چرا اقبال قهرمانی منچستر یونایتد کم فروغ است؟

بنگاه های پیش بینی انگلیس شانس قهرمانی منچستریونایتد را 7 به یک پیش بینی کرده اند که از سال 1991 بی سابقه بوده. چرا؟

حاکمیت منچسترسیتی

بیشترین تعداد گل به ثمر رسیده در تاریخ لیگ برتر. بیشترین تعداد پیروزی در تاریخ لیگ برتر. بیشترین امتیاز، بیشترین تفاضل گل... از 2009 تاکنون قهرمان لیگ، قهرمانی اش را تکرار نکرده، ولی اگر سیتی دوباره قهرمان شد کسی حیرت نخواهد کرد. یونایتد برای پرکردن این فاصله ها باید جهشی بزرگ انجام دهد. آنها دست های شان را در فصل پیش خیلی زود بالا بردند. آنها حتی اگر سیتی را در دسامبر شکست می دادند و تساوی در آنفیلد در همان ماه را به برد بدل می ساختند و شکست از تاتنهام، چلسی و هادرزفیلد را هم با پیروزی عوض می کردند باز هم با دو امتیاز کمتر پشت سر سیتی قرار می گرفتند... سیتی در سراسر 6فصل فقط 14 امتیاز از دست داد، در حالی که یونایتد در همان ماه دسامبر 9 امتیاز را به حریفان واگذار کرد.

ژوزه و سندروم فصل سوم

آن سه واژه در ذهن بسیاری از طرفداران یونایتد موج می زند: "سندروم فصل سوم". مورینیو سه فصل را در استمفورد بریج سپری کرد و در سپتامبر فصل چهارم اخراج شد. قرار داد او با رئال پس از دو فصل، چهار ساله شد، ولی او پس از فصل سوم برنابئو را ترک کرده بود. او با  حضورش در چلسی طی سومین فصل اخراج شد. تفاوت اصلی سومین فصل حضورش در یونایتد با بارهای پیشین این است که - برخلاف آن نمونه ها - هنوز قهرمان لیگ نشده. او مربی بهانه گیری است، ولی به قهرمان شدن هم خو گرفته. با این وصف او را در اولدترافورد با نق زدن هایش می شناسند، نق های تمام نشدنی.

حضور کمرنگ در بازار

مورینیو فصل پیش را با اشاره دائمی به نیازهایش سپری کرد: دفاع چپ، مهاجم ذخیره، گوش راست، مدافع میانی، هافبک جلوی مدافعان جای مایکل کریک. او تا این جا دیوگو دالوت را به خدمت گرفته، یکی از آن هافبک های جوان احتمالا خوش آتیه. تمدید شدن قرارداد فلینی هم الویت چندانی ندارد... نکته این است حتی شایعات مرسوم انتقالات هم در رابطه با یونایتد به گوش نمی رسد. گرت بیل در برنابئو خواهد ماند و آلکس ساندرو ترجیح داده در پاریس بماند تا راهی منچستر شود. مگر آن که زمزمه ورود شصت و پنج میلیونی هری مک گوایر عملی شود. ولی آیا می توان با دل سپردن به چنین انتقالاتی با سیتی رقابت کرد؟

خستگی جام جهانی

دوازده بازیکن یونایتد در جام جهانی حضور داشتند. سیتی، شانزده بازیکن داشت و چلسی چهارده بازیکن. هفت بازیکن سیتی و چلسی تا نیمه نهایی جام جلو رفتند، مثل یونایتد. میان بازیکنان یونایتد دو تن تابستان بیش از حد طولانی و طاقت فرسایی را سپری کرده اند: پل پوگبا در فرانسه و روملو لوکاکو در بلژیک. همان دو نفری که راهی تور آمریکایی تیم هم نشدند. در حالی که بسیاری از بازیکنان لیورپول راهی جام جهانی نشدند: کلاین، رابرتسون، فن دایک، ماتیپ، فابینیو، کیتا، وینالدوم، لالانا، اوریجی، استاریج، میلنر، سولانکه، موره نو، کلاوان...حتی فیرمینو، صلاح، شکیری، مانه و ترنت آرنولد هم جمعا ده بار در ترکیب اصلی قرار نگرفتند.

دورخیز لیورپول

آنها در بازار کولاک کرده اند. همان هایی که فصل پیش تا دیدار نهایی لیگ قهرمانان پیش رفتند. آلیسون، سنگربان برزیل به عنوان گران ترین دروازه بان جهان وارد شده. فابینیو هافبک دفاعی موناکو سرخپوش شده. نابی کیتا، هافبک میانی از لایپزیگ آمده و شکیری مهاجم گوش از استوک...و میان صاحبنامان فقط امره جان رفته. رقابت با این لیورپول برای یونایتد آسان نخواهد بود.