آیا راه و رسم بارسا، کهکشانی شده؟

به گزارش "ورزش سه"، کمتر از یک سال پیش بود که کوتینیو پس از امضای قرارداد پنج ساله اش با لیورپول از آرزوی بدل شدن به یکی از افسانه های آنفیلد حرف زد، از پیراهن سرخ، از آینده... او که در هجده سالگی اش با پیراهن اینتر - در دوران پس از مورینیو - اولین بازی اش را در سری آ انجام داد برای ماسیمو موراتی "آینده اینتر" بشمار می رفت، ولی راهی اسپانیول شد و سرانجام سر از لیورپول درآورد. او آن قدر خوب بود تا لیورپول پیراهن شماره ده را بر تنش کند... زمان به تندی سپری شد و او در آنفیلد به یکی از هافبک های تهاجمی دورانش بدل شد. مرد بازیساز لیورپول شد و گل هایی زد یادآور تماشایی ترین گل های استیون جرارد. لیورپولی ها مرد میانی رویایی را پیدا کرده بودند.

ولی پسر برزیلی زمزمه رفتن سر داده، دوباره، نق زده، باز هم. برای پوشیدن پیراهن بارسا بی تاب شده و راست یا دروغ باشگاه را تهدید به اعتصاب کرده. سایت نایکی - اسپانسر بارسا و همین طور کوتینیو - خبر جابجایی اش را داغ ترین خبر زمستانی خوانده. آن را جابجایی بزرگی - از انگلیس به اسپانیا و از لیگ برتر به لالیگا – قلمداد کرده که پسر برزیلی را از ورطه نبردهای خشونتبار فیزیکی لیگ برتر رهایی خواهد بخشید تا با ساق های سالمی راهی جام جهانی شود... بی اعتنا به اهمیت کوتینیو برای دو باشگاه. این که بارسا قهرمان زودهنگام لالیگا محسوب شده و نمی تواند از کوتینیو در لیگ قهرمانان بهره ببرد و لیورپول برای قرار گرفتن در صف چهار تیم اول لیگ برتر و همین طور عبور از سد پورتو در لیگ قهرمانان به کوتینیو نیاز دارد، خیلی زیاد.

ولی فوتبال این عصر احساساتگرایی را به هیچ گرفته. لیورپولی ها یادشان نرفته لوییز سوارز، یکی دیگر از پسرهای آمریکای جنوبی همین دیروز، در 2014، آنفیلد را به مقصد نوکمپ ترک کرد. چنان که مقامات لیورپول دست به کار شده اند و به نبی کیتا ستاره لایپزیگ روی آورده اند، به بازیکن خوش آتیه ای که ولی - و این "ولی" اهمیت فراوانی دارد - از نوع کوتینیو نیست و میشل اسین را به یاد می آورد: سریع، قوی و جنگجو... که یعنی لیورپول برای پر کردن جای خالی شده کوتینیو با چالش بزرگی روبرو خواهد شد.

ولی چرا بارسا بر انتقال کوتینیو اصرار می ورزد؟ مگر بارتومئو رئیس باشگاه بارسلونا پس از انتقال تحمیلی نیمار که پاری سن ژرمن همه مبالغ مربوط به جدا شدن ستاره برزیلی را پرداخت زبان به آتش نگشود؟ مگر پاریسی ها و منچستری ها را برای بالا بردن شعله قیمت ها زیر شلاق نگرفت؟ مگر نگفت ترکیب ریخت و پاش گرایانه با الگوی بارسا همساز نیست؟ مگر از یوفا نخواست بندهای قوانین بازی مالی جوانمردانه را دنبال کند؟ چه شده و چرا؟

در نگاه اول کوتینیو سرمایه گذاری بلند مدت بارسا بشمار می رود، جایگزینی است برای اینیستا سی و سه ساله. برای حفظ یادگارهای تیکی تاکا با تکیه به ظرافت و تکنیکش. چیزی که پائولینیو بیست و نه ساله آن را به ارمغان نیاورده. در عین حال می تواند کنار سوارز و مسی بازی کند. چنان که در تیم ملی برزیل در جناح راست بازی کرده تا نیمار در پست محبوبش در آن سوی میدان قرار بگیرد، ولی خودش تمایل به بازی در جناح چپ را داشته. والورده می تواند دمبله و کوتینیو را در دو گوش قرار دهد و به زوج مسی - سوارز در حمله روی آورد. همه اینها یعنی کوتینیو برای بازی در ترکیب بارسا کیفیت انعطاف پذیری دارد و خیلی ها اعتقاد دارند قیمت ها پس از جام جهانی بالاتر خواهند رفت و بارسا نمی خواهد به مخاطره از دست دادنش تن دهد... ولی مولفه های مالی برای کاتالان برجسته تر از همیشه شده اند. تراز مالی باشگاه مثبت بوده و پیش بینی ها خبر از افزایش درآمد بارسلونا در سال پیش رو داده اند. بنابراین بارسا نه تنها آماده دست به جیب بردن برای کوتینیو با مبلغ نجومی شده، بلکه برای بدست آوردن آنتوان گریزمان در تابستان هم دورخیز کرده و به جانشینی برای ماسکرانو در قلب دفاع نیز می اندیشد.

نزدیک یک دهه از زمانی که پپ گواردیولا فوتبال جهان را تغییر داد سپری شده. پپ در تابستان 2008 از تیم ب بارسا راهی تیم اصلی شد و با تکیه به استخوان بندی لاماسیایی - از مسی و پیکه گرفته تا ژاوی و اینیستا - همه را پشت سر گذاشت. ولی در کمتر از ده سال راه و رسم کرایفی در پرورش بازیکنان کمرنگ شده. پپ در منچسترسیتی پرستاره لبالب از بازیکنان بین المللی بسر می برد و کسی یادش نمی آید آخرین محصول لاماسیا کی و کجا راهی تیم اصلی شد. کسی ادعاهای بارتومئو در توصیف خط تولید لاماسیا را جدی نمی گیرد، ولی به یاد می آورد آتلتیکو مادرید در ماه گذشته بارسا را برای تعقیب و وسوسه آنتوان گریزمان به کشاندنش به محکمه فیفا تهدید کرد.

باورکردنی نیست که فلورنتینو پرس و رئال مادرید از راه و رسم کهکشانی شان - حداقل در این دوران – فاصله گرفته اند و بارسلونا است که به سنت کهکشانی ها راهی بازار شده و ادعا کرده ستاره ای که دنبالش افتاده را به چنگ خواهد آورد، به هر قیمتی.