عبدی: 26 موقعیت داشتیم، 3 گل زدیم!

به گزارش "ورزش سه"، عبدی که در تورنمنت چین و هم چنین کافا نتایج خوبی به همراه تیم ملی نوجوانان نگرفت کنفرانس خبری اش را این گونه آغاز کرد: کار را ۲۷ اسفند شروع کردیم. در ابتدا با چند باشگاه هماهنگی های لازم را انجام دادیم و با مربی‌های زیادی صحبت کردیم. ما این کار را تا ۱۲ فروردین بدون تعطیلی انجام دادیم. بعد از آن اردویی نداشتیم و بیشتر سعی کردیم بازیکنان را بشناسیم. ما در این مسیر هم‌چنین از نظر مربیان برای شناخت بازیکنان استفاده کردیم. یکی از این تیم‌ها باشگاه استقلال بود. تیم‌هایی مثل مقاومت، سایپا و پیکان به ما مشاوره دادند. از آقای یاوری هم مشاوره گرفتیم. در سه سری اردوهای انتخابی برگزار کردیم. در اردیبشهت‌ماه در ۲ اردو توانستیم بیش‌ از ۲۰۰ بازیکن را زیر نظر بگیریم؛ بازیکنانی که فدراسیون رصد کرده و بازیکنانی که از باشگاه‌ها به ما معرفی شدند. فوتبالیست ها در اردوهای شبانه روزی مشارکت داشتند. با توجه به اینکه سن آن‌ها ۱۵ سال است و این خیلی مهم است کاری کنیم که از نظر اجتماعی هم روند عادی‌شان را طی کنند.

حسین عبدی صحبت هایش را این چنین ادامه داد: قرار ما این بود که از ۶ تیر ماه تیم ۳۳ نفره‌مان را تشکیل بدهیم. در ۶ تیرماه دو دعوت‌نامه داشتیم. یک تورنمنت در چین و دیگری تورنمنت تاجیکستان. بعضی‌ها تصور کردند که ما در تورنمنتی که شرکت کردیم مسابقات اصلی بوده است. در اردوی چین در دو هفته تلاش کردیم شناخت‌مان را از بازیکنان بیش‌تر کنیم. دو تیم شدیم. یک تیم به چین رفت و تیم دیگری به "کافا". فواید این کار این بود که ما توانستیم حدود ۴۰ نفر را در بازی‌های بین‌المللی بسنجیم و به آن‌ها تجربه بازی‌های بین‌المللی بدهیم. این بزرگ‌ترین دستاورد بود. در تورنمنت چین ما ۳ بازی انجام دادیم. در بازی با مالزی بازیکنان کارهایی که ما می‌خواستیم را انجام دادند و در غافلگیری گل خوردیم. کره شمالی هم یکی از بهترین تیم‌هایی بود که من دیده‌ام. تیم چین با این همه جمعیت از تیم‌هایی است که به آینده نگاه دارد و می‌خواهد خودش را به کره جنوبی و ژاپن برساند. تصوری که از هند و بنگلادش و دیگر تیم‌های ضعیف در بزرگسالان دارید در تیم‌های نوجوانان نیست. این‌ها هر ساله تورنمنت های زیادی برگزار می‌کنند تا تجربه بازیکنان‌شان را بالا ببرند. بعد از این که به تاجیکستان رسیدیم در بازی اول خیلی خوب بودیم. دیدگاه من این است که باید در این سن تغییراتی انجام بدهیم که در آینده کارساز باشد. ما ۲۶ موقعیت داشتیم و ۳ گل زدیم. تیم ازبکستان هم یکی از ۸ تیمی است که فکر می‌کنم به دور بعدی راه پیدا کند. ولی ما دو بر یک برنده شدیم. با تجربه کم بازیکنان اما بازی را خوب اداره کردند. در بازی با افغانستان شاید در ۷۰ دقیقه بازی فکر می‌کنم ۶۰ دقیقه بازی دست ما بود. در بازی فوتبال شاید هر آن چیزی که شما می خواهید رخ ندهد. اتفاقات در هر سطحی از فوتبال می تواند بیفتد. تیم افغانستان با یک شوت توانست ما را ببرد. بازیکنان ما تجربه به دست آوردند. این بازی رسمی نبود و ما در این بازی دوستانه توانستیم تجربه‌هایی به دست بیاوریم

سرمربی تیم ملی نوجوانان در ادامه صحبت هایش گفت: در بازی با تاجیکستان جمع کردن بازیکنان از نظر انگیزشی خیلی سخت بود. در نیمه اول خوب نبودیم ولی در نیمه دوم تیم حریف فقط دفاع می‌کرد. در بازی آخر تیمی را که توانسته بود با افغانستان مساوی کند شکست دادیم. ما در همه بازی‌ها موقعیت‌های زیادی به دست آوردیم اما موقعیت‌های کمی به حریف می‌دادیم.

وی ادامه داد: سیاست بر این بود که ما تمام بازیکنان را در بازی‌های بین‌المللی ارزیابی کنیم و آن‌ها را انتخاب کنیم. اردوی جدید ما از دیروز شروع شد و تا ۲۷ مرداد ادامه دارد. دوباره از ۳۰ مرداد تا ۶ شهریور اردویی خواهیم داشت و ۳۳ بازیکن را زیر نظر می‌گیریم. در هر صورت احساس من این است هر دو تیم ما می‌توانند به تیم اول بیایند ولی ظرفیت ما برای بازی‌های ابتدایی ۲۳ نفر است. می‌خواهیم در بازی‌های رسمی مسابقات بهتری را برگزار کنیم. تصور مردم نسبت به بنگلادش و میانمار و ویتنام چیست؟ این که احساس کنیم که تیمی مثل افغانستان در جای خودش نشسته است و تلاشی نمی کند اشتباه است. چین چه کاری دارد می‌کند؟ همه مربیان نگاه‌شان این است که به آینده نگاه کنند و فقط به نتیجه در رده‌های پایه در بازی‌های دوستانه توجه نکنند.

وی درباره توقعات از تیم ملی نوجوانان گفت: باید هزینه‌ تغییرات را داد. چین با ۱۰ مربی اسپانیایی و هزینه‌های وحشتناک دارد تغییر ایجاد می‌کند تا نوجوانانش در آینده همان فوتبالی را بازی کنند که می‌خواهند. این‌ها برای آینده نقشه می‌کشند تا حداقل یک بازیکن به تیم بالاترشان بدهند. در این سنین باید هزینه پیشرفت را تقبل کرد. آلمان در ۲۰۰ نقطه از کشورش سرمایه‌گذاری می‌کند. ما برای اولین‌بار این کار را انجام دادیم. اعتقاد من این است که در شرایط فعلی اگر ۳ تیم نوجوانان داشته باشیم خوب است. بعضی از این هجمه‌ها کاملا غیر منصفانه بود.

سرمربی تیم ملی نوجوانان به انتقادات مطرح شده هم واکنش نشان داد و گفت: در بردها همه خوشحال نیستند و در باخت‌ها همه ناراحت نیستند. عده قلیلی هستند که فکر می‌کنند باید تیم‌ها را به سلیقه آن‌ها جلو برد. آن‌ها سخت در اشتباهند. ما شبانه‌روزی در حال کاریم تا دو تیم را اداره کنیم که در نهایت یک تیم پر قدرت تشکیل بدهیم. من می‌توانم این هجمه‌ها را تجزیه و تحلیل کنم ولی بازیکن ۱۵ ساله بعد از خواندن یک سری حرف‌ها انگیزه‌اش را از دست می‌دهد. یک بازیکن ۱۵ ساله اطلاعات درست نیاز دارد. افغانستان تیم خوبی است و نباید به اسامی نگاه کنیم. تاجیکستان سال قبل دوم شد. افغانستان در فوتسال زیر بیست و یک سال دوم شد و ایران سوم. این مسابقات برای این برگزار می‌شود که بازیکنان پایه بالنده شوند. اگر می‌خواهیم بلند مدت فکر کنیم باید هزینه‌اش را بدهیم. بعضی از بازی‌های دوستانه را باید برای تغییرات از دست داد. ژاپن از سال ۱۹۹۰ شروع به تغییرات کرد. آیا این یک شبه اتفاق افتاد. این مسابقات هیچ هزینه‌ای برای ما نداشت و ما دعوت بودیم. اگر ما فقط به برد فکر کنیم امکان کمی وجود دارد که این بازیکنان را به تیم‌های بزرگسال ببریم. بعضی از انتقادات غیر منصفانه بود و از روی کم اطلاعی و شاید آگاهانه و با قصد و غرض بود. معنی پیشرفت چیست؟ اگر فکر می‌کنیم باید در همه بازی‌ها برنده شویم  این اشتباه است. کاش این مسابقات پخش می‌شد و بعد درباره آن‌ بحث می‌شد.ما سختی‌ها را به جان خریدیم که تیم ملی نوجوان ما دو گروه شود. این دین ما است به کشورمان و باید آن را ادا کنیم. شاید بعضی‌ها فکر می‌کنند باید ۶ دنگ این‌جا به نام‌شان باشد. من باید دینم را به کشورم ادا کنم و تغییرات ایجاد کنم. همه کشورها سورپرایز شده بودند که ما دو تیم داریم. ترکمنستانی‌ها می گفتند شما در تحریم هستید چگونه دو تا تیم دارید و این‌گونه فوتبال بازی می‌کنید؟ من این تجربه را در انگلستان داشتم که ۴ تیم نوجوانان وجود داشت که مجموع آن‌ها در یک تیم قدرتمند جمع می شدند.

حسین عبدی در بخش پایانی صحبت هایش گفت: وظیفه تیم ملی بازیکن‌سازی نیست بلکه انتخاب بازیکن است. این باشگاه‌ها هستند که باید بازیکن‌سازی کنند. درهای تیم ملی نباید به روی بازیکنان بسته باشد. بازیکنان در این رده سنی، دو ماه به دو ماه پیشرفت می‌کنند و نباید آن‌ها را رها کرد. بازیکن در ۶ ماه تفاوت‌های زیادی پیدا خواهد  کرد. رشد نوجوان در سنین مختلف فرق می‌کند. مثلا من در پرسپولیس که بودم، تیم خوبی ساخته بودیم و حتی بازیکنان را به دو تیم الف و ب تقسیم کرده بودیم اما ناگهان همه چیز تمام شد؛ انگار نه انگار تیمی وجود دارد. بازیکن را نباید در این سن رها کرد.

تیم‌هایی مثل ذوب‌آهن، سپاهان و سایپا در رده‌های پایه خیلی خوب کار می‌کردند اما الآن هم در همان سطح کار می‌کنند؟ این اعتقاد من است که اگر هر ساله یکی دو بازیکن از تیم امید به بزرگسال بدهیم، رسالت خود را انجام داده‌ایم زیرا آن دو بازیکن می‌توانند بسیاری از هزینه‌ها را جبران کنند. مثلا یک تیم بزرگ برای جذب بازیکن ۲ یا ۳ میلیارد هزینه می‌کند اما مگر چه قدر خرج آکادمی می‌شود که می‌تواند حداقل دو بازیکن خوب تحویل تیم اصلی دهد؟ آیا اصلا به یک میلیارد می‌رسد؟ تازه می‌تواند آن بازیکن را بفروشد و بیش‌تر پول در بیاورد. من با رییس باشگاه ولورهمپتون صحبت کردم و هدفش این بود در عرض ۴ سال یک بازیکن به تیم بزرگسالش بدهد اما با همین رویکرد در عرض ۲ سال، ۴ بازیکن به تیم بزرگسال معرفی کرد. اکنون ما می‌خواهیم این کار را در تیم‌های ملی پایه انجام دهیم؛ آن‌ هم نه فقط به خاطر تیم ملی بزرگسال بلکه به خاطر خود بازیکنان. من اصرار دارم بازی‌های تیم ملی دیده شود و تا پایان دنبال شود. اشتباه در این سنین پیش می‌آید و اصلا عجیب نیست زیرا سن یادگیری است و ما به خاطر اشتباه کسی را از گردونه خارج نمی‌کنیم. ما از بازیکنان تیم ملی دو بار تست استخوان می‌گیریم که صغر سن نباشند و مشکلی از این بابت نه برای خود بازیکن و نه برای ما به وجود نیاید.