دلایل فوت دوچرخه سوار پارالیمپیکی چه بود؟

به گزارش "ورزش سه"، اتفاق ناگوار و تلخ بهمن گلبارنژاد در پارالیمپیک ریو یکی از ناراحت کننده ترین تورنمنت های تاریخ ورزش ایران را رقم زد. بهمن که در مسابقات دوچرخه سواری جاده در اثر واژگونی دچار شکستگی گردن فوت شد، سوالات زیادی را به وجود آورد که دلیل این حادثه ناگوار چه بود؟

قادر میزبانی دوچرخه سوار با سابقه تیم ملی ایران که در المپیک ریو حادثه ای مشابه با گلبارنژاد را تجربه کرده بود شناخت دقیقی از جاده و خطرات آن دارد. او با اینکه آسیب دید اما حالا به حالت طبیعی بازگشته است و سلامتی اش به دست آمده. او در مورد دلایل بروز این اتفاقات و اقداماتی که باید قبل از آن انجام می شد به "ورزش سه" می گوید:

* اتفاق من و بهمن آقا یک جور نبود

جاده دوچرخه سواری المپیک ریو بسیار سنگین و فنی بود که به همین دلیل باید چندین بار مورد آزمایش قرار می گرفت. من در دور سوم بودم که ترمز دوچرخه قفل کرد و به دلیل نقص فنی کنترل دوچرخه را از دست دادم اما آن مرحوم سرعت از دستش خارج شد و موفق به کنترل دوچرخه نشد که آن اتفاق پیش آمد. ما دوچرخه سوار حرفه ای هستیم که در طول سال نزدیک به 8 ماه در تمرین و مسابقات هستیم اما دوچرخه سواران پارالیمپیکی تمرینات خیلی کمتری نسبت به ما دارند.

* مربی مقصر صد در صد این حادثه بود

وقتی یک دوچرخه سوار که در این رشته تخصص کامل ندارد به مسابقاتی با این سطح بالا اعزام می شود و در جاده ای به آن سختی می رود باید مربی او را از بالا و پایین جاده مطلع کند. مربی مثل نقشه خوان اتومبیل رانی است که راننده را از خطرات جاده مطلع کند. آقا بهمن مرحوم دوچرخه سوار فوق حرفه ای نبود و به دلیل معلولیت و برای شرایط روحی خود این ورزش را انتخاب کرده بود اما یک فرد فنی باید او را راهنمایی کامل می کرد که چه وقت سرعت را کم کند، چه زمانی برای پیچ آماده باشد و میانگین سرعت چه قدر باشد. مربی او مقصر صد در صد بوده است و کسی که مسولیت فنی این دوچرخه سوار را بر عهده داشت باید بهمن را مطلع می کرد.

* بهمن برای زمین خوردن برنامه ای نداشت

من وقتی متوجه نقص فنی در دوچرخه شدم نزدیک به 3 ثانیه وقت داشتم برای زمین خوردنم برنامه ریزی کنم. پیچی که من در آن کنترل را از دست دادم با توجه به شرایطی که من داشتم هیچ دوچرخه سواری نمی توانست آن را بپیچد و من تنها کاری که کردم سعی کردم خوب زمین بخورم. من هم اگر خودم را برای زمین خوردن آماده نمی کردم و واژگون شدن را بلد نبودم شاید اتفاقی مثل آقا بهمن برای من پیش می آمد. برای ورزشکاران پارالیمپیکی و آنهایی که دوچرخه سواری را حرفه ای در طول سال دنبال نمی کنند توصیه ها و حرف های قبل از بازی از سمت مربی خیلی مهم است که متاسفانه آقا بهمن از این شرایط محروم بود.

* وقتی شنیدم بدنم سرد شد

نزدیک به 12 شب بود که این خبر را شنیدم و واقعا شوکه شدم، بدنم سرد شد و خیلی ناراحت شدم. من آقا بهمن را بارها در اردو دیده بودم و چند بار هم کلام بودیم. بسیار خوش رو و با شخصیت بودند و فقط می گفتم کاش کسی بود که او را از این خطرات مطلع می کرد. بنده خدا روزهای سخت جانبازی، بیماری و فوت همسرش را پشت سر گذاشته بود و ای کاش در پارالیمپیک به مدال می رسید. واقعیت این است در هر صورت مرگ ایشان همه را تحت تاثیر قرار داد.