خاطرات رضا مهاجری از دوران خبرنگاری

به گزارش "ورزش سه"، رضا مهاجری، سرمربی سابق پدیده و نساجی مازندران که در دوره‌ای به عنوان خبرنگار فعالیت می‌کرد، خاطرات جالبی از آن دوران دارد که در کنار صحبت‌هایش درباره مربیگری مطرح می‌کند.

وی که در دوره پایانی روزهای مربیگری در نساجی به دلیل بیماری شرایط مناسبی نداشت، در ابتدای صحبت‌هایش می‌گوید: از نظر شخصی سال خوبی برای من نبود، متاسفانه مریضی پیش آمد و خیلی به من فشار آمد. نساجی به لحاظ مالی شکل درستی نداشت و از نظر امکانات و مدیریت هم به همین شکل بود. به هر حال این مریضی هم که پیش آمد وضعیت وخیم شد. مشکلی که برای من پیش آمد باعث شد از نساجی جدا شوم. دوست نداشتم در چنین شرایطی آنها را ترک کنم. واقعا در آن شرایط دوام آوردن کار هر کسی نبود. نساجی یک تیم قدیمی و ریشه دار است. با وجود آقای رضا حدادیان برای آنها خوشحالم. حدادیان به معنای واقعی یک انسان خوب سرمایه دار است که می‌توان حضور او در باشگاه نساجی و فوتبال کشورمان را به فال نیک گرفت.

مهاجری در ادامه می‌گوید: ما اصلا به هیچ عنوان به سقوط نساجی فکر نمی‌کردیم. شرایط ایده‌آلی نداشتیم اما خیلی هم بد نبود. در نیم فصل اتفاقا زیادی افتاد و جدا شدن بازیکنان خیلی به ما ضربه زد. این مشکل ما بود و بازیکنان آماده‌ای را از دست دادیم. الان که لیگ تعطیل است به نظر نساجی می‌تواند به شرایط خوب خودش برگردد. حتی زمان‌هایی وجود داشت که آب معدنی، زمین تمرین و مکان استراحت نداشتیم. بچه‌ها آن روزها شرایط سختی داشتند اما آن را گذراندند که الان دیگر با حضور آقای حدادیان هرگز تکرار نخواهد شد.

وی درباره اینکه چه تصمیمی به صلاح برگزاری لیگ است می‌گوید: ما هر کاری می‌کنیم برای نشاط و سلامت جامعه است. وقتی سلامت جامعه در خطر باشد فوتبال که سهل است آدم باید خیلی چیزهای دیگر را هم تعطیل کند. متاسفانه ویروس کرونا یک اپیدمی جهانی شد. همانطور که ما به بازیکنان می‌گوییم اولین نفر خودتان مربی خودتان باشید در اینجا هم مردم باید اینطور باشند. به نظرم هر ایرانی باید پزشک خودش باشد. مردم ایران شرایط سخت جنگ و همینطور اقتصادی را پشت سر گذاشتند و امیدواریم که بتوانیم این ویروس را هم شکست بدهیم.

مهاجری درباره تصمیمش برای ادامه مربیگری گفت: یکی دو پیشنهاد هم داشتم اما باید استراحت کنم و اگر قرار بود که بخواهم به سرمربیگری ادامه بدهم مطمئنا از نساجی استعفا نمی‌دادم. در حال حاضر برنامه‌ام استراحت است تا ببینیم در آینده چه اتفاقی می‌افتد.

سرمربی سابق نساجی که در دوره‌ای به عنوان خبرنگار فعالیت داشته، در این خصوص می‌گوید: یک بحث اقتصادی و درآمدهاست که شاید برای خیلی‌ها به اندازه نباشد. بحث دوم هم اینکه با توجه به رسالتی که دارند باید کارشان را درست و بی کم و کاستی انجام بدهند. بالاخره این شغل همیشه چنین مسائلی داشته و پیش آمده که تهدید به اخراج از خبرنگاری هم شده باشم. طبیعی است شما وقتی بخواهید یکسری مطالبی را بنویسید که باب میل یکسری خاصی نیست و آنها را به چالش می‌کشید بالاخره به شما واکنش نشان می‌دهند. الان که دیگر قلم نیست ولی امیدوارم که خبرنگاران و این قشر عزیز زحمت کش همانند همیشه اما این بار رسالت اینترنت را بجا بیاورند!

مهاجری درباره علاقه‌اش به این کار نیز می‌گوید: خیلی به این کار علاقه داشتم و در مقطع راهنمایی از ما سوال شده بود چه کاری را دوست دارید و آن زمان گفته بودم که عاشق خبرنگاری هستم. در سال‌های بعد به کاری که دوست داشتم رسیدم و بابت آن خیلی هم خوشحالم.

وی درباره خاطره مصاحبه‌اش با خداداد عزیزی در دوران خبرنگاری نیز اینچنین می‌گوید: بعد از جام جهانی با هم صحبت کرده بودیم. متاسفانه تیترش را هم فراموش کردم. برای آن مصاحبه چیز دقیقی در ذهن ندارم اما زمانی که با خداداد مصاحبه گرفتم زمانی بود که از ملبورن برگشته بود و تیم به جام جهانی صعود کرده بود. یادم است که آنقدر استقبال گسترده بود خداداد از پشت بام خانه‌ها به خانه خود رسید و با توجه به رابطه‌ای که با هم داشتیم و همبازی بودیم تنها کسی که بعد از جام جهانی توانست در آن مقطع با خداداد صحبت کند من بودم و عکس‌هایش را هم دارم.

مهاجری در بخش دیگری از خاطرات دوران خبرنگاری‌اش می‌گوید: یک خاطره هم از محمد مومنی دارم که آن زمان بازیکن تیم پیام بود. او با مدیریت باشگاه مشکل داشت و یک مصاحبه‌‌ای با من کرد که تیترش با کنایه یا مدیر باشگاه با عنوان «با من هر چه کرد آن آشنا کرد» منتشر شد و باعث شد که محمد ۱۰ روز خودش را قرنطینه کند.