روایت یوسف کرمی از نسل نوی تکواندو

 به گزارش "ورزش سه"، طی این مسابقات،پسران تکواندو کار ایران با کسب یک مدال طلا، 3 نقره و 48 امتیاز و تنها با یک اختلاف امتیاز از تیم قهرمان بر سکوی نایب قهرمانی جهان بایستند و همچنین دختران ایران نیز با کسب 2 مدال طلا، 2 نقره و یک برنز و با 58 امتیاز، سکوی سوم جهان را به خود اختصاص دادند.

البته این اولین سالی نیست که نونهالان ایران در این مسابقات افتخار آفرینی می کنند؛چرا که در اولین دوره این مسابقات در سال 2014،تیم پسران با 7 مدال(3طلا،3نقره و یک برنز) قهرمان جهان شد و تیم دختران با 5مدال(4طلا ویک نقره) سکوی نخست این مسابقات را کسب کرد.در دومین دوره این مسابقات در سال 2015،تیم پسران با کسب 5 مدال(2طلا،2نقره و یک برنز) به مقام نایب قهرمانی رسید و تیم دختران با 7مدال(5 طلا،یک نقره و یک برنز)قهرمان مسابقات شد.

در ادامه،صحبت های سرپرست فنی تیم ملی نونهالان پسر یعنی یوسف کرمی را با خبرنگار ورزش سه پیرامون این دوره از مسابقات می خوانید:

بچه ها هرچه توانایی دارند رو می کنند

با توجه به این که من در دوره قبلی قهرمانی نونهالان جهان هم در کنار بچه ها حضور داشتم،شاهد یک اتفاق خوبی در بین بچه ها بودم وآن اتفاق این است که بچه ها در این سن وسال، هرچه توانایی دارند رو می کنند و مانند بزرگسالان با احتیاط و با تجربه پا نمی زنند.

یک سری از بازیکنان در سطح بزرگسالان پا می زدند

این دوره از مسابقات در سطح خیلی خوبی برگزار شد و قطعا طبیعی است که وقتی چندین دوره از یک سری مسابقات می گذرد،سطح بازی ها هم تغییر می کند که به نظرم این سری از مسابقات،بازی های بسیار خوبی بود. در جریان این مسابقات، بازیکنان خیلی خوبی دیدم که حتی می توانم بگویم از لحاظ فنی در سطح بزرگسالان پا می زدند. در کل سطح فنی بازی ها بسیار خوب بود و اسم کشور اصلا مهم نبود؛ زیرا کشور هایی مانند بلغارستان، لهستان، عربستان و مصر به مدال های خوبی دست یافتند و امیرارسلان خانزاده مدال طلا گرفت و تمام این ها نشان می دهند که هرکس که توانایی هایش را نشان داد، نتیجه گرفت و اسم کشورها مهم نبود.

میتوانستیم 10 مدال داشته باشیم

از عملکرد بچه ها راضی نبودم و ما می توانستم 10 مدال داشته باشیم.شش تا از بازیکنانمان به اشتباه محض داوری باختند و از دوره رقابت ها خارج شدند.من اخلاقم طوری نیست که بخواهم  باخت بازیکنی را گردن داوری بیندازم و درباره داوری نظر دهم اما روز اول داوری ها بسیار ضعیف بود ولی خداراشکر روز دوم و سوم داوری ها کمی بهتر شد.یک سری از بازیکنانمان هم در سطح خودشان ظاهر نشدند و بد مبارزه کردند که اگر آن ها هم می توانستند با تمام وجود پا بزنند،ما می توانستیم در پایان 10 مدال داشته باشیم و بجای نایب قهرمانی با اختلاف یک امتیاز،با اختلاف امتیاز بسیار زیادی به مقام قهرمانی برسیم.

سطح فنی داوری بسیار پایین بود

داورهایی را به مسابقات آورده بودند وتست می کردند که سطحشان پایین بود و حتی من خیلی از آن ها را تا قبل از این مسابقات،در مسابقات دیگری ندیده بودم.در کل داوری از لحاظ فنی بسیار ضعیف بود و این نیز طبیعی بود؛زیرا وقتی یک سری داور را که در سطح جهانی قضاوت نکرده اند در این مسابقات قرار می دهند،این داوران مرتکب اشتباهات زیادی می شوند.مخصوصا سطح نونهالان که ضربات آن ها بسیار ظریف است و نیازمند دقت بسیار بالایی است و یک سری جاها متاسفانه تشخیص این ضربات برای داوران مشکل بود.

هیچوقت نباید نونهالان را با دوره های قبلی مقایسه کنیم

هیچوقت نباید نونهالان را با دوره های قبلی مقایسه کنیم؛زیرا وقتی مثلا الان 10 تکواندو کار در تیم ملی داریم،دوره بعد تمام این 10 نفر عوض  می شوند و تیم نونهالان مانند تیم بزرگسالان نیست که ما بخواهیم بگوییم ما دو قهرمان جهان یا قهرمان آسیا داریم.به همین خاطر ما نمی توانیم دوره ها را با هم مقایسه کنیم.آن ها نونهال هستند و در شرایطی هستند که استقلال ندارند و خیلی وابسته به خانواده هایشان هستند،کار کردن با آن ها بسیار سخت است؛ وقتی بچه تمام روز کنار خانواده اش است و حتی مسیر منزل تا باشگاه را با پدر مادرش می آید،زمانی که در شرایط سخت مسابقات قرار می گیرد فشار زیادی را تحمل می کند که این بر روی عملکردش تاثیر می گذارد.ولی همین که ما بتوانیم بچه ها را به خودباوری و اعتماد به نفس برسانیم،به نظرم کار مهمی کرده ایم و باید بتوانیم با روش های علمی اعتماد به نفس بچه هایمان را بالا بیاوریم تا بهترین عملکرد خودشان را نشان دهند.

قراردادم تمام می شود

من مدیر فنی تیم ملی نونهالان پسر در این دوره از مسابقات بودم و به احتمال زیاد قراردادم تمام می شود.در رده های پایه اولین مسابقات مهم،مسابقات نوجوانان جهان را در پیش داریم که اگر فدراسیون من را انتخاب کند،در خدمت تیم ملی خواهم بود وبه جامعه تکواندو بار دیگر خدمت خواهم کرد.به هر حال چه انتخاب شوم و چه نشوم،برای کل تکواندو کاران ایران آرزوی موفقیت می کنم.

باید این بچه های نونهال را حفظ کنیم

 امیدوارم که بتوانیم این نونهالان را حفظ کنیم؛ زیرا این بچه ها چند ماه بعد یا چند سال بعد از دوره نونهالی خارج و وارد دوره نوجوانی می شوند و در بین آن ها بازیکنان بسیار با استعدادی وجود دارند که ما باید آن ها از نونهالی حفظ کنیم و اگر بتوانیم هر چند وقت یک بار آن ها را به اردو دعوت کنیم و تحت نظر قرارشان بدهیم، چند سال آینده ما پشتوانه های خوبی برای تیم بزرگسالان خواهیم داشت.ما الان می توانیم روی نقاط ضعف و قدرت آن ها کار کنیم و وقتی آن ها بزرگ شوند و سیستم های خودشان را قوی و کار غلط خودشان را تکرار کنند، برای مربی تیم ملی بزرگسالان خیلی سخت خواهد بود که بتواند با آن ها کار کند و اشتباهاتشان را رفع کند.

گفت و گو از امین مکوندی