بررسی فهرست سه شیرها در جام جهانی

به گزارش "ورزش سه"، عصر جدید، عصر به کلی جدید. این است بی تجربه ترین تیم ملی انگلیس از جام جهانی 1962. تیمی با متوسط نوزده بازی ملی برای هر بازیکن. میان بازیکنان انتخابی گرت ساوت گیت فقط پنج بازیکن در جام جهانی برزیل 2014 بازی کرده اند: جوردن هندرسن، رحیم استرلینگ، دنی ولبک، فیل جونز و گری کیهیل که میان آنها کیهیل سی و دو ساله، پنجاه و هشت بازی ملی انجام داده. این که هیچ یک از بازیکنان انگلیس طعم پیروزی در دیدارهای نهایی جام جهانی را نچشیده اند نشان می دهد این تیم تا چه حد ناآزموده است.

تیمی است بدون ابر ستاره و حتی ستاره، بدون بازیکن بزرگ که بیشترین تعداد بازیکن را تاتنهام با شش تن داشته. تیمی که هنوز نمی داند کاپیتانش جوردن هندرسن است یا هری کین. دگرگونی تیم ملی انگلیس طی دوران کوتاه حاکمیت ساوت گیت بیش از حد بوده. وقتی ساوت گیت تیم را تحویل گرفت کاپیتانش وین رونی بود، بهترین گلزن تاریخ تیم ملی، ولی او بازوبند را از رونی گرفت و سپس کنارش گذاشت. ساوت گیت از بیست و پنج بازیکنی که برای دیدار با مالت در پاییز 2016 طی رقابت های مقدماتی جام جهانی برگزید فقط یازده تن را راهی روسیه کرده. آن چه می تواند هم "شهامت" تعبیر شود و هم "تن دادن به مخاطره".

ساوت گیت این بار بیرحمانه بر نام های سرشناس قلم قرمز کشیده. نشانی از تئو ولکات اورتونی و دنی ولبک آرسنالی در صف مردانش نیامده. او حتی کریس اسمالینگ منچستری را هم خط زده و در قلب دفاع به استونز روی آورده که در نیمی از بازی های سیتی در این فصل بازی نکرده، به کاهیل که در چلسی فصل متزلزلی را پشت سر گذاشته و در پنج بازی آخر انگلیس شامل دیدار با هلند و ایتالیا جایی در ترکیب نداشته. ساوت گیت به جو هارت که هفتاد و پنج بازی ملی داشته زنگ زده و گفته حتی دروازه بان سومش هم نخواهد بود. هارت هم دیوید مویس را نفرین کرده که او را در سه بازی آخر وستهام روی نیمکت نشانده و به آدریان روی آورده. همان سه بازی که وستهام در دو دیدار پیروز شد و در دیدار دیگر به تساوی دست پیدا کرد و فقط یک گل خورد و با کسب هفت امتیاز از سقوط رهایی پیدا کرد.

در نگاه اول می توان به ساوت گیت حق داد دروازه بان تیمی که بیشترین تعداد گل خورده لیگ را داشته - 68 گل - کنار بگذارد. ولی گزینه بعدی او جک باتلند - طعنه آمیزانه - در استوک بازی می کرده. استوک که 68 گل خورد و سقوط کرده. با این وصف ساوت گیت که باتلند را در تیم ملی زیر بیست و یک ساله در اختیار داشته دل بسته. باتلند که در دیدار دوستانه سال 2012 برابر ایتالیا درون دروازه ایستاده و با 19 سال و 158 روز شده جوان ترین سنگربان تاریخ فوتبال انگلیس، ولی وقتی برابر ضربه سر دنیله دروسی زانو زده به بیرون فراخوانده شد. گزینه بعدی جوردن پیکفورد بوده. دروازه بان بیست و چهار ساله اورتون که فقط دو بار پیراهن تیم ملی را پوشیده که یکی از آنها برابر آلمان در ویمبلی بوده که بدون گل سپری شده... چالش دروازه بانی تیم ملی انگلیس ازلی و ابدی شده و یادمان نرفته فابیو کاپلو پیش از جام جهانی 2010 چگونه راب گرین را برای آن اشتباهش برابر آمریکا کنار گذاشت و به دیوید جیمز روی آورد. گزینه سوم نیک پاپ دروازه بان برنلی بوده که یک بازی ملی هم انجام نداده و انگلیسی ها انتخابش را "گستاخانه" خوانده اند.

ساوت گیت که در سال های آغازین حضورش در میدان مرد میانی بوده که سپس به عقب رفته و در دفاع بازی کرده و سپس در یورو 1996 به خط میانی بازگشته. بنابراین او به بازیکنان چند منظوره اعتقاد فراوانی داشته و بسیاری از بازیکنانش چند منظوره بوده اند. اشلی یانگ آمده از منچستریونایتد نزدیک سی و سه سال دارد و از وین رونی مسن تر است، ولی می تواند در شش پست بازی کند. ترنت آلکساندر آرنولد نوزده ساله برای درخشش در دفاع راست لیورپول طی نیم فصل دوم و خصوصا در لیگ قهرمانان انتخاب شده توسط کلوپ در میانه میدان کنار هندرسن هم بازی کرده. راشفورد و ولبک هم در صف بازیکنان چند منظوره قرار گرفته اند...

ساوت گیت به دفاع سه نفره اعتقاد داشته. آیا ترکیب کاهیل و جونز و هری مک گوایر یا استونز کارساز خواهد بود؟ آیا ترکیب هندرسن - دایر در میانه میدان به خلاقیت بدل خواهد شد؟ حقیقت این است انگلیس برغم بازیکنانی که توپ را قابل قبول به چرخش درمی آورند "بازیساز" بزرگی ندارد، دارد؟ استرلینگ و دله علی دونده های خستگی ناپذیری هستند و هری کین و جمی واردی در خط حمله بسیار نیشدار هستند و سختکوش، ولی انگلیس در نبردهای میانه میدان با بزرگان تیم کوچکی به نظر می رسد و اگر ساوت گیت به "اتوبوس پارک شده" روی آورد کسی حیرت نخواهد کرد.

فقط یازده بازیکن انگلیس در یورو 2016 راهی روسیه خواهند شد و نیمی از بازیکنان کمتر از بیست بازی ملی انجام داده اند. متوسط سن تیم 26 سال است، نزدیک به متوسط سن تیم 2016، با این وصف بازیکنان کنونی بیش از آن بازیکنان آن تیم به نقطه اوج شان نزدیک به نظر می رسند. تیم جوان و بی ادعای انگلیس هیجان انگیز به نظر نمی رسد، ولی توازنی دارد که می تواند در صورت قدرت ذهنی بازیکنان نمایشی قابل قبول ارائه دهد. ساوت گیت با خوش بینی اعتقاد دارد پس از درخشش تیم های ملی زیر هفده و زیر بیست ویک ساله انگلیس زمان درخشش تیم اصلی فرا رسیده. ماموریتی که ابرستاره های پیشین انگلیسی در آن ناکام مانده بودند. قرعه در مرحله گروهی به انگلیس لبخند زده. شاید نبرد با تونس، پاناما و بلژیک در سه گام اول انگلیس جوان بی تجربه را "بارور" کند.