جشن بدرقه تیم ملی؛ همان همیشگی

به گزارش "ورزش سه"، ملی پوشان فوتبال ایران شب گذشته در مراسمی با حضور بسیاری از هواداران، مسئولان فدراسیون فوتبال، مسئولان کمپانی های حامی تیم ملی، مسئولان بنیاد رودکی و ... جمع شدند تا در مراسم بدرقه خود به سوی ابتدا اردوی ترکیه و سپس جام جهانی حضور به هم رسانند. 

با وجود اینکه پیش از مراسم صحبت از کارت دعوت و ثبت نام و شرایطی اینچنینی برای همه شرکت کنندگان در این مراسم به گوش می رسید در شب نهایی شاهد حضور حداکثری افراد بی ربط و یا باربط به فوتبال بودیم. در ابتدای ورود علاوه بر شلوغی حیاط در سالن عمومی مجموعه نیز شاهد ازدیام زیاد نفرات حاضر بودیم. افرادی که از هیچ لحظه ای برای ثبت عکس یادگاری و گرفتن امضا و سلفی کوتاهی نکردند و عبور و مرور بیش از حدشان بارها و بارها باعث به هم ریختن نظم سالن شد. نظمی که در بهترین حالت تنها پانزده دقیقه از زمان باز شدن سالن برقرار بود. 

درون سالن عمومی و با توجه به حضور دعوت شده ها، تعدادی از اسپانسرهای تیم ملی به همراه تعداد دیگری از شرکت های بی ربط به تیم ملی اقدام به برپایی غرفه کردند و همین موضوع با توجه به بی مخاطب ماندن آنها تنها به خراب کردن مراسم کمک کرد و مهمانانی که به زور وارد غرفه ای می شدند تعداد زیادی از سلفی بگیرها را نیز به دنبال خود راه می انداختند. غرفه هایی که هیچوقت مشخص نشد به چه دلیل برپا شدند یکی از بی برنامگی های این مراسم پیش از آغاز بود. 

پس از آغاز مراسم نیز همانطور که از قبل مشخص بود تالار وحدت گوش تا گوش پر شده بود و حتی برای بسیاری از نفراتی که دعوت شده رسمی بودند نیز جایی برای نشستن پیدا نمی شد. تا نیمه اول مراسم که با اجرای محمدحسین میثاقی پیش می رفت تنها شاهد نمایش ویدئو کلیپ و فتوکلیپ هایی بودیم که بی برنامه از بازی های مختلف تیم ملی ساخته شده بود و نه از نظر صوتی و نه از نظر تصویری جذابیتی به همراه نداشت. در کنار آنها نیز به میزان فراوان فیلم های ساخته شده توسط اسپانسرهای تیم ملی و اینکه از این تیم حمایت می کنند پخش شد. 

حضور تعدادی از مهمانان و صحبت های آنها نیز اتفاقاتی تکراری و کلیشه ای بود که همیشه با یک کپی برداری نعل به نعل از مراسم های دیگر شاهد برگزاری آن بودیم و شاید در این میان تنها کارلوس کی روش کمتر مدت زمان را به حرف زدن خود اختصاص داد و زیاد پشت میکروفون قرار نگرفت. سرمربی تیم ملی در این مراسم به ناگاه از علی دایی (که در سالن حضور داشت) به عنوان یکی از دوستان خود نام برد و با اجازه مسئولان او را سفیر فوتبال ایران در دنیا معرفی کرد. 

از میانه های برنامه اوضاع با حضور نوازنده هایی که به صورت تلفیقی از ارکسترسمفونیک ملی و تهران در این مراسم حضور داشتند بهتر شد. شهرداد روحانی با رهبری ارکستر حاضر روی سن دو آهنگ بدون کلام زیبایی که خود نوشته و تنظیم کرده بود اوضاع بی روح و کلیشه ای مراسم را کاملا بهتر کرد. پس از این دو اجرا فریدون شهبازیان به رهبری ارکستر مورد نظر پرداخت تا سالار عقیلی اولین آهنگ مخصوص تیم ملی در جام جهانی را بخواند. سالار عقیلی یک آهنگ دیگر با ریتمی تند و حماسی نیز در این مراسم اجرا کرد تا از دو آهنگ خود رونمایی کند. 

شاید دراماتیک ترین و بهترین لحظه مراسم شب گذشته نیز در آخرین اجرای ارکستر به وقوع پیوست. جایی شهرداد روحانی باز هم روی سن آمد و اعلام کرد این بار سورپرایزی به کارلوس کی روش خواهد داشت. او با زبان سرمربی تیم ملی با وی به صحبت پرداخت و عنوان کرد یکی از محبوب ترین آهنگ های زادگاه کی روش را با تنظیمی جدید آماده کرده که به این مربی تقدیم می کند و مرد پرتغالی فوتبال ایران نیز تنها چند دقیقه زمان می خواست تا اولین واکنش خود را بابت خوشحالی گوش این آهنگ بروز بدهد. کی روش که مشخص بود با این موسیقی خاطراتی داشته است زیر لب و کاملا آرام، جوری که در دوربین های تلویزیونی مشخص بود به خواندن ترانه این آهنگ پرداخت. 

پس از اجراهای مختلف نیز نوبت به تقدیرهای مختلف رسید و آهنگساز ها و خواننده موزیک های مربوط به تیم ملی با گرفتن پیراهن شماره 12 مراسم تقدیر از خود را به پایان رساندند. جالب اینکه تقدیر از نفرات مورد نظر باید با حضور حداکثری هیات رئیسه فدراسیون فوتبال روی صحنه اتفاق می افتاد!

در پارت پایانی نیز بازیکنان تیم ملی یکی پس از دیگری روی صحنه می آمدند و پس از عبور از زیر قرآن و بوسه بر پرچم آستان قدس رضوی، شال سبزرنگی دور گردن خود انداختند و سپس در ژست خاص خود در اختیار عکاسان قرار می گرفتند. اتفاقی که در نهایت با پایان این مراسم توام بود و پس از آن نفرات حاضر در تالار وحدت یکی پس از دیگری اقدام به تخلیه سالن کردند. 

عجیب ترین قسمت ماجرا نیز در آخرین پرده آن اتفاق افتاد. خبرنگاران و عکاسانی که بسیاری از آنها تا نیم ساعت پس از اذان مغرب هنوز روزه خود را افطار نکرده بودند پس از خروج از سالن در عین ناباوری با انبوهی از آشغال، شامل ظروف یک بار مصرف و ... روبرو شدند و طبیعتا در شرایط اینچنینی باید باور کرد فعلا باید روزه را ادامه داد! و متاسفانه در این شرایط کسی هم نمی تواند پاسخگو باشد و در نهایت به این نتیجه خواهید رسید که اگر مراسمی اینچنینی برگزار نمی شد نیز اتفاقی نمی افتاد.