احمدزاده: آقای رضاییان لطفا مرا آنبلاک کن!

به گزارش "ورزش سه"، فرشاد احمدزاده، هافبک پرسپولیس که در این فصل بعد از یک سال حضور در لیگ لهستان بار دیگر به این تیم پیوسته، در خصوص اتفاقاتی که در این مدت رخ داده و باعث شکاف بین او و هواداران شده پاسخ داد و البته مدعی شده با کمترین مبلغ با این تیم به توافق رسیده تا بتواند دین خود را به هواداران ادا کند.

احمدزاده با حضور در استودیوی آنتن ابتدا درباره شرایط تیم اینطور توضیح داد: همیشه اوضاع در پرسپولیس خوب بوده و در این چند سالی که من بودم همیشه بالا بودیم. خدا را شکر می کنم که هر سالی که بودم توانستیم هواداران را خوشحال کنم و در چند هفته اخیر هم شش برد پیاپی آورده‌ایم. هواداران این روزها راضی هستند و خدا را شکر که همه چیز خوب است.

وی درباره گلایه هواداران بعد از جدایی‌اش نیز گفت: بالاخره هوادار حق دارد و در آن تایمی که رفتم شاید بهتر این بود که نروم. حالا به دلایلی که شاید رفتم و قضاوت با خداست. من حق را به هواداران می دهم ولی برگشتم که همه چیز را جبران کنم. نه بحث مالی بوده و نه چیز دیگری و آمدم تا دینم را به هواداران ادا کنم و فقط و فقط جبران کنم.

احمدزاده با اشاره به اینکه بعد از پایان قراردادش از سوی باشگاه برای تمدید دعوت نشده، یکی از دلایل آن را این اتفاق دانست و اینطور توضیح داد: صحبت هایی قبل از رفتن به لهستان انجام دادم و گفته بودم. قبل از اینکه به لهستان بروم همه می دانستند که قرارداد ما تمام می شود اما هیچ صحبتی برای تمدید نشد. من تا یک هفته دو هفته صبر کردم اما دیدم صحبتی نشد. شاید آنها فکر می کردند که خودم بروم تمدید کنم. من قبلا خودم می رفتم و تمدید می کردم و از خود آقای طاهری هم بپرسید اینطور بوده و حتی سفید امضا می‌کردم. این بحث باعث شد تا باشگاه تصور کند خودم برای تمدید می روم که هیچ دعوتی نکردند. بعد از اینکه با تیم لهستانی به توافق رسیدم آقای گرشاسبی زنگ زدند. من دوستانه به ایشان توضیح دادم که چه شده و باید بروم و اگر برمی گشتم مثل قضیه مهدی طارمی می شد و تیم محروم می شد. یک مقدار هم فشار در آن مقطع تحمل کرده بودم و یک سری مشکلات خانوادگی هم بود که باعث شد تا یک سال از خانه خودم که پرسپولیس است دور شوم اما در این تیمی که هستیم فقط من هستم که از تیم جوانان پرسپولیس شروع کردم و حضور دارم. خودم را بچه این خانواده و تیم می دانم و امیدوارم فقط بتوانم هواداران را شاد کنم.

شماره 10 پرسپولیس در توضیح پست عجیبی که بعد از جدایی‌اش از این تیم منتشر کرد گفت: پیش می آید و هر بازیکنی یا آدم عادی وقتی ناراحت و عصبی است عکس العملی نشان می دهد که قلبی نباشد. من خودم هم نمی خواستم این کار را کنم اما فشار زیاد بود. مخاطب من هوادار نبود و خودشان می دانستند اما بعد فهمیدم کلا کارم اشتباه بود.

وی درباره انتخاب لهستان به عنوان مقصد خود از تاثیر یک والیبالیست ملی پوش نام برد و گفت: دوست عزیزم آقای میلاد عبادی پور که ارومیه ای است آنجا بود و از او پرسیدم و این تیم یکی از بهترین امکانات را در لهستان داشت. من دنبال پول نبودم و اگر اینطور بود می توانستم هم ترکیه بروم هم قطر و بیشتر دنبال پیشرفت بودم. در اروپا بازیکن بالای 23 سال دیگر جوان حساب نمی شود و من در 25 سالگی می خواستم شانسم را امتحان کنم اما در زمان بدی این انتخاب را داشتم و اشتباه بود.

احمدزاده درباره بازگشت خود به پرسپولیس و اینکه آیا پیشنهاد دیگری نیز داشته گفت: از لهستان دو تیم پیشنهاد داشتم و از قبرس و یونان هم پیشنهاد داشتم. از تیم های ایرانی هم پیشنهاد داشتم و دست شان درد نکند. اما من خودم را پسر این خانواده می دانم و باید دین خودم را ادا می کردم. هواداران پرسپولیس فکر نمی کردند من یک درصد هم بروم و این جدایی و تصمیم من باعث ناراحتی آنها شد و حق را به آنها می دهم و امیدوارم فقط بتوانم ذره ای از محبت آنها را جبران کنم. چرا رابطه خوبی با هواداران نداشتم؟ در سه سال قبلی که بودم هم آنها مرا دوست داشتم و هم من آنها را دوست داشتم. هواداران خیلی دوستم داشتند و دارند. من امسال هم هیچ حرفی درباره مبلغ نزدم و امضا کردم و آمدم بیرون. کمترین مبلغ را هم مطمئنا از کل تیم گرفتم. من فقط برای جبران آمدم و مبلغ و مالی هیچ وقت برای من مهم نبود. هیچ وقت در مورد مبلغ حرف نزدم.

یکی از اتفاقات عجیب این فصل محرومیت‌های سریالی این بازیکن بود که در اینباره اینطور توضیح داد: رسانه ها هم از محرومیت های پشت هم من تعجب کرده بودند. می گفتند جام حذفی محروم نیستی و تیم به تبریز رفته بود و ساعت 8 شب به من گفتند که می توانی بازی کنی ولی اگر می رفتم ساعت 6 صبح می شد و یک محرومیت عجیب هم داشتم. بازی با شاهین بوشهر که دو جلسه محروم شدم خدایی حق من نبود. فکر کنم به آقای کالدرون باید حق داد که حداقل مرا 10 هفته بازی ام ندهد. هر وقت می خواست مرا بازی بدهد خبر می آمد که محروم هستم. در دربی نزدیک ترین یار به سیامک من بودم. در عکس هایی که آمد دیدید که زانوی یزدانی به سر سیامک خورد و من ترسیدم که اتفاق بدی برای هم تیمی‌ام افتاده باشد و در آن شرایط و فشار شاید طبیعی باشد. حالا درست است که سیاوش را هل دادم اما بازیکن آنها هم مرا هل داد و در لیگ ما اتفاقات خیلی بدتر از این هم افتاده است اما عکس العملی نشان ندادند. حق داشتند اما دربی بود و شاید اتفاقات بدی روی سکوها می افتاد. بعد از بازی اما من دست تک تک بازیکنان استقلال را گرفتم و بلند کردم. اما در بازی با شاهین بوشهر حق من نبود که محروم شوم. اصلا یک چیزی بگویم که در بازی با شهرداری ماهشهر و قبل از شروع بازی و زمانی که خواستم دست بدهم با داور به من گفت که حواست باشد و حساسیت روی تو زیاد است. خب همانجا شرایط روحی من بهم خورد و وارد استرس شد. مگر چه شده و یک نفر شاید قتل انجام دهد کمتر روی او فشار است اما من یک خطا کردم و اینقدر فشار می‌آورند. بازی با گل گهر سیرجان که برزای با بچه های ما درگیر شده بود من رفتم به سمت کمک داور و به او گفتم چه خبر، خوبی؟! من در درگیری نیستم و خدایی گزارش نکنید و مرا محروم نکنید! بنده خدا کمک داور کلی خندید و بالاخره باید دور از حواشی باشم.

مشکل پرداخت مطالبات و اینکه آیا در لهستان هم به این شکل پرداختی‌ها صورت می‌گرفت با این کنایه احمدزاده همراه شد: در لهستان هم مثل ایران حقوق را سر تایم می‌دادند و دوم هر ماه ساعت 8 صبح پیام واریز می‌آمد. باور کنید دقیقا شبیه ایران! (با خنده). طلب دو سال پیش شما هم باقی نمی ماند!

احمدزاده یکی از خاطرات شیرین خود را پیروزی در دربی با 4 گل می‌داند و درباره آن بازی اینطور توضیح داد: امسال هم دربی را بردیم اما دربی که 4-2 بردیم خیلی چسبید. آن سال بعد از فوت مرحوم نوروزی همه یک دل بودند. خیلی دوست داشتند تیم برنده باشد. در آن دربی که یادم است زمان گرم کردن یک آرامش خاصی در بین بچه ها بود و انگار می‌دانستیم که می‌رویم و 4-3 گل می‌زنیم و می‌آییم بیرون! قشنگ یادم است و خیلی راحت گرم کردیم و خیلی موقعیت داشتیم. پنالتی مهدی طارمی، یک ضربه سر خودم از دست دادم، یکی علیپور از دست داد و یکی از بهترین دربی‌ها بود. برای برانکو ایوانکوویچ فرقی نمی‌کرد با چه تیمی بازی داریم؛ چه گل گهر بود چه سپاهان و استقلال و بقیه تیم‌ها. همه را می گفت باید بریم ببریم و ما پرسپولیس هستیم و باید بریم ببریم. 

وی درباره شرایط کالدرون در این تیم گفت: نگاه کنید بعد از آقای برانکو ایوانکوویچ که سه سال قهرمان بود، کسی که جای او می آید باید خیلی قوی باشد که این فشارها را تحمل کند. اول فصل خیلی فشار روی او بود و شناخت زیادی از فوتبال ایران نداشت. بعد از دو سه ماه به آن شناخت رسید. اما از نظر روحی و فنی اینقدر بالا بود که توانست خود را با شرایط وفق بدهد. ما نتایج خوبی گرفتیم و بردهای خوبی آوردیم و این نشان دهنده کیفیت اوست.

احمدزاده درباره ادعاهای مطرح شده درباره شکل گیری باند آنها در پرسپولیس نیز گفت: چسب زخم هم در پرسپولیس نبودیم چه برسد به باند! سه تفنگدار؟ کمال به این خوشگلی تفنگدار می‌شود؟ (خنده) اگر پدر برانکو ایوانکوویچ را در می آوردیم که نتیجه نمی گرفت. حالا من و محسن شیطونی می کردیم اما بیشتر بگو و بخند بود تا روحیه تیم خوب شود. الان هم گنگ چهار نفره داریم؛ با ربیع خواه، انصاری و علیپور! رفتم داخل گروه بی حاشیه‌ها تا تمرکز کنم (خنده). الان هم کاملا رفیق هستیم. 

هافبک پرسپولیس در واکنش به اینکه این روزها شایعاتی درباره دخالت‌ها برای تعیین قهرمانی صورت می‌گیرد گفت: اگر بتوانیم همین روند را ادامه بدهیم انشاالله امسال هم قهرمان می‌شویم. چه کسی نگذارد ما قهرمان شویم؟ طی این سه سالی که قهرمان شدیم یک سری هوادار روی پرسپولیس حساس شدند. تیمی که خوب کار می کند و نتیجه می گیرد برای قهرمانی می جنگد. این حرف‌ها پوچ است و ما مثل سه فصل گذشته تلاش خواهیم کرد تا به نتیجه و قهرمانی دست پیدا کنیم.

احمدزاده مدعی شده با بالا رفتن سنش دیگر به دنبال حاشیه‌ها نخواهد بود: بالاخره پیر شدیم و پخته تر شدیم و این جوری بدون حاشیه بودن خیلی بهتر است. عزت و ذلت دست خداست.

یکی از اظهارنظرهای عجیب احمدزاده در برنامه نود بود که برابر دوربین این برنامه در واکنش به این سوال که آیا تیم وصله ناجوری داشته اعلام کرده بود که "داشتیم، رفت!" . موضوعی که با ناراحتی رامین رضاییان همراه بود و او اکنون در استودیوی آنتن به عذرخواهی از هم تیمی سابقش پرداخت: از رامین رضاییان هم باید عذرخواهی کنم و بگویم آن صحبتی که در آن برنامه کرده بودم یک شوخی بود. اما خیلی ناراحت شد و بلاکم کرده است! او بزرگتر من است و وظیفه ام است از او عذرخواهی کنم و بگویم رامین جان ببخش. اما تمام پاس گل هایش در پرسپولیس را من دادم. 
احمدزاده که این روزها در حال نقش آفرینی در دومین سریال خود است در واکنش به اینکه آیا استعدادی در خود دیده که سراغ این موضوع رفته گفت: من چیزی ندارم اما آنها فکر می کنند من استعداد فیلم بازی کردن را دارم. مگر بد بازی می کنم؟! در فیلم علی انصاریان نقش برادر بزرگترم را دارد و من تازه فوتبالیست شدم و قرار است با پول قراردادم برای خواهرم جهزیه بخرم اما با آن ماشین خریدم. آخر فیلم اما ماشین را فروختم و جهزیه خواهرم را نقدی پرداخت کردم. در فیلم جدید هم که درباره اعتیاد است و یک بازیکن لیگ یکی قرص هایی خورده که دوپینگ است. من پیگیر مسائل او هستم. 

پایان این گفتگو درباره علاقه احمدزاده به والیبال بود که با این واکنش شماره 10 سرخپوشان همراه بود: والیبال دیگر در خون ما ارومیه ای هاست. بهترین پاسور دنیا ارومیه ای است. نمی توانم تیم والیبال بخرم و بیشتر درگیر تیم نود ارومیه هستم. امیدوارم مسوولان ارومیه ای بیشتر حمایت کنند. باید این تیم از ریشه درست و حمایت شود.