به مدال المپیک فکر میکنم، اما قول نمیدهم
عباسعلی: با یک باخت نگویید فلانی به درد نمیخورد
ملی پوش کاراته بانوان گفت: باخت برای ورزشکار است و باید یک تلنگر باشد، نه اینکه باعث تخریب او شود.
به گزارش "ورزشسه"، حمیده عباسعلی به عنوان مطرحترین کاراتهکای زن ایرانی در سالهای اخیر توانسته ۲ بار روی سکوی مسابقات جهانی بایستد و این روزها با رویای مدال المپیک به کارش روی تاتامی ادامه میدهد. این دختر کاراتهکای ایرانی اخیرا در لیگ جهانی مادرید به مدال برنز دست پیدا کرد تا جایگاه دومی خود را در رنکینگ جهانی وزن خود حفظ کند و همچنان یکی از گزینه های اصلی راهیابی به المپیک از طریق رنکینگ باشد.
حذف کاراته از المپیک ۲۰۲۴ باعث شد تا المپیک ۲۰۲۰ توکیو اولین و آخرین فرصت برای درخشش تمام کاراتهکاها در جهان باشد. کاراته ایران هم که در سالهای اخیر در مسابقات مختلف درخشیده، یکی از شانسهای اصلی کسب مدال برای کاروان ایران در توکیو به شمار میرود.
به همین بهانه با حمیده عباسعلی، ستاره کاراته زنان ایران در سالهای اخیر همکلام شدیم که در ادامه مشروح صحبتهای او را میخوانید.
در مادرید امتیازات خوبی جمع کنم
در مسابقه قبلی در روسیه پنجم شدم و برای مسابقات مادرید تمرینات خوبی را پشت سر گذاشتم و هدفم رسیدن به فینال بود. البته همه رقبا در چنین مسابقات سطح بالایی دنبال بهترین نتیجه هستند و قطعا همه نمی توانند به چیزی که می خواهند برسند. متاسفانه در جدول من همیشه رقبای خوب قرار می گیرند و این بار هم برابر حریف یونانی که بارها شکستش داده بودم، باختم. او به فینال رفت و من در شانس مجدد پیروز شدم تا در نهایت برای کسب مدال برنز کاراته کای ژاپنی را شکست دادم. ژاپن مهد کاراته دنیاست و نفر اول، دوم و سوم آن ها در یک سطح هستند. به هر حال هر بردی در لیگ جهانی امتیازی برای هر کاراته کا دارد و من هم توانستم امتیازات خوبی در مادرید با کسب مدال برنز جمع کنم.
با حفظ جایگاهم المپیکی میشوم
در لیگ جهانی مسابقات در ۵ وزن اصلی برگزار میشود و نفرات اول و دوم هر وزن میتوانند از طریق رنکینگ تا اواسط سال ۲۰۲۰ و یک ماه قبل از المپیک سهمیه حضور در این رقابتها را بگیرند. البته در المپیک این ۵ وزن به ۳ وزن المپیکی کاهش مییابد و ۲ وزن بالا و ۲ وزن پایین با هم ادغام می شوند. در مرحله آخر لیگ جهانی در پاریس نیز نفراتی که روی سکو میروند، سهمیه خواهند گرفت. من در رده هفتم رنکینگ وزن المپیکی هستم، اما در وزن خودم جایگاه دوم را دارم و با ادامه این روند سهمیه می گیرم. ۱۲۰ امتیاز با نفر سوم رنکینگ فاصله دارم، اما نباید به این اختلاف بسنده کنم چون ۵ مرحله دیگر از لیگ جهانی باقی مانده و باید روی سکو بروم تا بتوانم جایگاهم را حفظ کنم.
همه کاراتهکاهای زن شانس دارند
می دانم که از کاراته توقعات بالاست. در کاراته بانوان نیز ۴ نفر در ۴ وزن اعزام می شوند که همه بچه ها شانس کسب سهمیه دارند. البته در هر وزن کدام از اوزان المپیکی یک نماینده بیشتر از یک کشور حضور نخواهد داشت، اما فعلا همه ملی پوشان ایرانی جزو برترین های رنک خودشان هستند. ما نباید به این اتکا کنیم چون هر چقدر به مرحله آخر لیگ جهانی نزدیکتر میشویم، کار سختتر میشود و استرس بالاتر میرود. از نظر روانی باید خودمان را بالا ببریم.
با یک باخت نگویید فلانی دیگر به درد نمیخورد
متاسفانه در جامعه ورزشی ما برخی وقتی می بینند یک ورزشکار در حال پیشرفت است، با یک باخت او را تخریب میکنند! باخت برای ورزشکار است و باید یک تلنگر باشد، نه اینکه باعث تخریب او شود. بعد از هر باخت افرادی هستند که می خواهند ورزشکار موفق را از مسیرش دور کنند. همه دنبال این هستند که در این دوره برای اولین و آخرین بار به المپیک بروند. پس در این راه باید به ملی پوشان کمک کنید، نه اینکه برای آن ها حاشیه درست کنید. نباید اینطور باشد که با یک باخت بگویند فلان ورزشکار دیگر به درد نمیخورد.
سالن کبکانیان در شانس ورزشکار حرفهای نبود
شرایط اردویی ما خوب و راضی کننده است. در آکادمی ملی المپیک تمرینات خودمان را دنبال می کنیم و سالن تمرین هم نزدیک هتل محل اقامت ماست. قبلا در سالن کبکانیان در هفتتیر تمرین میکرد که اصلا در شان ورزشکاران حرفهای نبود. هر کسی به آنجا میآمد، افسردگی میگرفت! با این حال ما سالهای زیادی در آنجا تمرین کردیم و موفق هم بودیم، اما متاسفانه کسی به این اهمیت نمیداد که غذای ما چیست یا کجا استراحت میکنیم. شاید توقع کاراتهکاها کم باشد، اما الان از نظر من شرایط کاملا خوب است.
از من مدال المپیک میخواهند، اما نمیتوانم قول بدهم
اول از همه برای من مهم است که سهمیه کسب کنم و اینطور نیست که از الان بخواهم درباره مدال المپیک حرف بزنم. هیچ چیز قابل پیش بینی نیست و باید در ماههای آینده برای رسیدن به المپیک تلاش کنم. البته المپیک برای ما مدت هاست شروع شده چون ماهی یک بار درگیر مسابقات لیگ جهانی هستیم و باید همیشه آماده باشیم تا جایگاهمان حفظ شود. این را هم در نظر بگیرید که یک ورزشکار نمیتواند همیشه در اوج باشد. البته من تمام تلاشم را میکنم که این اتفاق بیفتد، اما از نظر علمی هم این امکان پذیر نیست که یک ورزشکار در طول سال همیشه روی فرم باشد. مردم به من لطف دارند و هر جایی میروم، متوجه میشوم که از من مدال میخواهند. با این حال المپیک تجربه متفاوتی است و من هم تجربهاش نکردم. از کسانی که رفتند، شنیدم که المپیک با هر میدانی دیگر فرق دارد. امیدوارم اول سهمیه بگیرم و بعد بتوانم در المپیک روی سکو بروم، اما نمی توانم قول مدال بدهم.