کد خبر : 1612601 | 29 اردیبهشت 1398 ساعت 16:59 | 2.4K بازدید | 0 دیدگاه

لذت بردن از فوتبال را چه کسی حرام کرد؟

این لیگ پرحاشیه اعصاب خردکن نفرت انگیز!

بخش زیادی از هواداران هیچ لذتی از یکی از جذاب ترین دوره های تاریخ فوتبال ایران نبردند.

این لیگ پرحاشیه اعصاب خردکن نفرت انگیز!

 

به گزارش "ورزش سه"، هجدهمین دوره لیگ برتر در شرایطی با قهرمانی پرسپولیس به پایان رسید که حواشی این دوره به شکل غیرقابل باوری از ادوار دیگر لیگ برتر بیشتر بود و اتفاقات غیرفوتبالی، کام حتی هواداران تیم قهرمان را نیز تلخ کرد.

 

بخش اعظمی از هواداران فوتبال در ایران معتقدند اتفاقاتی که منجر به موفقیت یک تیم می شود داخل مستطیل سبز رقم نمی خورد و این تئوری نه تنها مختص به قهرمانی پرسپولیس، بلکه تقریبا همیشگی و از موفقیت های سپاهان و امیر قلعه نوعی در استقلال و سایپای لیگ ششم و ...... آغاز شده است.

 

نظریه بی عدالتی اگرچه در جامعه ایران تنها مختص به فوتبال نیست و بی شک نیاز به نگاهی جامعه شناسانه  برای بررسی ریشه آن دارد، اما عواملی بی دلیل نیز در رخ دادن این نگاه نقش آفرینی کرده اند که با مدیریت صحیح، حل آن پروسه چندان پیچیده ای هم نیست و می توان با یک بازنگری در قوانین و اتفاقات، بخش زیادی از عوامل شکل دهنده این نظریه را در بین خیل عظیمی از فوتبالدوستان از بین برد.

 

در ادامه، برخی از این فاکتورها و البته راه حل های ساده آن مرور خواهیم کرد؛

 

وزیر پرسپولیسی- وزیر استقلالی

 

معضل: بسیاری از هواداران معتقدند وزارت ورزش به عنوان متولی فوتبال، سر در گروی علاقه به تیمی خاص داشته و در تلاش است زمینه کامیابی گروه مورد علاقه خود را فراهم کند. هر یک از طرفین دلایل خود را داشته و می گویند تاثیرگذاری مستقیم وزارت ورزش در اتفاقاتی که در دو باشگاه پرهوادار پایتخت رقم می خورد، نقش مهمی در اتفاقات درون مستطیل سبز در طول یک فصل و در نهایت حصول نتیجه دارد.

 

این نگاه معمولا از فصل نقل و انتقالات تابستانی آغاز می شود و جدایی ستاره ای از یک باشگاه از نگاه هوادار به دستور مستقیم وزیر ورزش و گامی در جهت تضعیف یک باشگاه و قدرت دادن به رقیب بوده است.

 

1393963

 

راه حل: گرچه بی شک راه حل دراز مدت و صحیح واگذاری دو باشگاه به بخش خصوصی است (همانطور که کمتر کسی به انتقال ستاره های بزرگ ملی پوش به تراکتورسازی اعتراضی داشت)، اما در کوتاه مدت بهترین راه حل شفاف سازی و انتشار بودجه تخصیص یافته به هر باشگاه و موارد استفاده از آن است. به عنوان مثال با پایان یافتن فصل نقل و انتقالات، وزارت ورزش به راحتی می تواند تمام لیست بازیکنان جدا شده و خریداری شده هر دو باشگاه را منتشر کرده، درآمد و مخارج را به معرض اطلاع عموم رسانده و هواداران را از اتفاقات آگاه کند.

 

شاید فقط در فوتبال ایران است که به عنوان مثال هنوز مبلغ خرید بودیمیر یا داریوش شجاعیان مشخص نیست و همین سردرگمی، باعث بروز شایعاتی در مورد شبکه های اجتماعی می شود. گروهی قیمت بودیمیر را همطراز با کیلیان امباپه دانسته و داریوش شجاعیان را گران ترین بازیکن تاریخ ادوار لیگ می دانند. اتفاقی مرسوم در همه دنیا؛ قرار نیست در صورت قطعی شدن انتقال آنتوان گریزمان به بارسلونا، کسی از رقم انتقال او و حتی جزئیات قرارداد بی خبر بماند.

 

بی شک با انتشار این مبالغ، بخش زیادی از ابهام هواداران در مورد بودجه تخصیص یافته به هر یک از دو باشگاه کاهش می یابد و بدبینی ها نسبت به متولی در همان ابتدای فصل کم می شود.

 

داور؛ عزیزم دقت کن!

 

معضل: اشتباهات فراوان داوری، یکی از عوامل مهمی است که فوتبالدوستان را نسبت به این ماجرا بدبین کرده است. در واقع در حال حاضر در فوتبال ایران هواداران تیم یازدهم و چهاردهم جدول نیز معتقدند اگر اشتباهات داوری نبود، تیم مورد علاقه آنها لایق قهرمانی بود و گروهی خاص با مهندسی داوری، سعی بر زمین زدن تیم مورد علاقه آنها در مقاطع مختلف لیگ دارند.

 

1383621

 

راه حل: به نظر می رسد در حال حاضر استفاده از VAR در فوتبال ایران شدنی نیست و راه حل جهانی در حال حاضر در ایران کاربردی ندارد، اما حداقل نگاه عادلانه به اشتباهات می تواند بخش زیادی از بدبینی عمومی در این خصوص را حل کند.

 

راه حل: با ورود VAR بخش زیادی از مشکلات داوری همانند عرف دنیا برطرف می شد و هواداران فوتبال در ایران نیز می توانستند فارغ از بدبینی های فعلی، از چنین کورس های نفسگیری لذت ببرند؛ اتفاقی که اگر زمینه آن در فوتبال ایران فراهم شود، نام آن گروه گردآورنده در تاریخ فوتبال ایران به ثبت خواهد رسید.

 

در فوتبال دنیا نیز این ماجرا عرف است که اگر داوری اشتباهی تاثیرگذار در مورد یک تیم انجام داد، معمولا تا مدتی قضاوت بازی های آن تیم به وی سپرده نمی شود. رعایت این امر در ایران نیز مستلزم ساخت یک جدول ساده و مرور آن در هنگام برنامه ریزی برای انتخاب داوران است.

 

اما راه حل مهم دیگر می تواند صدور عمومی رای باشد. همانگونه که یک بازیکن در صورت تخلف به صورت عمومی مجازات می شود، داوران نیز نباید از این قاعده مستثنی باشند و اگر کمیته داوران اصرار بر اثبات اشتباهات خود نداشته باشد، بخش زیادی از عصبانیت عمومی کاهش خواهد یافت.

 

مثال؟ بخش زیادی از عصبانیت بحق هواداران استقلال در مورد گل بازی با صعنت نفت به پافشاری رفعتی به درست بودن تصمیم داور برمی گشت. بی شک اگر رفعتی و همراهانش همان ابتدا اشتباه خود را می پذیرفتند، چنین فضای تندی در بین هواداران استقلال مبنی بر مهندسی بودن لیگ ایجاد نمی شد و فضا تلطیف می یافت.

 

آیا برخی بازیکنان و هواداران برخی تیم ها مصونیت دارند؟

 

معضل: برخی از هواداران در فوتبال ایران اعتقاد دارند برخی از بازیکنان تیمی تحت هیچ شرایطی محروم نمی شوند و به همین دلیل اجازه دارند هر کاری که می خواهند در زمین فوتبال انجام دهند. این موارد تنها مختص به یک تیم خاص نیست و هواداران قرمز  از عدم محرومیت گادوین منشا بعد از درگیری با هوادار فولاد می زنند و استقلالی ها نیز معتقدند شجاع خلیل زاده و علیرضا بیرانوند هر چه اعتراض می کنند مجازات نمی شوند.

 

 

بسیاری معتقدند هواداران تراکتورسازی باید چند جلسه محروم می شدند و پرسپولیسی ها بر آنند که در جریان سفر این تیم به اهواز دیگر چه اتفاقاتی باید رخ دهد تا هواداران مجازات شوند؟ این نگرش فارغ از رنگ ها، در بین تمامی هواداران فوتبال در ایران وجود دارد.

 

راه حل: تصمیم های عجولانه کمیته های مربوطه، عامل مهمی در به وجود آوردن این ابهام بوده است. اخراج وریا غفوری به دلیل اعتراض به داور و عدم تکرار آن در مورد بازیکن تیم دیگر، تنها یک راه حل مشخص دارد؛ ابلاغ دستور العملی ابتدا به داوران، بعد به ناظران و در نهایت به تصمیم گیرندگان مبنی بر استفاده از یک قانون در مورد همه تیم ها. در صورت استفاده از فاکتور عدالت هنگام صدور رای، بدبینی به حد زیادی کاهش خواهد یافت.

 

سرمربی- بازیکن؛ راه حل دیگری برای فرار از انتقاد پیدا کن!

 

معضل: در بسیاری از موارد سرمربی یا بازیکن تیم ناکام، برای فرار از انتقاد همسو با برخی رسانه های قلابی شده و ادعایی بدون مدرک را برای توجیه شکست خود، مرتبط با اتفاقات ورای مستطیل سبز را مطرح کند و با استفاده از روش فرار رو به جلو، در نقش طلبکار در شرایط ناکامی هم قرار می گیرد.

 

جملاتی آشنا مانند "نمی خواهند قهرمان شویم"، "دست های پشت پرده"، "آنهایی که علاقمند به تیم خاصی هستند" و ....، ذهن هواداران را نسبت به اتفاقات بدبین کرده و فضا را تندتر از همیشه می کند.

 

راه حل: ماجرا بسیار ساده است؛ احضار فرد مذکور و درخواست ارائه سند و مدرک بابت ادعای مربوطه، اگر این اتفاق رخ نداد نیز جریمه می تواند راه حلی برای جلوگیری از تکرار این ماجرا باشد.

 

مثال؟ در فوتبال اروپا نیز بسیاری از سرمربیان و بازیکنان به داوری اعتراض می کنند، اما زمانیکه یک سرمربی بزرگ مانند ژوزه مورینیو در سال 2011 و بعد از بازی رفت بارسلونا مقابل رئال مادرید در نیمه نهایی لیگ قهرمانان در برنابئو مدعی می شود که بارسلونا از چیزی ورای فوتبال سود می برد (کنفرانس مشهوری که او بارها از کلمه "چرا" استفاده کرد) حتی مورینیو در دیدار بزرگ مانند ال کلاسیکو نیز به سرعت محروم شده و بازی برگشت یک هفته بعد را از هتل تماشا می کند.

 

تلطیف فضای رسانه ای؛ چند می گیری دروغ بنویسی؟

 

معضل: کافیست سری به محبوب ترین کانال های هواداری پرسپولیس، استقلال، سپاهان و تراکتوسازی بزنیم . معمولا آن رسانه هایی هواداران بیشتری در خود جای داده اند که بیشتر از دیگران آتش این فضای ملتهب را بر افروخته می کنند.  فضای مجازی آکنده از اخبار دروغ و نفرت پراکنی بوده و معمولا خط اصلی هواداری فوتبال را همین کانال ها از آن خود کرده اند.

 

گاهی اخبار به زعم خودشان موثق اما دروغ در شرایطی گفته می شود که حتی بسیاری از اهالی رسانه ها نیز به چنین منابعی دسترسی ندارند اما گاهی گروهی چنان در دروغ پراکنی و نفرت ورزی به علو درجات رسیده که در خیال خویش عالم به تمامی اتفاقات فوتبال است.

 

راه حل: مدتی قبل دستور العملی در فضای مجازی مبنی بر جلوگیری از وجود این رسانه های قلابی منتشر شد که امید بر آن می رود که حقیقت داشته باشد. ایجاد فضایی مبنی بر آن که یک رسانه باید برای فعالیت دارای مجوزی از نهاد مربوطه بوده و در غیر اینصورت اجازه انتشار نخواهد داشت، کار چندان دشواری نیست.

 

بسیاری از این رسانه ها درآمدی آنچنانی دارند و راه رسیدن به این درآمد، توهین، دروغ و نشر اکاذیب در مواردی ست که سر سوزنی نزدیک به حقیقت هم نیست و هواداران  با خواندن آن، نسبت به فضای فوتبال بدبین تر از همیشه می شود.

 

پیشکسوتان  عزیز؛ اینگونه فضایی برای بازگشت شما نیست

 

معضل: در این میان، حرف های بدون سند برخی از بازیکنان سابق تیم های پرهوادار، نقش مهمی در ملتهب تر شدن فضای فوتبال دارد. دلیل کاملا مشخص است؛ خداحافظی از عرصه فوتبال باعث کمرنگ شدن نام اشخاص در بطن جامعه می شود و گاهی برخی برای بازگشت به سر زبان ها، راه حل متفاوتی را انتخاب می کنند.

 

برخی از پیشکسوتان با طرح ادعاهای دروغ قصد دارند خود را دلسوز و وارثان حقیقی باشگاه سابق نشان داده و اینگونه دوباره نام خود را در بین هواداران مطرح کنند. ادعاهایی معمولا دروغ و اغراق آمیز که همسو با برخی کانال های مجازی بوده و تنها برای تهییج هوادار از مسیر غلط و در دراز مدت راه حلی برای بازگشت به صدارت از راه محبوب شدن در بین هواداران است.

 

راه حل: بسیار ساده؛ هر حرفی بار حقوقی دارد و هر مسئله حقوقی قابل بررسی است. یعنی اگر چند باری کمیته انضباطی بعد از مطرح شدن ادعایی غلط از سوی یک پیشکسوت وی را دعوت کرده و از او بابت صحبت هایش سند بخواهد و در صورت عدم اثبات وی را جریمه و حتی ممنوع المصاحبه کند، دیگر ستاره های سابق تیم های پرهوادار در هنگام صحبت کردن تنها طی مسیر بازگشت به قلب ها را در نظر نمی گیرند و برای ادعاهای خود به دنبال سند و مدرک خواهند گشت.

 

****

 

این چند راه حل اگرچه قرار نیست تمام مشکلات فوتبال را ریشه ای حل کند، اما حداقل ذهن بخشی از هواداران را نسبت به لیگ برتر آرام خواهد ساخت و فصل بعد نیز لحظه لحظه لذت این کورس نفسگیر و حساس، به تاراج این بدبینی های خسته کننده و تلخ نخواهد رفت.

 

 

آریا فاطمی مقدم

دیدگاه‌ها