راک‌استار شنای استرالیا و شادی پرشوری که جهانی شد

به گزارش "ورزش سه"، آریانه تیتمس، شناگر تیم زنان استرالیا در المپیک، پیش از حضور در توکیو 2020 تمام اکانت های خود در شبکه های اجتماعی را پاک کرده بود. بنابراین وقتی پس از بردن مدال طلای شنای 400 متر آزاد زنان در بازی های توکیو در کنفرانس خبری حاضر شد هنوز ندیده بود که شادی پر شور و دیوانه‌وار دین باکسال، مربی‌اش، چطور اینترنت را فتح کرده است.

اما تیتمس از اینکه مربی‌اش تبدیل به سوژه مورد علاقه کاربران در شبکه های اجتماعی شده بود نیز تعجب نکرد و گفت: "دین همینجوری است. او همیشه درباره کاری که می کند بسیار پرشور است. او گاهی واقعا حسابی پر جنب و جوش می شود."

باکسال که متولد افریقای جنوبی و در اواسط دهه چهارم زندگی است، در حال حاضر هدایت باشگاه شنای سنت پیترز وسترن در بریزبن را بر عهده دارد. این باشگاه سابقه ای طولانی در تربیت استعدادهای برتر دارد و ستاره‎های مدال آور المپیک دیگری مثل استفانی رایس و لیزل جونز نیز دست پرورده این باشگاه بوده اند.

در سال های اخیر باکسال شهرتی به عنوان یکی از راک‌استارهای جدید در بین مربیان شنا برای خودش دست و پا کرده است. او با تیمی متشکل از شش شناگر استرالیایی در بازی های توکیو حضور یافته است که سه نفر از آنها تا به اینجا طلا گرفته اند؛ تیتموس دوشنبه مدال طلا برد، مگ هریس جوان و مولی اوکالاهان نیز به عنوان بخشی از تیم 4 در 100 متر روز یکشنبه مدال طلا را بر گردن آویختند.

میچ لارکین امروز برای مدال طلای کرال پشت شنا خواهد کرد و ابی هارکین هم در روزهای آینده در رشته کرال سینه رقابت می کند.

باکسال همچنین مربی الایجا وینینگتون و شناگر تیم نیوزلند، ایو توماس، در المپیک نیز هست.

شور و اشتیاق باکسال روش او در مربیگری است. او وقتی پیروز می شوند پرشور و احساساتی است و وقتی می بازند نیز پرشور و احساساتی است. این اشتیاقی است که روز دوشنبه هنگامی که تیتموس طلا گرفت پیش چشم جهانیان به نمایش درآمد.

باکسال در این باره گفت :"من نمی توانم جلویش را بگیرم. من با ورزشکارانم خون و عرق ریخته ام. وقتی ورزشکارانم در استخر بیرون می آیند و از من جدا می شوند، آنها باید ریکاوری را آغاز کنند و به خانه بروند. آنها همه چیز را خاموش می کنند؛ من نه. من می روم خانه و برای آنها رویابافی می کنم. در خانه من مدام در حال فکر کردن به این هستم که چطور می توانم راهی برای آنها بیابم که بهتر شوند.

من نمی توانم همه چیز را خاموش کنم و دیگر به آنها فکر نکنم. احتمالا به همین دلیل بود که یک دفعه همه چیز را بیرون ریختم و انقدر احساساتی شدم. این یک شغل 9 صبح تا 5 عصری نیست، این شغلی 24 ساعته در هر هفت روز هفته است. من نیمه شب ها بیدار می شوم و به این فکر می کنم که مثلا آرنی چطور می تواند بهتر شود، میچ چطور می تواند بهتر شود، الایجا چطور می تواند بهتر شود."

تیتمس نیز پس از پیروزی در 400 متر مملو از تمجید از مربی خود بود. او گفت: "این مدال همانقدر که متعلق به من است، متعلق به دین هم هست. او خیلی چیزها را در زندگی خانوادگی، در رابطه با فرزندان و همسرش برای کارش فدا کرده است. او 100 درصد خود را در مربی شنا بودن می گذارد. بدون او من اینجا نبودم. "