کد خبر : 1409263 | 28 فروردين 1396 ساعت 00:01 | 109.7K بازدید | 11 دیدگاه

مرور سریع مهمترین بازی روز

مورینیو: بشقاب سرد "El Specialissimo" برای چلسی

حمیدرضا صدر به کالبد شکافی نمایش بهترین منچستر یونایتد برابر بدترین چلسی پرداخته، به دیداری که رقابت قهرمانی لیگ برتر را احیا کرد...

مورینیو: بشقاب سرد "El Specialissimo" برای چلسی

به گزارش "ورزش سه"، هیچ نشانی از رمانتیسم ده سال پیش برجای نمانده بود. هیچ چیز. مورینیو می گفت با کسب این پیروزی، احساس هیجان بیشتری در مقایسه با سایر پیروزی ها نمی کند، ولی خنده محو شده از چهره اش بر لبانش بازگشته بود. بازگشته بود و خبر از گرفتن انتقام می داد. انتقام از تیم سابقش که او را بیرون انداخته بود. انتقام از آن دسته طرفداران چلسی که فراموش کرده بودند برای شان چه کرده. انتقام از آنتونیو کونته که او را در لیگ خفت بارانه 0-4 له کرده و با یک گل در جام حذفی شکست داده بود. انتقام از ادن هازارد که طی آخرین هفته های حضورش در چلسی با بی میلی برایش دویده و پس از آن اوج گرفته بود. هازارد که از نگاه مورینیو یکی از خبرچین های رختکن بود. هازارد که همین چند روز پیش نامزد گرفتن عنوان بهترین بازیکن سال شده بود... ژوزه سرانجام در سومین برابر تیم سابقش سرانجام پیروز شده بود. در نبردی هم تاکتیکی و هم احساساتگرایانه، هم ملال آور و هم هیجان انگیز.

 


 
یونایتد: ترکیب غیرمنتظره


کنار گذاشتن بهترین گلزن تیم آسان نیست، ولی نه برای مورینیو که زلاتان ایبراهیموویچ 28 گله را به بهانه خستگی کنار گذاشت. که به بازی با دو مهاجم روی آورد. بازی که شروع شد یازده بازیکن ترکیب اصلی یونایتد فقط 12 گل در لیگ زده بودند، ولی راشفورد و لینگارد که به عنوان زوج کنار هم بازی نکرده بودند ترکیب کارسازی را به رخ کشیدند ( فرگوسن روزگاری توصیف کرده بود چگونه در دیداری با سوتهامپتون به ترکیب طلایی اندی کول - دوایت یورک دست یافت). راشفورد بسیار تاثیرگذار بازی کرد و دو مدافع کناری چلسی در برهه ای جای شان را تغییر دادند تا آزپیلیکوئتا برابر راشفورد قرار گرفته و مهارش کند. لینگارد هم بارها عقب تر نشست و پشت سر راشفورد قرار گرفت. در چنین قابی اشلی یانگ هم بازوبند کاپیتانی را بسته بود با چنان شوری بازی کرد که گویی می خواهد آن را برای خود حفظ کند.


آندر هررا وظیفه دشوار مهار ادن هازارد را بر عهده گرفت. هررا که طی دیدار چلسی - یونایتد در جام حذفی از زمین اخراج شده بود. هازارد در اوایل دیدار جایش را چند بار تغییر داد تا دریابد هررا تا کجا به تعقیبش خواهد پرداخت، بازی که جلو رفت هررا هم هازارد را مهار کرده بود، هم پاس گل داده بود و هم گل زده بود. دو گل یونایتد در آغاز هر نیمه به ثمر رسید. راشفورد هفت دقیقه پس از آغاز نیمه اول دروازه بگوویچ را گشود که اولین گلش طی 23 بازی بود. هررا دو دقیقه پس از آغاز نیمه دوم دروازه را باز کرد که اولین گلش در این فصل بود. گری نویل در پایان بازی می گفت "... بیایید امیدوار باشیم یونایتد یک پل اسکولز اسپانیایی پیدا کرده". پسر اسپانیایی بهترین بازیکن میدان بود.

 

 

1193429

 


 
 
چلسی: نزول در همه جبهه ها


همه آمارها خبر از نزول مردان کونته می دادند. آبی پوش ها از پاییز 2013 تاکنون در هفت دقیقه آغازین گلی در لیگ دریافت نکرده بودند. از آن هشداردهنده تر این که فقط در دو دیدار از 12 بازی آخرشان دروازه شان را بسته نگاه داشته اند و هر دو هم در جام حذفی (برابر وولوز و منچستر یونایتد). دروازه آنها در ده دیدار پیاپی لیگ باز شده که در بیست و یک سال (از پاییز 1996) اخیر سابقه نداشته. کونته می توانست از مصدومیت های حاشیه ای گله مند باشد. کورتوا حین بازی در یک فیلم تبلیغاتی در نقش یک بازیکن بسکتبال مصدوم شده بود و مارکوس آلونسو حین گرم شدن پیش از بازی غیرمنتظره تر. بگوویچ جای کورتوا را گرفت و کورت زوما جای آلونسو را. بگوویچ دو گل دریافت کرد و غیبت آلونسو در جناح چپ به نزول هازارد انجامید. دیگو کاستا برابر بیلی و روخو به بند آمد، فقط یک شوت بی ثمر نواخت و فقط در 23 درصد رویارویی ها پیروز شد. پدرو در نیمه اول فقط سیزده بار توپ را لمس کرد. 30 درصد موزس، ماتیچ، زوما و آزپیلیکوئتا در نیمه اول برباد رفتند. آبی پوش ها در سراسر دیدار پنج بار توپ را به سوی دروازه دگیا شلیک کردند که هیچ کدام در قاب قرار نگرفتند. این اولین بار طی ده سال اخیر بود که مردان چلسی حتی یک بار هم توپ را در قاب دروازه حریف جای ندادند. از 2007 در اولین بازی چلسی به رهبری آورام گرانت پس از رفتن مورینیو که برابر یونایتد در اولدترافورد انجام شد. آن روز هم چلسی 0-2 شکست خورد.

 

 

1193430

 


 
نبردهای تاکتیکی


کونته پس از دریافت گل دوم ترکیب چلسی را تغییر داد. فابرگاس جای موزس وارد میدان شد و آزپیلیکوئتا در دفاع راست و زوما در دفاع چپ قرار گرفتند تا دفاع تیم چهار نفره شود. هازارد هم به پشت محوطه جریمه نزدیک تر شد نقش مهاجم سایه را بر دوش کشید. کمی بعد ویلیان جای ماتیچ را گرفت. مورینیو بلافاصله پس از تغییرات چلسی، راشفورد را که درخشان بازی کرده بود به بیرون فراخواند و زلاتان ابراهیموویچ را راهی میدان کرد. بهترین یونایتد این فصل برابر بدترین چلسی این فصل پیروزی را از دست نمی داد تا "آقای خاص" دوباره "خاص" شود.

 

 

1193431

 


 
همسایه ها


بازی که شروع شد لیورپول با یک گل وست بروم را شکست داده بود. روز پیش هم تاتنهام و منچسترسیتی پیروز شده بودند. پیروزی یونایتد بدین معنی بود که در نبردهای بالانشین ها فقط چلسی شکست خورده. فقط صدرنشین. یعنی روزگار یکه تازی چلسی با 10 امتیاز اختلاف با تیم دوم پایان یافته. شکست از کریستال پالاس و منچستر یونایتد و پیروزهای متوالی تاتنهام، مردان وایت هارت لین را در فاصله 4 امتیازی مردان بریج قرار داده. یونایتد بی شکست در 22 بازی لیگ با یک دیدار کمتر در فاصله 4 امتیازی همسایه اش منچسترسیتی قرار گرفته... و همه اینها با فقط شش دیدار تا رسیدن به خط پایان لیگ.

 

 

 

حمیدرضا صدر

 

 

 

 

از همین نویسنده بخوانید:

 

سی ال؛ لبخند دارودسته مادریدی

 

یوونتوس - بارسلونا: هفت پرده از نبرد انتقامی

 

میلان؛ فیل بزرگ در تاریکی مطلق

 

منچستریونایتد؛ چرا این تیم خود را پیدا نمی‌کند؟

 

مرگ تدریجی فوتبال هلند: چرا و چگونه؟

 

سایه روشن‌های جذاب‌ترین لیگ جهان 

 

مارچلو لیپی: مردی برای همه فصول

 

قطر - ایران؛ بازخوانی نبرد تلخ دوحه 1376

 

بهشت بر تو ارزانی باد پسرجان...

 

سیتی - موناکو؛ کبریت خیس برابر آتش گداخته

 

بازخوانی اولین فصل مورینیو در چلسی 

 

سیندرلا؛ نیمه شب چهارشنبه به وقت نوکمپ

 

نه، این همه آرزوهای ناپولی نبود...

 

تو هم تمام شدی آقای ونگر

 

انریکه و بارسا: اینجا زمان برای کسی متوقف نخواهد‌ شد

 

خوردن استیک با دندان‌های مصنوعی

 

معجونی که فوتبال انگلیس را تغییر داد 

 

تجدید خاطره با ایکر کاسیاس

 

آلگری: از تورین تا لندن و بارسلونا

 

بارسا در پاریس: ده پرده از کشتار والنتاین

 

لیگ قهرمانان: ناقوس‌ها برای که به‌صدا در می‌آیند؟

 

اولین توفان: وسترن در امجدیه

 

ردبول؛ بوندسلیگا علیه نوشیدنی شیطان!

 

ظهور و سقوط لستر: وداع با رمانتیسم؛ سقوط نکنید، بمانید آقای رانیری

 

آرسن ونگر: گربه خانگی میان ببرهای گرسنه

 

یادداشت حمیدرضا صدر درباره تیم محبوب ایتالیایی؛ رم، کولوسئوم در غیاب سزار  

 

لیورپول و کلوپ: ژانویه عذاب آور

 

از رونی تا رونالدو: مسیر موازی پسران فرگوسن

 

از قلیچ خانی و هاشمی نسب تا سرجیو راموس: دست دادن با آتش

 

رونالدو برزیلی یا رونالدو پرتغالی؟

 

جام جهانی 48 تیمی: معما، پرسش و دلار

 

از اوفارل تا کی‌روش: همان شهرزاد قصه‌گو

 

بازگشت یاپ استام به منچستر: داغ آن وداع تلخ

 

یوونتوس: همان بالا با یک علامت سوال

 

قربانگاه والنسیا، نفرین خفاش‌ها

 

فوتبال سال 2016؛ ده پرده از زندگی و مرگ

 

آیا یونایتد و مورینیو سرانجام به جاده اصلی بازگشته‌اند؟

 

آقای گل محجوب؛ از سیلی عبده تا مرگ در استکهلم

 

از چلسی تا آرسنال، از آنتونیو تا آرسن

 

لیونل مسی 2016: هم شیرین شیرین؛ هم تلخ تلخ

 

یادداشت ویژه حمیدرضا صدر برای برنده توپ طلا؛ رونالدو: رنج به علاوه سرمستی 

 

گواردیولا در باتلاق انگلیسی

 

میلان: مشت آهنین درون مخمل راه راه

 

ردبول، نوشابه منفور بوندسلیگاست!

 

هفته چهاردهم لیگ برتر: باران آنها را برد

 

ال کلاسیکو 232 : کسالت آمیخته به جادوی صد

 

هفته سیزده لیگ برتر: کونته آن بالا و مورینیو این پایین

 

تا 41 سالگی در برنابئو؛ کریستیانو می‌تواند؟

 

با این بارسلونا چه باید کرد؟

 

رئال به روایت زیدان: بی های و هوی، بی زرق و برق

 

هفته دوازده لیگ برتر: نه، تو دیگه خاص نیستی!

 

استیون جرارد: تاریخ تو را به کدام سو خواهد برد؟

 

 وداع با منصور پورحیدری؛ آن چروک‌های عمیق

دیدگاه‌ها