حسرت کمیل قاسمی؛ کاش در لندن طلا گرفته بودم

به گزارش "ورزش سه"، شاید قسمت اینطور بود که کمیل قاسمی چند هفته بعد از خداحافظی‌اش از دنیای قهرمانی صاحب مدال طلای المپیک شود. پسر جویباری و سنگین وزن کشتی ایران که در ۲ دوره متوالی المپیک روی سکو رفت، بعد از ۷ سال مزد زحمات خود را گرفت. شاید اگر تایمازوف از مواد نیروزا استفاده نمی کرد، کمیل قاسمی می توانست در نیمه نهایی المپیک لندن برابر این غول ازبکستانی به پیروزی برسد و همان موقع با طلا به ایران بازمی گشت.

کمیل طلای لندن را حق خودش می داند چون همان موقع هم تایمازوف با چاشنی شانس توانسته بود او را شکست دهد. قاسمی می‌گوید نه به پاداش فکر می‌کند و نه به لقب‌هایی که می‌تواند کنار نامش قرار بگیرد، اما معتقد است طلای المپیک می‌توانست مسیر زندگی‌اش را عوض کند.

بعد از مثبت شدن دوپینگ تایمازوف و احتمال اعطای مدال طلای المپیک لندن به کمیل قاسمی، با این کشتی‌گیر مازندرانی همکلام شدیم. در ادامه مشروح صحبت‌های کمیل قاسمی با خبرنگار "ورزش سه" را می‌خوانید.

از فضای مجازی متوجه دوپینگ تایمازوف شدم

من هم از خبرگزاری‌ها و فضای مجازی دیشب متوجه این خبر شدم. هنوز به صورت رسمی نامه ای به دست من، فدراسیون یا کمیته ملی المپیک نرسیده است. اطلاعات من هم بر اساس اخباری بوده که در رسانه های ایران و جهان منتشر شده است. نمی‌دانم الان قرار است چه اتفاقی بیفتد، اما امیدوارم با پیگیری مسئولان بتوانم حقی که از من پایمال شده را به دست بیاورم.

منطقی باشند، طلا باید به من برسد

می گویند اتحادیه جهانی کشتی باید درباره اینکه مدال به چه کسی برسد، تصمیم گیری کند. اگر بخواهیم قانونی و منطقی حساب کنیم، مدال طلا باید به بازنده نفر اول برسد. اگر اینطور سلسله مراتب را رعایت کنند، به خاطر اینکه من به تایمازوف در نیمه نهایی باختم، باید طلا را بگیرم. امیدوارم تصمیمی گرفته شود که حق به حقدار برسد.

آن موقع فکر نمی‌کردم تایمازوف دوپینگی باشد

آن زمانی که کشتی می‌گرفتیم، کسی فکر نمی‌کرد تایمازوف دوپینگ کند. به هر حال او قهرمان ۳ دوره المپیک است و عناوین زیادی دارد. اصلا این بحث مطرح نبود، تا اینکه از یک سال قبل بحث دوپینگ این کشتی گیر مطرح شد. پارسال گفتند دوپینگ او برای المپیک ۲۰۰۸ درآمده و حالا هم که دوپینگش برای المپیک لندن مثبت شده است. نمی‌دانم چطور بعد از این همه سال متوجه می‌شوند که این کشتی گیر دوپینگ کرده و آن موقع متوجه نشده بودند. من هیچ وقت به ذهنم هم نمی‌رسید که تایمازوف دوپینگ کرده باشد، اما از سال قبل که بحث دوپینگ او در المپیک پکن مطرح شد، تصورم این بود که در سال ۲۰۱۲ نیز این اتفاق افتاده باشد.

فاصله اسطوره شدن با رسوایی کم است

معلوم است که در سال های اخیر علم دوپینگ پیشرفت کرده و به همین خاطر خیلی از ورزشکاران حوزه شوروی سابق دوپینگشان مثبت شده است. فکر نمی‌کنم این ماجرا اتفاقی باشد که اکثر این ورزشکاران از روسیه و کشورهای اطراف آن هستند. این اتفاقات نشان داد که فاصله قهرمانی و اسطوره شدن تا رسیدن به چنین روزهایی که یک ورزشکار رسوا می شود، خیلی کم است.

اگر در لندن طلا می گرفتم، لذت دیگری داشت

مطمئنا اگر می‌توانستم در همان المپیک لندن به فینال بروم و مدال طلا بگیرم، شرایط فرق می‌کرد و لذت دیگری داشت. تصور کنید در لندن بعد از آن همه تلاش روی سکو اول قرار می گرفتم. به هر حال من کار خودم را کردم و حالا بعد از چند سال نتیجه‌اش را می‌بینم. من منتظرم رسیدن مدال طلا به من اعلام رسمی شود.

منتظر یکی از اتفاقات بزرگ زندگی‌ام هستم

با مسئولان کمیته ملی المپیک صحبت کردم و قرار شد آنجا ماجرا را پیگیری کنند. من که از کشتی خداحافظی کردم، اما امیدوارم این اتفاق خوب و مهم برای من بیفتد. اگر این اتفاق بیفتد، یکی از اتفاقات بزرگ و مهم زندگی ام رخ خواهد داد. امیدوارم با پیگیری های مسئولان ورزش کشور به حق خودم برسم. فعلا به اینکه اگر طلایی شوم، چقدر پاداش می گیرم و چه اتفاقاتی برایم می افتد، فکر نکردم. اول این موضوع رسمی شود، سپس دنبال مراحل بعدی اش می‌روم.

بعد از لندن دیگر تایمازوف را ندیدم

سال ۲۰۱۲ اولین سالی بود که من افتخار پوشیدن دوبنده تیم ملی را داشتم، اما آن سال آخرین سال کشتی گرفتن تایمازوف بود. من بعد از آن دیگر این کشتی گیر ازبکستانی را ندیدم. قطعا او برای خودش دفاعیاتی دارد و شنیدم صحبت هایی هم کرده، اما چیزی که مشخص است، دوپینگی او قطعی شده و کمیته ضددوپینگ این ماجرا را تایید کرده است. فکر نمی کنم راه برگشتی برای تایمازوف وجود داشته باشد.

طلای المپیک را می‌گرفتم، مسیر زندگی‌ام عوض می‌شد

من آن کشتی نیمه نهایی را خیلی نزدیک به تایمازوف باختم. بعد از تساوی در ۲ تایم با خوش شانسی تایمازوف کلینچ به نفع او درآمد و مرا برد. شاید اگر گوی شانس به نفع من درمی آمد، همان موقع طلا می گرفتم. به هر حال خواست خدا بوده که بعد از ۷ سال به مدال طلا برسم. صددرصد اگر طلای المپیک را می‌گرفتم، مسیر زندگی‌ام را عوض می‌شد. طلای المپیک سقف رویاهای یک ورزشکار است.

دنبال لقب گرفتن نیستم

فعلا راجع به القاب و اینطور مسائل نمی‌توانم چیزی بگویم. یکی می‌گوید اولین طلای سنگین وزن را می‌گیری یا دیگری می‌گوید پرافتخارترین کشتی گیر المپیکی می‌شوی، اما من به این مسائل فکر نمی کنم. من که باید را انجام دادم و از جانم مایه گذاشتم.