مردی که می‌توانست بهترین مربی لیگ هجدهم باشد

به گزارش "ورزش سه"، مراسم انتخاب بهترین‌های فوتبال ایران برگزار شد و برانکو ایوانکوویچ که به همراه پرسپولیسی ها موفق شد جام حذفی و لیگ برتر را از آن خود کند در نهایت به عنوان بهترین مربی انتخاب شد. عنوانی که البته نمی تواند مورد اعتراض واقع شود چرا که برانکو و پرسپولیسی ها سال گذشته توانستند افتخارات فراوان و البته بازی های خوبی را به نمایش بگذارند.

اما اگر بخواهیم به گونه ای دیگر به انتخاب بهترین ها نگاه کنیم شاید بهتر بود که عنوان بهترین مربی لیگ هجدهم در نهایت به یحیی گل محمدی می رسید. سرمربی تیم شهرخودرو دقیقا به مانند روندی که در نفت تهران و ذوب آهن اصفهان داشت پیش رفت و در نهایت توانست بهترین نتیجه ممکن را برای تیمش بگیرد.

آقا یحیی در زمان حضور در تیم نفت تهران در حالی که کسی انتظار نداشت تا این تیم در بین بهترین تیم های بالای جدول قرار بگیرد توانست به عنوان سومی لیگ برتر برسد و در نهایت برای اولین بار نفتی ها را روانه آسیا کند. گل محمدی در دوران حضور خود در تیم ذوب آهن نیز موفق شد علاوه‌بر نجات ذوب آهنی که تا سقوط به لیگ دسته اول پیش رفته بود، آنها را برای دو بار پیاپی به عنوان قهرمانی جام حذفی برساند و دو سال حضور این تیم در آسیا را تضمین کند.

گل محمدی در امتحانی دیگر نیز روی نیمکت پدیده سابق و شهرخودروی فعلی نشست. او در حالی این تیم را تحویل گرفت که شرایط مالی بدی بر این تیم حکمفرما بود و به همین دلیل هر اتفاقی که منجر به پایین آمدن پدیده می شد می توانست به وقوع بپیوندد. اما یحیی  و بازیکنانش پیوند با یکدیگر را نگسستند تا در نهایت همانند دوران بد مالی، در دوران خوشی نیز تیم در بالای جدول بماند و در حالی که کسی انتظار نداشت بتواند به سهمیه حضور در آسیا دست پیدا کند.

به هر حال اگر بگوییم قرار بود برانکو که این روزها در ایران حضور ندارد و پیش از این نیز این عنوان را در سال های پیش به دست آورده، عنوان بهترین مربی را به دست نیاورد، قطعا این حق یحیی گل محمدی بود تا بتواند به اتکای بازی خوب تیم بی ادعایش و در نهایت رسیدن به آسیا که در شرایط این تیم به نوعی قهرمانی محسوب می شود، عنوان بهترین مربی سال فوتبال ایران را به دست بیاورد که البته در نهایت این اتفاق نیفتاد و با توجه به این که مصلحت اندیشی را در برخی از جوایز اهدایی به وضوح می دیدیم در این رشته مسئولان امر تصمیم گرفتند به جای بها دادن به یک مربی صاحب سبک و جوان داخلی، عنوان بهترین مربی را برسانند به دست برانکو ایوانکوویچ.