رونالدو و افشای راز گریه های به یادماندنی!

به گزارش "ورزش سه"، رونالدو در سال 2007 و پنج سال بعد از جدایی از اینتر راهی باشگاه رقیب یعنی میلان شد تا خشم گروه بزرگی از هواداران نراتزوری را برانگیزد. اما رونالدو مدعی شد تمام تلاش خود را بازگشت به اینتر انجام داده، اما این باشگاه تمایلی به جذب او نشان نداده است.

رونالدو گفت: "وقتی زانویم در استادیو المپیکو شکست، احساس درد و ترس داشتم. آیا می توانم بازگردم؟ و در چه شرایطی؟ با این حال به محض رفع شدن آن ترس اولیه، من قدرتی درونی پیدا کردم که پیش از این نمی دانستم از چنین قدرتی برخوردارم. مرد متفاوتی بودم، اما عشق به فوتبال در من حفظ شده بود. این شور و اشتیاق، بهترین مربی، پزشک و هم تیمی من بود.

این آسیب دیدگی بخشی از سرنوشت بود، اما ما باید خودمان را آنچه را که در تاریخ پنج می (دیدار هفته پایانی برابر لاتزیو) اتفاق افتاد مقصر بدانیم. وقتی سرنوشت در دستان شما است و شما شانس تان را از دست می دهد، نمی توانید از کس دیگری عصبانی شوید. ما خودمان نبودیم و هرگز نتوانستیم بفهمیم چه اتفاقی افتاده است. من به همین دلیل گریه کردم.

این اسکودتو کمترین کاری بود که من می توانستم برای هواداران اینتر و عشق آنها انجام دهم. من نمی دانستم که این قرار است آخرین بازی من باشد، من فقط به ماسیمو موراتی گفته بودم که هیچ ارتباطی بین من و هکتور کوپر وجود ندارد و نخواهد داشت. حتی شانس سازش احتمالی نیز وجود نداشت. مدت زیادی بعد از خداحافظی من دوباره در مورد این جدایی با موراتی صحبت کردیم و ما بدون سرزنش کردن یکدیگر  را بخشیدیم. در آن لحظه شاید هیچ یک از ما انتخاب دیگری نداشتیم.

انتقال به میلان در سال 2007؟ شرایط خوب پیش نرفت، اما سیلویو برلوسکونی و مهمتر از همه آدریانو گالیانی خیلی از من مراقبت کردند. ارتباط با آنها خاطره ای است که تا امروز باعث می شود لبخند بزنم. در آن زمان من واقعا می خواستم به اینتر برگردم و همه کار کردم. من تا زمانی که ممکن بود صبر کردم، اما وقتی اینتر جواب مثبت یا خبری به من نداد معنای رفتارشان مشخص بود. من احساس نمی کردم با پیوستن به میلان خیانت کرده ام، بلکه این اینتر بود که به من خیانت کرد."