تراکتور و ماشین امروز بهتر از تراکتور و ماشین دیروز

به گزارش "ورزش سه" ، لیگ برتر فوتبال ایران با حضور شانزده تیم در فصل 99-98 قرعه کشی شد. در شرایطی که هنوز زمان آغاز مسابقات مشخص نشده، تمامی شانزده تیم حاضر در حال برگزاری دوران نهایی آماده سازی شان هستند. تیم های تراکتور و ماشین سازی به عنوان نمایندگان فوتبال آذربایجان در لیگ نوزدهم نیز از این قاعده مستثنی نیستند و در شهر تبریز مشغول سپری کردن روزهای پایانی تمرینات پیش فصل خود هستند. دو تیم لیگ برتری خطه آذربایجان در شرایطی خود را برای آغاز مسابقات آماده می کنند که شرایط فعلی شان، به مراتب از شرایطی که سال گذشته داشتند بهتر است.

پایان کش و قوس های مالکیتی

سال گذشته در چنین روزهایی باشگاه تراکتور به تازگی خصوصی شده بود. حواشی بسیاری که پیرامون مالکیت محمدرضا زنوزی در تراکتور به وجود آمده بود، جو باشگاه تراکتور را در روزهای آغازین لیگ هجدهم اندکی نا آرام و هواداران را نگران کرده بود. این موضوع خواسته یا ناخواسته روی عملکرد تیم نیز تاثیر گذاشته بود؛ همان تاثیری که به گونه ای دیگر، آن را در تیم ماشین سازی شاهد بودیم. فعل و انفعالاتی که سال گذشته و پیش از آغاز لیگ برتر در باشگاه گسترش فولاد (ماشین سازی فعلی) رخ داد و با به تاریخ فرستادن آبی های فوتبال آذربایجان، سبزهای قدیمی را بار دیگر به سطح اول فوتبال ایران بازگرداند، سرگیجه ای ناخواسته را به بدنه تیم ماشین سازی تزریق کرد که نتایج بد آغاز فصل، نشات گرفته از همین اتفاقات بود.

امسال اما چنین شرایطی را در دو تیم فوتبال آذربایجان شاهد نیستیم. پایان کش و قوس های مالکیتی که حواشی ناخواسته ای را به بدنه دو تیم تزریق کرده بود به طور کامل حل شده و آرامش کامل از این حیث در اردوی تیم ها حکمفرماست. تراکتوری ها پس از پشت سر گذاشتن یک فصل کامل به عنوان یک باشگاه خصوصی، امسال با تمرکز و تسلط بیشتر وارد فصل آماده سازی شدند. در آن سو و همسو با تراکتور، اردوی ماشین سازان نیز آرامش یاد شده را در درون خود احساس می کند. بی شک پایان یافتن کش و قوس های مالکیتی می تواند یکی از بزرگترین برگ برنده های فصل جاری برای دو تیم تراکتور و ماشین سازی بوده و آنها را با شرایطی بهتر نسبت به فصل گذشته وارد مسابقات کند.

تعیین تکلیف به موقع کادر فنی

سال گذشته تراکتوری ها در شرایطی هدایت تیم شان را به جان توشاک سپردند که تقریبا کار خود را در بازار نقل و انتقالات به پایان رسانده بودند. این یعنی، سرمربی تیم کمترین دخالت را در خرید و فروش های تابستانی تیم داشت. زمان کمی که توشاک برای آماده کردن تیمش داشت، همزمان شده بود با دوره ای که او بایستی خود را با جو حاکم بر فوتبال ایران وفق می داد. این موازی کاری، قابل پیش بینی بود که روی کار توشاک تاثیر منفی خواهد گذاشت؛ این اتفاق خیلی زود رخ داد و سرمربی کهنه کار سرخ پوشان در همان آغاز راه و در حالی که تنها چند هفته از شروع لیگ هجدهم گذشته بود به همکاری خود با تراکتور خاتمه بخشید. در آنسو، ماشین سازان در شرایطی با فیروز کریمی پای به لیگ هجدهم گذاشتند که پیش از آغاز رقابت ها و در چندین مقطع، زمزمه هایی مبنی بر جدایی این سرمربی به گوش رسیده بود. مشکلاتی که کریمی بنا به دلایلی با مدیریت باشگاه داشت باعث شد تا ماشین نیز مثل تراکتور و حتی زودتر از این تیم دست به تغییر سرمربی زده و مهاجری جانشین کریمی شود.

امسال اما چنین شرایطی را در دو تیم فوتبال آذربایجان شاهد نیستیم. باشگاه تراکتور با درس گرفتن از اتفاقات فصل گذشته، خیلی زودتر از آن چه که پیش بینی می شد، سرمربی جدید خود را انتخاب کرد. مصطفی دنیزلی در حالی هدایت تیم تراکتور را بر عهده گرفت که هنوز دوران آماده سازی پیش فصل تیم های لیگ برتری آغاز نشده بود؛ به این ترتیب استارت تمرینات تراکتور برای لیگ نوزدهم با حضور دنیزلی زده شد. دنیزلی علاوه بر اینکه از مزیت تجربه حضور در فوتبال ایران برخوردار بود، روی نقل و انتقالات تراکتور نیز نظارت کامل داشت و فرصت مناسبی برای آماده سازی تیمش برای حضور قدرتمندانه در لیگ نوزدهم داشت. ماشین سازی نیز به مانند تراکتور، خیلی زودتر از فصل گذشته تکلیف قطعی کادر فنی خود را مشخص و با انتخاب رسول خطیبی، تمرینات آماده سازی خود را شروع کرد.

نقل و انتقالات

فصل گذشته علی رغم اینکه تیم تراکتور یکی از پر کارترین تیم ها در زمینه نقل و انتقال بازیکن بود اما شرایط به گونه ای رقم خورد که این پر کار بودن به کار سرخ پوشان نیامد. با توجه به کمبودهای بر جای مانده از دو فصل اخیر، تراکتور نیاز داشت که حجم زیادی از بازیکنان سرشناس و کارآمد را جذب کند. علی رغم عملی شدن این امر، در طول نیم فصل اول هنوز کمبودهایی در تیم دیده می شد. در نقل و انتقالات زمستانی این کمبودها جبران شدند اما پیوستگی صدرصدی میان یازده بازیکن داخل زمین وجود نداشت. حواشی به وجود آمده از سوی استوکس و اروین نیز از جمله ضربه های نقل و انتقالاتی مهلکی بود که به بدنه باشگاه تراکتور وارد شد. در آنسو و در باشگاه ماشین سازی نیز بلاتکلیفی مدیریتی و مالکیتی پیش از آغاز لیگ هجدهم که داستان های زیادی به دنبال داشت، باعث شد تا مسئولان باشگاه بجای پرداختن به مقوله حساس نقل و انتقالات، درگیر مسائل دیگری شده و در شرایطی که بسیاری از چهره های سرشناس از ماشین جدا شدند، جذب بازیکن آنچنانی در نقل و انتقالات تابستانی سال گذشته شاهد نبودیم.

امسال اما چنین شرایطی را در دو تیم فوتبال آذربایجان شاهد نیستیم. مصطفی دنیزلی از همان روز نخست حضورش به عنوان سرمربی تراکتور، نقل و انتقالات تیم را بر عهده گرفت. به این ترتیب و تا به این لحظه همه ورود و خروج ها با نظر مستقیم وی صورت گرفته و هیچ بازیکنی پیش از تایید نهایی سرمربی ترکیه ای، با تراکتور قرارداد امضا نکرده است. وسواس قابل توجه دنیزلی در انتخاب بازیکنان جدید تا اندازه ای بالاست که هنوز پرونده جذب مهاجم خارجی در تراکتور باز هست. رسول خطیبی در ماشین سازی، همان شیوه ای را در پیش گرفته که در مورد تراکتورِ دنیزلی گفتیم. وسواس بالای خطیبی در جذب بازیکن به حدی است که تا کنون شاهد دیپورت شدن چندین بازیکن از جمع ماشین سازان بوده ایم؛ این بازیکنان در شرایطی از ماشین دیپورت شدند که عقد قرارداد رسمی با آنها، منوط به رضایت سرمربی تیم از عملکردشان بود.

سعید عبدی