لیگ نوزدهم؛کمتر حاشیه، بیشتر متن
بعد از چند هفته شنیدن جملات مجهول و «معلوم نیست»، «مشخص نیست»هایی که مسئولان سازمان لیگ تحویل اهالی رسانه میدادند، عاقبت حیدر بهاروند تاریخ شروع لیگ را اعلام کرد؛ 31 مرداد.
به گزارش "ورزش سه"، هنوز معلوم نیست تا پنجشنبه آینده چند استادیوم به استانداردهای مدنظر سازمان لیگ میرسند و کدام تیمها مجبور میشوند بازیهای خانگی خود را در استانی دیگر و پشت درهای بسته انجام دهند اما به نظر میرسد به جز دو سه ورزشگاه، بقیه مشکلی برای میزبانی نداشته باشند.
لیگ نوزدهم در شرایطی آغاز میشود که اغلب تیمها نسبت به سال گذشته شرایط کاملاً دگرگون شدهای دارند. در میان تیمهای مدعی، پرسپولیس بعد از 3 فصل بسیار موفق بزرگترین ستارهاش یعنی برانکو را از دست داده و شاید چند هفتهای طول بکشد که هواداران قرمزها، به پرسپولیسِ بدون برانکو عادت کنند. با این حال، پرسپولیس اسکلت اصلی سال گذشته را حفظ کرده، در فصل نقل و انتقالات کمترین فعالیت را داشته و این ثبات میتواند یک نکته مثبت برای آنها تلقی شود.
اما استقلال، رکورددار بیشترین خروجی و ورودی فصل، بعد از خانهتکانی اساسی در نیمکت و استخدام پر سر و صدای استراماچونی در روزهایی که به نظر میرسید به آرامش رسیده، با یک بحران تازه روبهرو شده و هیچ بعید نیست ظرف یکی دو روز آینده مربی ایتالیایی خود را از دست بدهد! کنار رفتن استراماچونی در حالی که کمتر از ده روز به آغاز لیگ باقی مانده، ناگوارترین خبر ممکن برای آبیهاست.
سپاهان نایب قهرمان فصل گذشته، از جمله تیمهایی است که خیلی زود برنامه آماده سازی خود را شروع کرده و در بازار نقل و انتقالات هم چند خرید خوب داشته. امیر قلعهنویی سال گذشته معتقد بود تیمی که فصل قبلتر چهاردهم شده، نمیتواند کاندیدای قهرمانی باشد. ولی او در دومین سال حضورش روی نیمکت سپاهان، ناگزیر است که بیبهانه یکی از بختهای قهرمانی باشد. سپاهان بر خلاف تیمهای تهرانی، کمتر با مشکلات مالی مواجه است و همین آرامش میتواند یک امتیاز مثبت برای زردهای اصفهان باشد.
تراکتور دیگر ضلع مدعیان قهرمانی است که تجربه ناموفقی با مربیان اروپای غربی داشت و حالا مصطفی دنیزلی را بار دیگر به ایران کشانده. تراکتور با آقا مصطفی، پیشفصل بسیار آرامی را سپری کرد و البته سختگیریهای همیشگی دنیزلی همچنان ادامه دارد. تراکتور در سالهای اخیر بارها تا پای قهرمانی پیش رفته ولی به جز یک قهرمانی جام حذفی، جام دیگری به دست نیاورده و فلسفه حضور دنیزلی چیزی جز رسیدن به آرزوی دیرینه قهرمانی لیگ نیست.
پدیده، شگفتیساز فصل گذشته که امسال با نام شهرخودرو به کار ادامه میدهد، در یک عملیات غیرممکن توانست یحیی گلمحمدی را حفظ کند و ستارگانی مثل مهدی رحمتی و سروش رفیعی را به مشهد ببرد. بازیهای چشمنواز پدیده در فصل گذشته این توقع را به وجود آورده که یحیی گلمحمدی و تیمش همچنان یکی از بالانشینهای جدول باشند.
آیا فقط این پنج تیم مدعیان لیگ نوزدهم هستند؟ پاسخ این سؤال را باید در ادوار گذشته جستوجو کنیم. لیگ ایران در هجده دوره گذشته پر از شگفتی بوده. چهار سال پیش چه کسی در آغاز فصل باور میکرد که استقلال خوزستان با عبدالله ویسی قهرمان لیگ برتر شود؟ هیچ کس! یا همین فصل پیش، کدام کارشناسی میتوانست پیشبینی کند پدیده سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را میگیرد؟ در لیگ نوزدهم فولاد خوزستان، ذوبآهن و حتی نفت آبادان تیمهایی هستند که میتوانند شگفتیسازان این فصل باشند و یا لااقل روی معادلات بالای جدول تأثیرگذار باشند.
لیگ نوزدهم در شرایطی آغاز میشود که وضعیت مالی باشگاههای ایرانی از همیشه نامساعدتر است، هنوز در زیرساختها و سختافزارها فرسنگها با کشورهای کوچک همسایه فاصله داریم و تکلیف مسائل اساسی اقتصاد فوتبال مثل حق پخش تلویزیونی همچنان مبهم است. با این همه، کمترین مطالبهای که میتوان از لیگ امسال داشت آن است که «رقابت» از خارج زمین به داخل زمین منتقل شود. ما بیشتر از هرچیز دیگری به تماشای فوتبالی نیاز داریم که اتفاقاتش درون زمین بازی رخ دهد نه در مصاحبهها و بیانیههای قبل و بعد از بازی. در یک کلام؛ کمتر حاشیه و بیشتر متن.
علی مغانی/ایران ورزشی