باقری: قبلا گفتند رضازاده مقصر است؛ این بار چی؟

به گزارش "ورزش سه"، تیم ملی وزنه برداری ایران که در غیاب چند ستاره سال های اخیر خود از جمله کیانوش رستمی، بهداد سلیمی و سعید علی حسینی در مسابقات جهانی ۲۰۱۸ حاضر شده بود، در نهایت با کسب عنوان سومی جهان به کار خود پایان داد. با اینکه پولادمردان ایرانی در سال ۲۰۱۷ به عنوان قهرمانی جهان دست یافته بودند، امسال با اضافه شدن ۹ تیم پس از پایان محرومیت ناشی از دوپینگ کار سخت تری داشت و عملکردی نسبتا قابل قبول داشت.

برای بررسی دقیق نتایج تیم ملی وزنه برداری با کوروش باقری همکلام شدیم که در زمان سرمربیگری  سابقه کسب چنین جایگاهی را در مسابقات جهانی داشت. در ادامه مشروح صحبت های سرمربی سابق تیم ملی وزنه برداری در گفت و گو با خبرنگار "ورزش سه" را می خوانید.

طلای سهراب مرادی قابل پیش بینی بود

به خاطر کسب عنوان سومی جهان باید به خانواده وزنه برداری تبریک گفت. به نظرم کادرفنی با توجه به فرصتی که در اختیار داشت و کمتر از یک سال بالای سر این تیم بود، نتیجه خوبی گرفت. البته مدال طلای سهراب مرادی را از قبل می‌شد پیش‌بینی کرد. با اینکه سهراب به مدال طلا رسید، به نظرم از این پس باید خیلی بیشتر از قبل ساپورت شود. حریف چینی نشان داد که می تواند در سال های آینده برای مرادی دردساز شود. او هم جوان تر از سهراب است و هم تازه از ۸۵ کیلوگرم به یک دسته بالاتر آمده است. بدون شک در آینده بازهم این ۲ وزنه بردار با هم برخورد خواهند داشت.

رکوردهای دسته ۱۰۲ کیلو پایین بود

در دسته ۱۰۲ کیلوگرم مدال های خوبی توسط علی هاشمی و رضا بیرالوند به دست آمد. تاکید می کنم مدال های خوبی کسب شد؛ اما به خاطر غیر المپیکی بودن این وزن رکوردهای خوبی به ثبت نرسید. برخی از مدعیان این وزن به یک دسته بالاتر یا پایین تر رفته بودند؛ اما در هر صورت مدال های ارزشمندی به دست آمد. علی هاشمی برای دومین سال متوالی به مدال طلای جهان رسید که نوید روزهای خوبی را برای او می دهد.

تنها نقطه ضعف اشتباه فدراسیون بود

علی داوودی در دسته فوق سنگین پیشرفت محسوسی داشت. عارف خاکی و حسین سلطانی هم در اوزان سبک تر که هیچ وقت وضع خوبی نداشتیم، بد کار نکردند. در کل نقطه ضعفی که در تیم دیده شد، به فدراسیون برمی گردد. اینکه فدراسیون به موقع ۳ وزنه بردار را به فدراسیون جهانی معرفی نکرده بود و به همین خاطر ایران با ۲ وزنه بردار کمتر در مسابقات حاضر بود.

روسیه به خاطر دوپینگ افت کرده است

با توجه به ساختاری که وزنه برداری ایران بعد از حضور ایوانف پیدا کرده، ما با قوانین جدید دوپینگ مجبور به تغییر نبودیم. با این حال کشورهای دیگر به ویژه روسیه تحت تاثیر ساختار جدید کنترل دوپینگ جهانی هستند. روسیه که ۲ سال محروم شده بود، امسال هم با تیمی نسبتا ضعیف در مسابقات حاضر شد و با آن روسیه ای که ما به یاد داشتیم،‌ فاصله زیادی دارد.

معلوم بود علی داوودی به مدال نمی رسد

علی داوودی در سنگین وزن نوید روزهای خوبی را داد. او در یکضرب طبق برنامه پیش رفت؛ اما در دوضرب فکر می کنم به خاطر اینکه با همان وزنه ۲۲۷ کیلوگرمی سومی تیم ایران را قطعی کرد، می خواست وزنه های بالاتری را امتحان کند. پیش بینی می شد که علی داوودی نمی تواند مدال بگیرد و من احتمال می دهم که ۲ وزنه آخر با اصرار خودش انتخاب شده باشد. البته این کار که یک وزنه بردار وزنه هایی که در تمرین هم نزده را در مسابقه رسمی امتحان کند، به جز موارد خاص درست نیست. احتمال بالا بردن چنین وزنه هایی از سوی داوودی هم نزدیک به صفر بود. شاید از این نظر بتوانیم خوش بین باشیم که نگاه داوودی به آینده مثبت است و او به رکوردهای بالاتری فکر می کند.

این بار دیگر سرمربی را عوض نکنید

متاسفانه در چند سال اخیر دائما سرمربی عوض کردیم و امیدوارم این بار دیگر برخواه بتواند به کارش ادامه دهد. او حداقل باید ۲، ۳ سال فرصت داشته باشد تا با برنامه ریزی روی امثال علی داوودی جای خالی بهداد سلیمی را پر کند. به هر حال نتیجه نسبتا خوبی به دست آمده و فدراسیون باید برای حفظ قهرمان ها و پرورش نفرات جدید کار کند.

مرادی و داوودی می توانند به المپیک بروند

کمتر از ۲ سال به المپیک ۲۰۲۰ باقی مانده و متاسفانه آنطور که مشخص است ایران ۲ سهمیه در وزنه برداری مردان دارد. اگر تصور کنیم یک نفر در ۹۶ کیلوگرم قطعا اعزام می شود، از همین حالا شانس سهراب مرادی را بالا می دانیم. البته که کیانوش رستمی هم به این دسته آمده و باید دید رقابت این ۲ نفر به کجا می رسد. در سایر اوزان فعلا نفر شاخصی را نداریم که بتوان از همین حالا روی آن برای المپیک حساب کرد. شاید این حرف درست باشد که مردم ما داشتن قهرمان در فوق سنگین را بیشتر دوست دارند و ثابت شده که ایرانی ها هم در این وزن می توانند موفق باشند. اینکه علی داوودی را طی ۲۰ ماه به سطح وزنه برداری مثل تالاخادزه برسانیم، دور از ذهن نیست.

بار قبلی هم تقصیر را گردن رضازاده انداختند

در پایان این را بگویم که فدراسیون باید حتما با شخص خاطی برخورد کند. اینکه چه کسی باعث شده تا ایران با ۲ وزنه بردار کمتر به مسابقات اعزام شود، مهم است. به هر حال هم در بخش تیمی با اضافه شدن ۲ وزنه بردار می توانستیم حداقل نایب قهرمان شویم و هم خود این وزنه برداران بعد از ماه ها تمرین به راحتی شانس حضور در مسابقات را از دست دادند. به هر حال هر کسی که عامل این اتفاق بوده، از سوی رییس فدراسیون انتخاب شده است. چند سال قبل هم که چنین اتفاقی برای سهراب مرادی رخ داد و آقایان سعی کردند آن را گردن حسین رضازاده بیاندازند، بعدا مشخص شد که کار خودشان بوده است. رضازاده کاری در زمینه کنار گذاشتن سهراب مرادی نکرده بود و همین اشتباه در آن دوره هم تکرار شد. باید برخورد جدی صورت بگیرد تا دیگر دچار چنین مشکلاتی نشویم.