استقلال ؛ خستگی ناپذیر و جذاب

به گزارش "ورزش سه"، البته برگ برنده منصوریان از همان ابتدا سکونشینان صبوری بودند که اعتقاد داشتند رسیدن به مرزهای ایده آل آنها زمان میخواهد و مسیری که خود انتخاب کرده اند بدون شکست و بحران نخواهد بود.

خلاصه اینکه هفته ها و روزها گذشت و استقلال کم کم خود را پیدا کرد.اما رسیدن به خودباوری همراه بود با شنیدن طعنه ها و کنایه های فراوان که منصوریان هم طاقت تحمل آنها را داشت و آنقدر تلاش کرد تا به تدریج با جوانان باانگیزه اش به بالای جدول رسید.

اختلاف امتیاز استقلال با تیمهای بالانشین نشان میدهد که کار دشوار منصوریان و تیمش تا همین جای کار هم جای تحسین و ستایش دارد و البته نه اینکه از استقلال به لحاظ بضاعت و مهره انتظار قهرمانی نمیرفت اما باید پذیرفت که نجات دادن استقلال از آن شرایط بحرانی که به خصوص تا پیش از بازی رفت مقابل پرسپولیس داشت کار آسانی هم نبود و نباید فراموش کرد که جایگاه منصوریان بعد از چند شکست و تساوی آنقدر لرزان و سست شده بود که حتی یک شکست خفیف در بازی رفت مقابل پرسپولیس می توانست منجر به اخراج او شود.

اما به هر حال صبوری و تلاش او و حمایت نصف و نیمه مدیران استقلال که گاه با پارازیتهای تشنج زایی هم همراه بود توانست استقلال را به نقطه ای از آرامش برساند که دیگر هیچکس از اخراج منصوریان و مذاکره با گزینه های روی میز سخن نگوید!

هر چند منصوریان و استقلال برای نزدیک شدن به پرسپولیس صدرنشین و سبقت گرفتن از آن نیازمند چیزی در حد معجزه هستند اما بارها ثابت شده که فوتبال قابل پیش بینی نیست و یک لغزش کوچک از سوی پرسپولیس می تواند تمام معادلات را در بالای جدول برهم بزند.

تا اینجای که می توان گفت که حرف منصوریان در آن روزهای بحرانی به کرسی نشسته است.همان روزها که او پیش از بازیهای حساس در حال چیدن ارنج تیمش بود برخی از اطرافیان باشگاه از مذاکرات جدی با اسکوچیچ و گزینه های داخلی دیگر سخن میگفتند اما منصوریان در پاسخ به آنها بدون ایجاد تنش و بحران بیشتر تمام منتقدان را به صبر و آرامش دعوت کرد و این گذر زمان تنها عاملی بود که به کمک علی منصور آمد و او را آرام آرام به صدر نزدیک کرد.هنوز یادمان نرفته که او یک بار در حالتی مابین عصبانیت و تلخکامی به منتقدانش گفت شب دراز است و قلندر بیدار!

امروز ظاهرا شب دراز به سحر رسیده و قلندر هم بیدار...و منتقدان هم که طبق معمول به صف طویل حامیان او پیوسته اند!

همیشه همین بوده...باید دید باد به کدامین سو می وزد و پرچم رو به کجاست!