دربی دلامادونینا؛ ساخت چین

به گزارش "ورزش سه"، سالهای سال، دیدار بین میلان و اینتر یکی از مهم ترین بازی های فوتبال در سرتاسر جهان به شمار می آمد.

دو باشگاه بزرگ شهر میلان به شکل سنتی در بین موفق ترین تیم تاریخ فوتبال جای داشتند و معمولا از مدعیان یکی از معتبرترین لیگ های قاره سبز محسوب می شدند.

در گذشته، معمولا جدال میلان و اینتر در تمام دنیا تماشاگران زیادی داشت و معمولا غول های میلان در بین برندگان جام های تقسیم شده در ایتالیا جایی داشتند.

در دهه 90 و زمانی که سری آ قدرتمندترین لیگ جهان بود، تیم هایی مانند یوونتوس، میلان، اینتر، رم، لاتزیو، پارما و فیورنتینا، جمعی از بهترین بازیکنان دنیای فوتبال را در اختیار داشتند و معمولا رقابت دشواری برای فتح عناوین بین آنها شکل می گرفت اما در این میان، یوونتوس و میلان معمولا شرایط بهتری نسبت به دیگر رقبا داشتند.

اما در حال حاضر، یوونتوس جایگاه رفیع خود را حفظ کرده و تیم های میانی نشانی از قدرت گذشته هم ندارند. از زمانی که روسونری ها در مرحله یک هشتم نهایی فصل 2014-2013 لیگ قهرمانان حذف شدند، دیگر هرگز این دو تیم حتی به مسابقات راه پیدا نکرده اند و طی سالهای اخیر رقبایی مانند ناپولی، رم و حتی ساسولو نیز در جدول سری آ شرایط بهتری از آنها دارند.

حالا و در غیبت میلان و اینتر، یوونتوس پرچمدار فوتبال ایتالیا در سطح قاره است و اگرچه این تیم در سالهای اخیر عملکرد نسبتا خوبی ارائه داده است، اما سری آ برای دوباره تبدیل شدن به قدرت اول اروپا، به کارنامه ای بیش از درخشش یکی از نمایندگانش نیاز دارد.

علیرغم درخشش گاه و بیگاه رم و ناپولی، این قدرت های میلانی هستند که قادرند در کنار بیانکونری ها، اعتبار از دست رفته کالچیو را بازگردانند.

اینتر میلان در 3 فصل از 5 فصل اخیر در لیگ اروپا حضور داشته اما معمولا عملکردی توام با شکست ارائه داده و در فصل جاری حتی قادر به صعود از گروه ساده خود نیز نبوده است.

در سالهای اخیر، سوء مدیریت، از دست دادن بازیکنان بزرگ و اتلاف بودجه را باید از دلایل اصلی افت میلان و اینتر قلمداد کرد. این دو تیم طی یک دهه گذشته اوضاع اسفناکی را تجربه کرده اند و مجموعا از سال 2014، تا به حال 12 سرمربی روی نیمکت دو تیم دیده شده است.

روسونری ها و نراتزوری ها نه تنها سالهاست غیبت در لیگ قهرمانان را تجربه می کنند، بلکه در فصل جاری نیز رتبه های نازل ششم و هفتم را به خود اختصاص داده اند و هدف نهایی آنها کسب سهمیه لیگ اروپا برای فصل آتی است.

اما در این دیدار برای اولین بار است که این دو قدرت سنتی توسط مالکانی غیر ایتالیایی اداره می شوند و هر دو به دنبال تکرار گذشته شیرین خود هستند.

در سال 2016، باشگاه اینتر توسط گروه چینی سونینگ خریداری شد و این هفته و بعد از کش و قوس های فراوان نیز میلان به گروه چینی لوکس واگذار شد. حالا و در دربی دلامدونینای این هفته، دو تیم در شرایطی متفاوت از همیشه و با آینده ای نا معلوم به مصاف هم می روند.

برای نراتزوری ها، اوضاع تا به حال چندان مساعد پیش نرفته است. تنها دو هفته مانده به آغاز فصل، مانچینی جای خود را به دی بوئر داد و سرمربی هلندی نیز تنها 85 روز روی نیمکت اینتر دوام آورد. اگرچه تا مدتی اوضاع با استفان پیولی، جانشین دی بوئر خوب پیش رفت، اما شکست عجیب هفته گذشته برابر کروتونه به منزله پایان آرزوهای این تیم بود.

خریدهای گرانقیمتی مانند کاندورا، گابیگل و ژائو ماریو هرگز در حد و اندازه های خود ظاهر نشدند و جایگاه پیولی نیز مانند آینده اینتر نا امن به نظر می رسد.

اما در نیمه دیگر شهر میلان، روسونری ها حالا و بعد از 31 سال مالکیت برلوسکونی، امیدوار به بازیابی اعتبار از دست رفته و رقابتی دیگر با یوونتوس برای سلطه بر سری آ هستند.

در ترکیب فعلی میلان استعدادهای جوان زیادی به رهبری مونتلا دیده می شود اما مالکان جدید تا به حال صحبت چندانی در مورد ایده های خود در آینده نداشته اند.

حالا دو قدرت سنتی ایتالیا دوباره و در سن سیرو، خانه مشترک قدیمی به مصاف یکدیگر خواهند رفت. اگرچه پیروزی در این دیدار نیز به منزله قهرمانی یا حتی راهیابی به لیگ قهرمانان نیست، اما حفظ غرور و افزایش احتمال کسب سهمیه لیگ اروپا، باعث جذایبت دلامدونینا خواهد شد.

فصل آینده، دوباره سهمیه لیگ ایتالیا در لیگ قهرمانان به 4 تیم افزایش پیدا می کند و هر دو تیم به دنبال تبدیل شدن به قدرت سالهای نه چندان دور خود خواهند بود.

پس این دیدار را می توان به مثابه تولدی دوباره و یک نقطه عطف برای اینتر و میلان دانست. از نگاهی متفاوت، شاید هیچ یک از دربی های این دو تیم به جذابیت بازی پیش رو نیست زیرا همانگونه که تولد اینتر در سال 1908 را به نوعی می توان برگرفته از میلان دانست، این بار نیز شرایطی مشابه برای این دو تیم به وجود آمده است.

دربی دلامدونینا فراتر از یک مسابقه برای کسب سهمیه اروپاست و شاید پیروز این میدان، در آغاز راهی برای یک شروع دوباره قرار گیرد.

به هر حال، آینده میلان و اینتر تنها وابسته به کسب موفقیت نیست و این آینده سری آ است که به دوباره برخاستن این دو قدرت سنتی بستگی دارد.

منبع: فاکس اسپورت

ترجمه: آریا فاطمی مقدم