کولاکوویچ: به آن هیس افتخار نمی‌کنم

به گزارش" ورزش سه"، مردی که شبیه والیبالیست ها نیست اما معلوم نیست چرا اغلب مربیان موفق والیبال اینگونه هستند. شاید به این دلیل که بیشتر پاسورها هستند که مربی های مطرحی می شوند. ایگور کولاکوویچ هم در دوران والیبالش یک پاسور و تنظیم کننده بوده است؛ از اواخر دهه هفتاد تا اواسط دهه نود میلادی در کشور یوگسلاوی سابق. او فارغ التحصیل رشته مدیریت بازرگانی از دانشکده اقتصاد مونته نگرو است. مردی کم سر و صدا که مثل خیلی دیگر از مربیان این بخش از اروپا با صبر و تلاش دنبال موفقیت است.

کولاکوویچ حالا توانسته از مرز بدبینی ها و انتقادها عبور کند. با رساندن تیم والیبال به المپیک توکیو و قهرمانی در رقابت های قهرمانی آسیا حالا توانسته کمی نگاه مقایسه ای که همه مربیان بعد از ولاسکو را دائم تحلیل می کرد را از روی خودش بردارد. او کاریزمای ولاسکو، جذابیت و اشتیاق کواچ و تجربه لوزانو را ندارد اما یک مربی با روش و سبک خاص خودش است. شاید سبک مربیگری او را بتوان با برانکو ایوانکوویچ در فوتبال مقایسه کرد.

سرمربی اهل مونته نگروی والیبال بعد از قهرمانی در رقابت های قهرمانی آسیا رو به دوربین عکاس ها ژستی در پاسخ به انتقادها داشت. او کسانی که در این مدت انتقادهای تندی به او داشتند را به سکوت فراخواند. انتقادهایی که از او می شد این بود که چرا مثل ولاسکو یک تیم پشتوانه ندارد و تمام تمرکزش بر 16 ، 17 بازیکن است و این یکی دیگر از شباهت های کولاکوویچ و ایوانکوویچ است.

البته که دامنه انتقادهای وسیع تر بود، فرهاد ظریف بازیکن سابق تیم ملی انتقادهای تندی به عملکرد فنی کولاکوویچ پیش از مسابقات داشت یا جواد محتشمیان گزارشگر قدیمی والیبال که یک منتقد جدی و همیشگی او بوده و حتی در لیگ ملت ها کولاکوویچ را عامل اصلی حذف تیم ایران دانست یا حرف هایی که در این رابطه مطرح می شد که او حریفان را آنالیز نمی کند. این حرف ها باعث شده بود که او بعد از قهرمانی در بازی های آسیایی بگوید:"باید به من جایزه نوبل بدهند اگر واقعاً تنها با تفکرات خودم و بدون آنالیز توانستم چندین موفقیت کسب کنم."

او امروز همراه تیم ملی والیبال به ایران بازگشت و وقتی یک خبرنگار درباره تشکیل دو تیم ملی با دستور مستقیم رئیس فدراسیون والیبال پرسید پاسخ داد:"تازه تورنمنت مهمی تمام شده و باید جشن بگیریم. بعد از جشن می رویم برای برنامه ریزی و آماده سازی برای مسابقات مهمی که پیش رو داریم."

جواب کولاکوویچ نشان می داد که از این سوال خیلی خوشش نیامده است. این همان حرف منتقدان است که او را به تمرکز روی یک تیم شانزده نفره متهم می کنند. با این وجود المپیک در راه است و این علامت هیس که او به منتقدان نشان داده است مسئولیتش را سنگین تر می کند، هر چند خودش هم از کاری که کرده چندان راضی نیست:" من در سه سالی که اینجا بودن هیچ حرفی راجع به اتفاقات و مشکلاتی که دارم نزدم. همه ما زیر فشار هستیم. بعد از سه سال به آدم های خاصی جواب دادم. آن ها خودشان می دانند چه کسانی هستند و مطمئن هستم که جواب خواهند داد. من هیچوقت نمی خواستم عکس العمل نشان بدهم و به این کاری که کردم افتخار نمی کنم. کار خیلی خوبی نبود."