یوسفی: این‌ها از مسی و رونالدو که بزرگتر نیستند

به گزارش "ورزش سه"، در آستانه بازی پرسپولیس برابر سیاه جامگان این کمال کامیابی نیا هافبک دفاعی و محبوب پرسپولیسی ها بود که حاشیه ساز شد. 

رحیم یوسفی هافبک دفاعی پرسپولیس در دهه شصت درابتدا درباره مسابقات این فصل لیگ برتر گفت:« شروع لیگ به نظرم نسبت به سالهای قبل بد نبود.  به نظرم امسال کلیه تیم ها لیگ را خوب شروع کردند در حالی که در فصل های قبل معمولا هفته های اول بازیهای خوبی را شاهد نبودیم اما دراین فصل بازیهای خوب و پرگلی را شاهد بودیم.»

او همچنین درباره پرسپولیس گفت:« به نظرم شروع پرسپولیس در لیگ امسال بسیار خوب بوده و معتقدم این تیم می تواند در هفته چهارم هم سه امتیاز مهم را به دست آورد.»

یوسفی درباره بازی امشب پرسپولیس برابر سیاه جامگان هم گفت:« فکر می کنم با اختلاف دو گل یا حتی بیشتر پرسپولیس برنده این مسابقه باشد.»

هافبک دفاعی پرسپولیس در دهه شصت درباره مشکلات و حواشی پیش آمده تمرین دیروز و عدم حضور کامیابی نیا گفت:« به نظر من اشتباه از طرف بازیکن بوده است. باید به تصمیمات مربی که نتیجه گرفته و هواداران و کارشناسان قبولش دارند احترام گذاشت و بازیکن در چنین شرایطی نباید حاشیه درست کند. کامیابی نیا بازیکن خوبی است اما شاید مربی تصمیم داشته باشد او را بازی ندهد. بازیکن بزرگتر از مسی و رونالدو نداریم  ولی مربی هم آنها را تعویض کرده و گاهی در ترکیب قرار نمی دهد.»

رحیم یوسفی با تاکید براینکه این مربی است که تشخیص می دهد چه کسی بازی کند یا نه گفت:« وقتی پول حرفه ای می گیریم باید حرفه ای هم عمل کنیم. کامیابی نیا واقعا بازیکن خوبی است اما هرچقدر هم که خوب باشد اشتباه کرده است. اگر برانکو نسبت به این مساله گذشت کند دیگر نمی تواند با دیگر بازیکنان درمواقع لزوم برخورد کند. با اینحال امیدوارم ماجرای کمال مثل رامین رضاییان نشود اما همانطور که گفتم برانکو نباید از چنین مسایلی هم به راحتی بگذرد و مماشات کند.»

بازیکن پرسپولیس در دهه شصت همچنین گفت:« زمانی که ما بازی می کردیم حتی نصف پول کفشمان را خودمان می دادیم. یادم هست علی پروین زمانی که مربی پرسپولیس بود قبل از بازی می گفت تو این بازی فلانی و فلانی می نشینند کنار خودم روی نیمکت و بعد اسم یازده بازیکن ترکیب را اعلام می کرد. برای خود من یا حتی فرشاد پیوس و خیلی از بازیکنان مطرح آن زمان بارها این اتفاق رخ می داد که علی آقا فقط می گفت اینها می نشینند کنار دست خودم و بقیه هم بازی می کنند. باور کنید نیمکت تیم ما در آن زمان گاهی نفرات بزرگتری از بازیکنان درون زمین داشت. اما هرگز کسی به خودش اجازه نمی داد که ناراحتی اش از نیمکت نشینی را ابراز کند.»