را می‌دیدم و رابطه ایده‌آلی بین آنها برقرار بود. در واقع یحیی به‌عنوان کاپیتان دوم یک وزنه داخل زمین بود و حالت  محوریت داشت. در رفتار بیرون از زمین او هم چیزی جز آرامش ندیدم.»
ارتباط فوق‌العاده صمیمانه و عالی این دو نفر البته از باور فنی برانکو به یحیی به‌ عنوان ستون خط دفاعی تیم ملی هم ناشی می‌شد. چلنگر می‌گوید: «هر وقت گل محمدی سالم و آماده بود در ترکیب اصلی بازی می‌کرد. یحیی در بازی 2بر2 مقابل عربستان مصدوم شد و در آن بازی عجیب با بحرین غایب بود که هزینه‌اش را هم متحمل شدیم.»


برانکو که بعد از جام جهانی از ایران و فوتبالش جدا شده بود بعد از قریب به 9 سال برگشت و در قامت سرمربی پرسپولیس مربی جوانی را به‌عنوان رهبر فنی ذوب‌آهن اصفهان پیش روی خودش دید. در تقابل اول لیگ برتری‌شان و در یک مسابقه جنجالی با نقش آفرینی علیرضا فغانی برانکو قافیه را باخت. بعد از آن و در یک مسابقه جنجالی دیگر در جام حذفی این بار یدا... جهانبازی نقش ویژه‌ای ایفا کرد تا برانکو به دست یحیی از این جام کنار گذاشته شود. ایوانکوویچ در تقابل برگشت جام حذفی هم چند دقیقه کم آورد و بازی برده را با تساوی عوض کرد. برانکو فصل قبل فرصت شکست همکار و شاگرد سابقش حسین فرکی و علی دایی را به دست آورد و با تیم قدرتمندش رکوردهای منفی مقابل آنها را شکست اما حالا و برای تقابل چهارم با یحیی فرصت ویژه‌ای برای پاک کردن شکست‌های قبلی دارد.

فارغ از شرایط دو تیم و نتیجه مسابقه پنج‌شنبه آنچه بین برانکو و گل محمدی حتی به‌عنوان دو مربی و دو رقیب طی این دو سال و نیم وجود داشته مثل دوران حضورشان در تیم ملی کاملا زلال و دوستانه است.
رضا چلنگر می‌گوید: «این دو نفر هیچ مشکلی با هم نداشتند و خارج از چارچوب مسابقات حتی چندین بار برانکو از نظرات و مشاوره‌های یحیی استفاده کرد یا در خصوص بازی تدارکاتی با او حرف زد. درباره مسائل فنی دیگری هم با هم حرف زدند که نمی‌توانم جزییاتش را بگویم. آنها حتی سال گذشته هم دیدارهایی با یکدیگر داشتند البته نه از طریق من.»

 

دیدگاه‌ها