کد خبر : 1531931 | 29 خرداد 1397 ساعت 18:02 | 13K بازدید | 0 دیدگاه

نسبت به افراط و تفریط ها هشیار باشیم

نه مبالغه نه دشمنی؛ از جام جهانی لذت ببر

امروز در جو شادی بعد از پیروزی، شاهد بزرگ نمایی از "تاکتیک های غافلگیرانه" کی روش هستیم که بعضا با ترجمه های غلط صحبت های هروه رنار در کنفرانس مطبوعاتی به عنوان سند همراه است.

نه مبالغه نه دشمنی؛ از جام جهانی لذت ببر

به گزارش "ورزش سه"، جام جهانی فوتبال هر چهار سال یک بار برگزار می شود. در عرض 40 سال گذشته، این پنجمین باری است که تیم ملی ایران، حضور در این جشن فوتبالی را تجربه می کند. 12+1 بازی که تا اینجا تنها دوتای آن با پیروزی ایران همراه بوده است. 


علت اصلی شور و شوق ما هم جدا از ندرت این لذت نسبت به طول عمر ما نیست و صرف نظر از نوع دسترسی به این لذت، نفس پیروزی در جام جهانی خود به خود جشن و پایکوبی هر ملتی را توجیه می کند.


این اولین باری است که ما دو دوره پشت سر هم در این ضیافت حضور پیدا می کنیم و آرزوی همه این است که اولا صعود به مرحله نهایی بدون وقفه و مستدام باشد، ثانیا هر بار با کسب تجربه، شاهد پیشرفت فوتبال خود باشیم، پخته تر عمل کنیم و نتایج بهتری نسبت به دوره های قبل بگیریم.


بخشی از پیش زمینه موفقیت در فوتبال مربوط به مدیریت سازمانی یا فنی می شود. ولی نباید به سادگی از کنار بخش های دیگری چون ابعاد رسانه ای و حمایت مردمی عبور کرد. خصوصا اینکه با ورود فضای مجازی به زندگی روزانه مردم، شاهد اوج گرفتن مباحث و جدل هایی هستیم که مهارش از دست همه خارج است و اغلب منجر به اختلال های دوقطبی در جامعه می شود. 


اختلال هایی که یک جا روح و روان و اعتماد به نفس ملی پوش ما را نشانه می گیرد و در جایی دیگر با لغزش در کیش شخصیت، راه را بر هر گونه نقد سازنده می بندد. وضعیتی که ادامه آن، آینده فوتبال ما را با خطر مواجه خواهد ساخت و همه ما وظیفه داریم نسبت به افراط و تفریط ها هشیار باشیم.

 

*تمکین به اختیارات و تصمیمات سرمربی تیم ملی


یکی از دلایل پیشرفت فوتبال در کشوری چون فرانسه این بوده است که از یک مقطعی به بعد همه منتقدین این اصل را قبول کردند که همیشه حق با سرمربی است مگر آنکه نتیجه بدی بگیرد. به عبارتی کیفیت کار سرمربی تیم ملی را با نتایجش می سنجند و مادامی که ایشان نتایجش خوب باشد از گزند حملات مصون است. مصداق بارز این طرز برخورد را می توانیم در فرانسه دوره ریموند دومنک ببینیم. مربی که همسرش جزو مشهورترین طالع بین های فرانسه است و ترکیب تیم را بر اساس وضعیت زودیاک بازیکنان در روز بازی می چید! اما از نظر منتقدین، این نوع نگرش هر چقدر هم که غیرعلمی، مسخره و شوک آور جلوه کند تا جایی که به فینالیست شدن تیم ملی ختم شود، ایرادی به آن وارد نیست.


اتمسفری که بعد از خط خوردن دو ملی پوش آبی و قرمز ایجاد شد، فضای اردو را متشنج کرد. شاید علاقه کی روش به روزبه چشمی می توانست موجب نیمکت نشینی سیدجلال حسینی شود ولی مدافع-هافبک استقلال مسبب خط خوردن سید جلال از لیست 23 نفره نبود چرا که در بین نیمکت نشینان، خانزاده، حسینی و منتظری هم به مدافع پرسپولیس ترجیح داده شدند.


باید به همه بچه هایی که انتخاب شدند احترام گذاشت. همچنین برنامه و دیدگاه های سرمربی. جایی که می داند مدافع راست رونده ای چون غفوری نه تنها در تقابل با اسپانیا و پرتغال بلکه در برابر مراکش نیز فرصت گذر از خط نیمه را پیدا نخواهد کرد و در چنین حالتی یا باید استوپری مثل منتظری داشت یا مدافعی چون رضائیان که ارسال های قطری بلندش نسبت به غفوری از دقت بالاتری برخوردارند.

 

 

*بحث غافلگیری در استراتژی کارلوس کی روش


هنوز دقایق زیادی از پایان بازی دوستانه ایران-ترکیه و شروع حملات به روزبه چشمی نگذشته بود که ورزش سه نسبت به انحرافی بودن ترکیب تیم ملی هشدار داد. مسلما اگر در آن بازی امید ابراهیمی از ابتدا به جای مسعود شجاعی در پست هافبک دفاعی قرار می گرفت حداقل راه نیمی از پاس های کلیدی ترکیه بسته می شد و چشمی تا این حد در موقعیت های خطرناک قرار نمی گرفت.


اما امروز در جو شادی بعد از پیروزی، شاهد بزرگ نمایی از "تاکتیک های غافلگیرانه" کی روش هستیم که بعضا با ترجمه های غلط صحبت های هروه رنار در کنفرانس مطبوعاتی به عنوان سند همراه است. 


سرمربی فرانسوی مراکش در ابتدای کنفرانس مطبوعاتی صحبت هایش را اینگونه آغاز کرد: "بعد از این باخت طبیعی است که مایوسانه روبروی شما ظاهر شوم. فکر می کنم حتی اگر بازی مساوی هم تمام می شد باز این کنفرانس مطبوعاتی را مایوسانه آغاز می کردم ..."


او اعتقاد داشت که "تا قبل از وقت های اضافه ما روی بازی سوار بودیم ... بیست دقیقه اول بازی کاملا در اختیار ما بود، فرصت های زیادی داشتیم و ایران حتی نمی توانست نیمه زمین را رد کند ... در فوتبال اگر رئالیست(واقع گرا) نباشید، هزینه اش را باید نقدا پرداخت کنید."


وقتی نوبت به فرهاد عشوندی رسید، خبرنگار خبرآنلاین با یاد آوری حرف های رنار که گفته بود “کی روش دوست دارد مردم را سورپرایز کند" پرسید که آیا در این بازی غافلگیر شده است؟


"البته که ما منتظر همین نوع بازی از ایران بودیم. تیمی که با سه مهاجم در نیمه خودی منتظر است و سعی می کند در سریع ترین زمان ممکن به حریفش ضدحمله بزند. به غیر از بازیکن شماره 3(احسان حاج صفی) که معمولا در پست هافبک بازی می کند و امروز در دفاع قرار گرفت، سورپرایز زیادی در ترکیب 11 نفره ایران ندیدیم. همچنین می دانستیم که آنها روی ضربات ایستگاهی تبحر دارند. اما همانطور که می دانید در فوتبال کسی که برنده می شود در کنفرانس مطبوعاتی جوری ظاهر می شود که انگار یک بازی استثنایی را انجام داده است. امشب، بیشتر این ما بودیم که بازی را باختیم. ما این فرصت را به حریفمان دادیم که یک ابَرنتیجه از این بازی بگیرد".


رنار قایل به غافلگیر شدن از سوی مرد پرتغالی نیست. بیست دقیقه اول بازی هم نشانی از غافلگیری تیمی که در زمین حریف خیمه زده است ندارد. اما بد نیست نگاهی کنیم به آنچه که در فروم های فرانسه زبان هواداران مراکش قبل از بازی تصویرسازی می شد:


"رنار اصولا یک مربی با تاکتیک واکنش گراست تا کنش گرا و با همین شیوه توانست ساحل عاج را در ابیجان 2-0 شکست دهد. در مقابل اما ایران هم منتظر ما و زدن ضدحمله خواهد بود. آمار نشان می دهد که مراکش اکثرا در نیمه اول به همه حریفان یک گل می زند. اگر رنار پرسی که در بازی های تدارکاتی تمرین کرده را به خوبی مقابل ایران اجرا کند و موفق شود در دقایق ابتدایی از حریف جلو بیفتد، آن وقت این مراکش است می تواند در لاک دفاعی اش فرو رود و آنطور که رنار دوست دارد منتظر ضدحملات باشد تا با گل های دوم و سوم بخت خود را برای صعود از گروه افزایش دهد".

 

*در فاصله بیست و چهار ساعت مانده به بازی با اسپانیا


در باره بازی اول و پیروزی تاریخی تیم ملی زیاد نوشته خواهد شد و مضامینی چون تاکتیک، شانس، کنترل حریف ... مورد بحث قرار خواهند گرفت و سوالاتی از قبیل اینکه اگر بلوک دفاعی پنج نفره ما یعنی چهارمدافع + امیدابراهیمی در یک بازی دوستانه از ابتدا با تیم با کیفیتی چون ترکیه تحت فشار قرار می گرفت، آیا در شرایط روانی و با اعتماد به نفس بیشتری بازی را شروع نمی کردیم؟ یا سوالات و مباحثی که به ابعاد دیگر این تجربه تاریخی خواهند پرداخت. 


سوالاتی که جای همه آنها در فاصله بیست و چهارساعته با بازی دوم نیست. تنها نکته ای که ذکرش در این ساعات ضروری می نماید این است که نتیجه بازی با اسپانیا هر چه باشد، کورکورانه به دنبال کوبیدن یا برعکس اسطوره سازی های مبالغه آمیز نباشیم و به همه نظرات و مستدلات اجازه دهیم در فضایی آرام بدون دوقطبی های مرسوم و با دغدغه پیشرفت فوتبال و تکرار جشن و سرورهای ملی همدیگر را به چالش بکشند.


 

شاهین اشکان

دیدگاه‌ها