قلعه نویی و برانکو؛ جنگ هوش و شعور

به گزارش" ورزش سه" در 8 بازی گذشته برانکو و قلعه نویی ، مربی کروات 3 برد به دست آورده و قلعه نویی تنها یک بار برنده شده است. 4 بازی دو تیم هم مساوی شده اما نکته مهم اینجا است که تمام این بازی ها در لیگ برتر انجام شده اند و بازی در جام حذفی و تک بازی داستان خودش را دارد.

دو سبک متفاوت

می توان گفت برانکو و قلعه نویی دو سبک متفاوت از مربیگری هستند. قلعه نویی مربی است که بر اساس هر بازی برنامه می ریزد اما برانکو برنامه هایش بلند مدت است. شاید به همین خاطر است که برانکو در سال هایی که روی نیمکت پرسپولیس نشسته نتوانسته در جام حذفی به موفقیت برسد. او در تک بازی های حساس نیز مثل تمام بازی های دیگر عمل می کند اما وقتی مثلا در جام حذفی حتی با اشتباه داور دروازه بان تیم را از دست بدهید وضعیت فرق می کند.

برانکو تیم هایش را از پیش فصل و برای یک دوره طولانی آماده می کند. ترکیب اصلی تیمش را که شناخت با کمترین تغییر آن را به میدان می فرستد، تغییر تاکتیک و روشی هم اگر هست نه براساس بازی حریفان که برای یک پروسه جدید مدت دار انجام می شود. برانکو به ندرت قبل از دقیقه 65 دست به تعویض می زند و تعویض و تغییر پلن بازی اش قابل پیش بینی است.

اما در سوی دیگر یک مربی متفاوت قرار دارد. قلعه نویی از آن مربی هایی است که در هر مسابقه سورپرایز رو می کند. او در هر بازی ، برای بازیکنان حریف برنامه دارد و بیشتر متکی به بازیخوانی است و این تفاوت اصلی کار او و برانکو را مشخص می کند. برانکو در طول بازی دائم به فکر این است که برنامه های مدنظر و از پیش تعیین شده اش را جلو ببرد اما قلعه نویی براساس بازیخوانی حریف قبل و در طول مسابقه عمل می کند. او ممکن است یک بازیکن جوان را که اصلا سابقه بازی ندارد را به میدان بفرستد، یا تغییر روش کلی بدهد و حتی یک مدافع را در خط حمله به بازی بگیرد. این باعث می شود که تیم قلعه نویی در بازی های حذفی تیمی متفاوت نسبت به پرسپولیس باشد.

روش های بازی

پرسپولیس مثل مربی اش منطقی و براساس نظم پایه ای اش بازی می کند. در طول بازی همیشه سعی دارد خونسرد و با فکر بازی کرده ، توپ را حفظ و بتواند گل بزند. سپاهان اما مثل مربی اش کمی احساسی تر و هات تر است. همین احساسی بودن قلعه نویی است که باعث شده تیم هایش معمولا بازی های تهاجمی انجام بدهند. او می خواهد به دروازه حریف برسد و آسان ترین و دم دستی ترین راه ها هم مجاز هستند. کرنر، اوت بلند و یا ارسال از کناره ها که سریعترین راه های رسیدن به گل به شمار می آیند در برنامه های امیر جایگاه ویژه ای دارند.  

برانکو اما تیمش کمی از نظر طبع سردتر است اما انسجام و اعتماد به نفس پیروزی دارد. پرسپولیس هر چه بازی سخت تر می شود بیشتر سعی می کند با برنامه بازی کند و این شاید بزرگترین میراثی باشد که برانکو برای این تیم همراه آورده باشد.

پیش بینی بازی امروز

پرسپولیس همان پرسپولیس است. نهایت دغدغه هایی که ممکن است قبل از این بازی برای گمانه زنی ها وجود داشته باشد این است که او سروش را بازی می دهد یا بودیمیر؟ اما ماجرای سپاهان خیلی فرق دارد. قلعه نویی در این بازی هم ممکن است یک برگ ویژه ای را رو کند.

برای پیش بینی بازی امروز شاید آخرین بازی دو تیم در لیگ برتر یک معیار به حساب بیاید اما این را نباید فراموش کرد که در آن بازی در نهایت نباختن بود که هم برای برانکو و هم برای قلعه نویی اولویت داشت اما امروز مساله بردن است. داستان امروز در همان نقش جهان به پایان می رسد و برخلاف فیلم های اصغرفرهادی پایان باز ندارد. پایان بازی امروز کاملا بسته و یکی باید زنده بیرون بیاید.

هوش یا شعور

امیرقلعه نویی را می توان سمبل مربیان باهوش به حساب آورد و همین از او یک مربی بازیخوان و بازیکن شناس ساخته است. او با اتکا به هوشی که دارد در طول بازی دست به خلاقیت می زند، بازیکنان مهم حریف را شناسایی کرده و می داند از بازیکنانش چگونه بازی بگیرد.
برانکو اما مربی است که از دنیای دیگری می آید. او متکی به شعور است. آنچه با تلاش کسب شده و روز به روز ارتقا پیدا می کند. او تمام خلاقیت هایش را در برنامه ریزی برای ساخت یک تیم اصولی و درست به کار گرفته است و دیگر در طول مسابقه از اتفاق های خلق الساعه خبری نیست. او همان ترکیب و همان روش همیشگی را برای این بازی در نظر داشته و تنها اتکایش میزان آمادگی بازیکنان و عمل کردن برنامه های از پیش تعیین شده است.