پیروزی در ال کلاسیکو؛ کلید کریسمس سفید رئال

به گزارش "ورزش سه"، رئال مادرید سال 2017 را با پنج عنوان تبدیل به فصلی تاریخی ساخت؛ یک شاهکار که هرگز قبل از این توسط این باشگاه خلق نشده بود. در اسپانیا، آنها لالیگا و سوپرجام اسپانیا را بردند و در اروپا، این لیگ قهرمانان و سوپرجام بود که به کلکسیون آنها اضافه شد و اینجا در ابوظبی، چهار تبدیل به پنج شد و آنها برای سومین بار طی 4 فصل اخیر جام باشگاه های جهان را فتح کردند.

با فتح این جام، زیدان در کنار لوییس مولونی در تاریخ باشگاه از حیث فتح جام قرار گرفت و حالا فقط میگل مونز بالاتر از سرمربی فرانسوی قرار دارد و این دستاورد در شرایطی حاصل شده که هنوز 2 سال از انتصاب زیزو به جای رافا بنیتس نگذشته است.

شکی نیست که اضافه کردن این عنوان در راهروهای سانتیاگو برنابئو باعث سنگینی کلکسیون آنها شده است. رئال مادرید در روز چهارشنبه در نیمه نهایی مقابل الجزیره کند ظاهر شد؛ اما این نبرد واقعی در برابر گرمیو در فینال بود.

همواره برای تیم های اروپایی در این رقابت ها این خطر وجود دارد که توسط رقبای آمریکای جنوبی آنها تهدید می شود. جام باشگاه های جهان معانی زیادی برای تیم های آمریکای جنوبی دارد و گواه این موضوع، هجوم تعداد زیادی از بریلی ها به ابوظبی برای دیدن این مسابقات بوده است.

با این حال، لوس بلانکوس به اندازه کافی تیمی بسیار خوب را برای از بین بردن این تهدید روانه میدان کرد و نمایش تیم زیدان در فینال را باید عنوان یکی از کامل ترین عملکرد های فصل آنها در نظر بگیریم.

گرچه در ابتدا همه نگاه ها معطوف به رونالدو است؛ اما اولین توصیف را باید برای لوکا مودریچی به کار برد که در حال حاضر هافبکی با توانایی های او در دنیای فوتبال وجود ندارد. به بسیاری از ابعاد نمایش درخشان مودریج همانند برنامه ریزی برای هجوم کمتر پرداخته می شود؛ اما ستاره ای با این کیفیت نیازمند توجه بیشتر است، زیرا این حجم از حرکات ناگهانی و خلق فضا در فوتبال بی نظیر است.

نگاه دقیق و هوشمندانه ستاره کروات، فضای ایجاد شده در زمین را یافته و دریبل های او محیط بیشتری را برای خط هجومی کهکشانی ها پدید می آورد و اگرچه مودریچ بدشانس بود که دیرک دروازه مانع گلزنی او شد؛ اما به هر حال حتی اگر نام او در کانون توجهات نباشد، باید مودریچ را بهترین بازیکن این دیدار معرفی کرد.

اما به هر حال باز هم این افتخار به نام رونالدو است که در دیدار برابر الجزیره قفل دروازه الجزیره را گشود و به طور کلی برنامه قهرمانی رئال مادرید در این جام را طراحی کرد.

علیرغم بروز برخی رفتار نمایشی پیش از زدن ضربات ایستگاهی از سوی رونالدو، کمتر ضربات او به سمت جایگاه تماشاچی ها فرستاده می شود.  زمانی که ستاره پرتغالی رئال با نواختن یک ضربه ایستگاهی دیدنی دروازه گرمیو را گشود، لبخند از لبان حریف برچیده شد و با این گل دیدنی پاسخ مناسبی به ادعای رناتو گائوچو سرمربی گرمیو مبنی بر بهتر خواندن خودش نسبت به رونالدو بود؛ اگر طراحی سرمربی گرمیو از منظر روانشناسی بود به هر حال شکست خورد.

رونالدو همچنین مجبور بود به مصاحبه مارادونا مبنی بر اینکه "اگر ستاره پرتغالی خودش را بهترین بازیکن تاریخ دانسته شوخی می کند" نیز گوش بدهد پس رونالدو در این پاسخ همه ادعاهایی که بعد از دریافت توپ طلای پنجم به او نسبت داده شده بود را داد و در زمین صحبت هایش را به گوش همه رساند.

پنج توپ طلا برای رونالدو و پنج عنوان برای مادرید و زیدان در سال 2017؛ اما قبل از اینکه آنها استراحت کرده و از جشن گرفتن لذت ببرند، موضوعی به نام ال کلاسیکو وجود دارد. در 23 دسامبر، آنها برابر بارسلونا در دیدار لالیگایی سرنوشت ساز در برنابئو به میدان خواهند رفت.

فتح 5 جام در سال 2017 باعث سرمستی و خوشحالی مادریدی ها خواهد بود؛ اما با ارزش تر از مدال های جام باشگاه های جهان، پیروزی برابر بارسا و کاهش فاصله در جدول لیگ به 5 امتیاز خواهد بود.

فقط پیروزی در ال کلاسیکو باعث می شود بارسا از دسترس خارج نشود، پس بعد از فتح جام باشگاه های جهان، با غلبه بر بارسا کریسمس کهکشانی ها سفید خواهد بود.

پیتر استانتون – سایت گل

ترجمه: آریا فاطمی مقدم