علیپور _ باقری، سر به زیر یا بازیگوش!

به گزارش" ورزش سه" از همایون سرطلایی سرخ ها تا غلامحسین سرطلایی آبی ها، از مرفاوی و باوی و پیوس تا دایی و عنایتی و خلیلی، فوتبال ایران همواره به قدر کفایت مهاجمان سربه زیر گلزن داشته است. اما حالا شرایط تغییر کرده چون فوتبال خیلی جدی تر و البته پیچیده تر شده. حالا دیگر مقداری بازیگوشی هم لازم شده و  تنها سربه زیر بودن و اینکه شغلتان گلزنی باشد ضامن دامادی تان نخواهد شد. بهترین مثال در این مورد را می توان از بازی جام خیریه چلسی و منچستر سیتی برداشت کرد. جایی که آگوئرو هر دو گل تیمش را به ثمر رساند اما در پایان بازی پپ در مورد او گفت که این گل ها ضمانت فیکس بودن وی نخواهد بود و آگوئرو باید یاد بگیرد در جنبه های دیگر بازی هم به ما کمک کند. و بله دقیقا مسئله مهاجمان مدرن همین است. توانایی های مختلف برای کمک به جنبه های مختلف. با این مقدمه به سراغ مهاجمان مرکزی این روزهای سرخابی ها می رویم و بازی آنها را در هفته سوم کنکاش می کنیم تا متوجه شویم آیا آنها بازیگوشی لازم برای کمک به تیم در قسمت های مختلف را دارا هستند!

دریبل ها

از دریبل های آنها شروع کنیم. 5 دریبل موفق برای علیپور برابر اس خوزستان به ثبت رسیده و برای باقری مقابل تراکتور عدد 2 دریبل موفق پیش روی ما قرار دارد. دریبل های علیپور عمدتا در این بازی با توجه به بازی بسته حریف، در عرض صورت می گرفتند و بیشتر دریبل هایی در جهت پیدا کردن فضای نفوذ بودند تا توسعه حمله. ضمن اینکه آمار هفت بار خطا گرفتن از حریف توسط وی نیز بیشتر بر این ماجرا صحه می گذارد. مهاجم سرخ ها تلاش می کرد در حالت پشت به دروازه حریف و در عمق دفاع حفظ توپ کند تا مهاجمان دیگر اضافه شده و بتواند آنها را صاحب موقعیت نماید. اما حریف خوزستانی این اجازه را به هیچ وجه به علیپور نمی داد و سریعا با خطا کردن روی وی تیم را از ریتم می انداخت. در سوی مقابل اما با توجه به اینکه تراکتور باز تر بازی می کرد طبیعتا انتظار آمار دریبل بهتری از باقری می رفت. چون وی در برابر ذوب آهن 4 دریبل موفق ثبت کرده بود که دو تا از آنها روی گل اول و اخراج بازیکن حریف تاثیر مستقیم داشتند. روح الله نیز 4 مرتبه برای تیمش از حریف خطا گرفت که این خطاها نیز در حالت پشت به دروازه روی وی صورت گرفتند. این حالت بدن می تواند یک ضعف برای این دو مهاجم تلقی شود چون در فوتبال روز اروپا مهاجمان یادگرفته اند با حالت بدن نیم تیغ حفظ توپ جهت اضافه شدن بازیکنان به حمله را انجام دهند تا همزمان هردو محور جلو و عقب را زیر دید داشته باشند و در صورت لزوم با یک چرخش 90 درجه ای سریع، خود را در وضعیت حمله موثر قرار دهند و از دست خطاهای معمولا عمدی مدافعان در این صحنه ها نیز بگریزند. مسئله ای که یک مهاجم کمک کننده مدرن حتما باید به آن مسلح باشد.

نرخ مشارکت در حمله

یکی از آیتم هایی که خیلی مهم برای مهاجمان مرکزی تلقی می شود و تا حدود زیادی سربه زیر یا بازیگوش بودن آنها را مشخص می کند نرخ مشارکت در حمله است. اینجا یک آمار تقریبا مساوی را داریم.  21 بار مشارکت در حمله علیپور برابر استقلال و 22 مرتبه مشارکت برای باقری در مقابل تراکتور. اما خوب در نوع اجرای آن تفاوت هایی وجود داشت. علیپور تا قبل از به بازی آمدن منشا و با توجه به اینکه در سیستم تک مهاجم بازی می کرد عمدتا مشارکت در حمله اش را در عرض جلوی خط دفاعی حریف و در جهت رونق دادن به بازی وینگرها انجام می داد. اما پس از ورود منشا روی دوم سکه هم پیدا شد و شاهد گسترش فعالیت های وی در بازی با هافبک های میانی بودیم. شاید اگر برانکو نوع بازی علیپور را محدود به حضور یا عدم حضور منشا نکند و از وی فعالیت بیشتری طلب کند حتما محصول بهتری هم در همکاری های تیمی برداشت خواهد کرد.

محصولی که شفر در این هفته از آن برداشت کرد. با توجه به حضور تبریزی با میل گلزنی بالا در سمت چپ، شفر به طور هوشمندانه ای از باقری خواسته بود با بازی مداوم طولی به جلو و عقب راه را برای نفوذهای احتمالی تبریزی از چپ باز بگذارد. خوب همین بازی طولی باعث شد شماره ده جدید آبی ها فعالیت های موثر بیشتری در بخش های مختلف حمله نسبت به علیپور ثبت نماید. در بحث پاس های کلیدی نرخ 3 به 1 برای باقری بوده و در بحث پاس نفوذی به درون محوطه جریمه نیز 2 به صفر آمار به نفع مهاجم استقلال است. در واقع همانطور که گفته شد این مسئله از بازیگوشی بیشتر باقری تاثیر می گیرد که باعث می شود گاهی نیز در عرض یا عقب توپ برای فعالیت های جانبی حمله قرار بگیرد. اما علی علیپور در سیستم تک مهاجمه آن کارایی مثبت را از خود برای کمک به تیم بروز نمی دهد چون باید همیشه در عمقی ترین وضعیت نسبت به توپ فعالیت کند. مقایسه بازی علیپور با فولاد و استقلال در هفتاد دقیقه اول و دوباره پس از ورود منشا به خوبی گیرافتادن وی را در یک قلاب چند وجهی نشان می دهد.

نرخ توپگیری

آیتم بعدی مربوط به نرخ توپگیری دو بازیکن است. مسئله توپگیری بدون شک مخصوصا برای تیم های تهاجمی جزو اولین ارزیابی ها برای استخدام مهاجمان است. به عنوان مثال وقتی استقلال خوزستان برابر پرسپولیس یک فوتبال فشرده بازی می کند و راه های نفوذ در بخش حمله متمرکز به شدت برای تیم کاهش می یابد، برانکو می تواند به توپگیری کردن علیپور از مدافعان حریف و در یک سوم هجومی جهت انجام حملات سریع غافلگیر کننده به عنوان یک راه حل فکر کند. مسئله ای که حداقل در این بازی با نرخ 1 بار توپگیری علیپور ممکن نشد. در سوی مقابل اما روح الله باقری در این بازی آمار درخشانی از توپگیری ها ثبت کرد. 4 مرتبه توپگیری که دو بار آن موجب حمله سریع و گلزنی برای تیم شد. یک جنگندگی کاملا موثر که هم در تیم استقلال و هم پرسپولیس با توجه به پرسینگی که انجام می دهند گسترده و روان است و هم توسط مهاجمان مرکزی آنها ثابت شده که در بلندمدت می تواند یک ویژگی اساسی برای تیم باشد. باقری در این بازی ثابت کرد و علیپور نیز در بازی هفته قبل برابر فولاد یک توپگیری منجر به گل را ثبت کرد.

بازی سرعتی و حملات برق آسا

اما تمام آیتم های بالا یک سمت، این آیتم مخصوصا برای برانکو و شفر که روی بازی سرعتی و حملات برق آسا حساب ویژه ای باز کرده اند یک طرف. علیپور و باقری چه میزان در توسعه سرعت تیم نقش داشته اند؟ علیپور از 21 مشارکتش در حمله 11 بار بازی تکضرب، 7 مرتبه بازی دو ضرب و 3 بار هم بازی سه ضرب به بالا انجام داده است. باقری نیز 22 بار در حمله تیم شرکت کرده که 13 مرتبه از بازی تکضرب استفاده کرده، 6 بار دو ضرب و سه بار هم با توپ به اصطلاح ور رفته و بیشتر از سه ضرب بازی کرده است. بدیهی است که وقتی گل های دو تیم را در این فصل مرور می کنیم و بیش از هشتاد درصد سهم برای فوتبال را سریع بازی کردن در آنها قائل می شویم با همچین آمار خوبی هم باید روبرو شد.  وقتی دو مهاجم مرکزی تیم در فشرده ترین مناطق بازی از اعداد 11 بار و 13 بار بازی تکضرب استفاده کرده اند حتی اگر نصف آنها هم لو رفته باشند باز دو نکته امیدوار کننده وجود دارد. اول اینکه روی عادت تیم به بازی سریع مطابق شرایط کار شده است و  دوم اینکه وقتی مهاجم جلو تکضرب بازی می کند یعنی نفرات عقب تر هم باید سریع تر حرکت های بدون توپ را انجام دهند و اینجا دو تیم به توانایی بازی ترکیبی سریع در عمق سازمان های دفاعی حریفان می رسند که نه فقط برای رقبای داخلی که بدون شک یک اسلحه پیشرفته در برابر السد و الدحیل نیز در اختیار خواهند داشت.

نویسنده : مجتبی مرشدنژاد