کد خبر : 1584816 | 28 دی 1397 ساعت 14:59 | 28K بازدید | 0 دیدگاه

هیچ موقع حسودی نکردم؛‌ اما کاش ورزش ما عادل‌تر بود!

واکنش محمد بنا به پاداش دلاری کی‌روش و شاگردانش

سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی به پاداش دلاری ملی پوشان فوتبال در جام ملت های آسیا واکنش نشان داد.

واکنش محمد بنا به پاداش دلاری کی‌روش و شاگردانش

به گزارش "ورزش سه"، محمد بنا که اخیرا به تیم ملی کشتی فرنگی برگشته و کار خود را با تمرینات سنگین و فشرده از سر گرفته است، به انتشار یک خبر درباره پاداش دلاری فوتبالیست ها در جریان جام ملت های آسیا واکنش نشان داده است. 


آقای خاص کشتی ایران متن زیر را در صفحه خود منتشر کرده و از مظلومیت کشتی گیران گفته است:  


«این روزا هرجا حرف از فوتبال و جام‌ ملتها شد بحث کردم، آرزو کردم؛ حتی داد زدم که من فوتبالو دوس دارم! دلم میخواد فوتبال ملیمون این دوره با اقتدار قهرمان آسیا بشه. هیچ موقع نه به چیزی، نه به کسی حسودی نکردم، نذاشتم نبودِ چیزی واسه خودم و شاگردام حسرت بشه، چون همیشه یادشون دادم که همه چی رو میتونن خودشون به دست بیارن. اونم بی منت!


همیشه هم بهترینارو واسه ورزشکار، مربی و همه کسایی که برای ورزش و سلامت جامعه زحمت میکشن خواستم. تو تمام این سالهام گله نکردم چون با تمام وجود و عشقم کار کردم. البته که مزد کارمم گرفتم نه اینکه بی مزد و پاداش کار کرده باشم.


ولی امشب دلم گرفت، افسوس خوردم به خاطر اینهمه تفاوتی که  بین فوتبالو بقیه ورزش هاست. بازم میگم من همه ورزشکارامونو دوس دارم واسه کسی سوبرداشت پیش نیاد. ولی خب بلاخره من کشتی گیرم، تعصب کشتی رو میکشم. مبارزه تن به تن، پارگی ابرو، پارگی رباط صلیبی، وزن کم کردنای وحشتناک، خستگیایی که از درد داد بزنی همه رو دیدم ُ چشیدم؛ چه زمان کشتی و چه زمان مربیگری اما تا الان دم نزدم چون میگفتم عشقمه، ورزشمه، دوسش دارم. ولی امروز یه خبر یه تلنگر زد بهم که تو وجودم یه لحظه احساس بی ارزشی کردم! خبر این بود؛ پاداش فوتبالیستای ما برای پیروزیهای گروهی داده شد: سه هزار دلار برای هر برد به فوتبالیست و دوبرابرش پاداش کیروش!!!


از شرایط خودمون میگم که یه کم سبک شم! کشتی گیرو ما میاریم تو اردوی تیم ملی، نُه ماه از سال فشار و خستگی، ضرب دیدگی و آسیب و تحمل میکنه تا به مسابقات جهانی یا المپیک برسه. بدون حتی یه ریال حقوق! اگه مدال بگیره نهایتا صدوپنجاه تا سکه بهش میدن اونم اگه مدال طلا بگیره! اگه هم نگیره که هیچی... یکسال کشتی گیر و مربی و ... همه جور فشارو تحمل کردن در آخر باید جواب هم پس بدن، چرا؟ چون وظیفمونه!


حالا تو فوتبال اگه همین بازیهای ملی رو فوتبالیست فقط به خاطر عرق ملی بازی کنه و یه ریالم پول نگیره، باز براش ارزش افزوده س چرا که بعدش قرارداد دو میلیاردیش میشه سه میلیارد!!! پس اگه مجانی هم بازی کنه فقط به خاطر مردمش، چیزی نمیشه جز اینکه قیمتش بالاتر میره. ولی کشتی گیر، وزنه بردار، تکواندوکار، جودوکار، کاراته کار و تمام عزیزایی که تو رشته های غیر فوتبالی هستن، اگه زحمت بکشن و مدال نگیرن، هیچی ندارن! اینا چیزای آزار دهنده س واسه منه مربی، واسه کشتی گیرام، واسه تموم ورزشکارایی که یه تنه باید جور یه ملتو بکشن اونم با این ترس که بعد اینهمه سختی کشیدن، آخرش بشه یا نه...


ولی اونی که رو نیمکت تیم ملی فوتبال میشینه، حتی اگه یک دقیقه هم بازی نکنه، هیچکدوم این دغدغه هارو نداره...


این نه حرف ِ من ِ تنها، بلکه حرف ِ مربیا و تموم بچه هاییه که دارن تو رشته های دیگه به خاطر عزت و آبروی مملکتشون جون میکَنن و شایدم هیچوقت تا حالا دم نزدنو بعدشم نزنن!


کاش ورزش ما عادل تر بود...


کاش این تفاوتها یه کم تو ورزش درک میشد...


دوست داشتن بی منت یادتون نره.»

دیدگاه‌ها