بیست و سه سال پیش؛ 130 هزارنفر در آزادی

به گزارش"ورزش سه"، امروز بیست و سه سال از بازی رفت مرحله پلی آف جام جهانی 98 فرانسه می گذرد. مسابقه ای که در ورزشگاه آزادی تهران و با حضور صدهزار هوادار برگزار شد و در نهایت نتیجه به دست آمده نقش کلیدی در صعود ایران بعد از بیست سال به جام جهانی داشت.

در مقدماتی جام جهانی 98 ، یک بازی برگشت بین نماینده آسیا و اقیانوسیه برگزار می شد. ایران پیش از بازی با استرالیا شانس های زیادی را از دست داده بود. تیمی که با وجود ستاره های بزرگش می توانست شانس اول آسیا در صعود مستقیم باشد به پلی آف و دیدار با ژاپن رفت و در یک مسابقه دراماتیک و با وجود بدشانسی زیاد در تک بازی جوهور باهور مالزی شکست خورد.

روز اول آذر تیم ملی ایران در حالی باید در بازی رفت مرحله پلی به مصاف استرالیا می رفت که تقریبا همه چیز علیه نماینده آسیا و به سود نماینده اقیانوسیه بود. استرالیا با مجموعه ای از ستاره ها که اغلب آنها در لیگ برتر انگلستان بازی می کردند با نتایجی فوق العاه به این بازی  رسیده بود.

آن ها با تری ونبلز سرمربی سرشناس انگلیسی که با تیم ملی انگلستان به نیمه نهایی جام ملت های اروپا رسیده و سابقه هدایت تاتنهام و بارسلونا را داشت باید به تهران می آمدند. استرالیا تا قبل از بازی برابر ایران در دوازده مسابقه فقط به پیروزی رسیده بود. آن ها علاوه بر مسابقات مقدماتی جام جهانی در قاره اقیانوسیه در مسابقات تدارکاتی برابر تیم هایی چون نروژ ، کره جنوبی ، مجارستان، مقدونیه و تونس برنده شده و با اعتماد به نفس بالایی به دیدار تیم ملی ایران می آمدند.

ونبلز و برخی از عوامل تیم ملی استرالیا پیش از حضور در تهران اظهارات نامناسبی در مورد این بازی داشته و حضور در ایران را خطرناک دانستند. استرالیایی ها حتی آب معدنی هایشان را هم با خودشان آوردند هرچند بعد از حضورشان در ایران نظر کاملا متفاوتی پیدا کردند.

بازی ایران و استرالیا اما به دلایل گوناگونی حساسیت مضاعف هم پیدا کرده بود. استرالیا بعد از 24سال و ایران بعد از 20 سال می خواستند به جام جهانی بروند و هر دو حضور دو تیم در جام های جهانی 1974 و 1978 بعد از جدال رودررو به دست آمده بود. در 1974 استرالیا با شکست ایران به جام جهانی رفت و در سال 1978 ایران با شکست استرالیا مسافر آرژانتین شد. با این وجود سرنوشت یک بار دیگر این دو تیم را سر راه هم قرار داده بود تا یکی از آن ها مجوز صعود به جام جهانی را بگیرد.

ترکیب ایران و استرالیا
والدیر ویه را مربی برزیلی در دومین مسابقه ای که به عنوان سرمربی روی نیمکت تیم ملی نشست تیم را با ترکیب احمدرضا عابدزاده، محمدخاکپور، افشین پیروانی،مهدی پاشازاده، رضا شاهرودی،  نعیم سعداوی، حمید استیلی، علیرضا منصوریان، خداداد عزیزی، علی دایی و مهدی مهدوی کیا به زمین فرستاد.  فرهاد مجیدی که در آن زمان بیست سال داشت و ابراهیم تهامی هم دو تعویضی مربی برزیلی در این دیدار بودند.

ونبلز اما ترکیب یازده نفره تیمش را با بازیکنان مطرحی چون مارک بوسنیچ، کریگ مور، مارک ویدوکا، ند زلیک، رابی اسلیتر ، هری کیول، تونی ویدمار، کریگ فاستر، استیو هوروت، الکس توبین و آئوریلیو ویدمار ارنج کرد.

آنطور که رسانه ها نوشتند نزدیک به 130 هزار نفر با پرچم ایران در ورزشگاه حضور داشتند. با شروع بازی تصاویر چهره بازیکنان استرالیا و آن باد همیشگی که در ورزشگاه آزادی می وزید نشان از سنگینی جو ورزشگاه داشت اما هری کیول خیلی زود شرایط را تغییر داد. هنوز عقربه ساعت به دقیقه بیست نرسیده بود که در یک حمله از راست ، کیول دروازه عابدزاده را باز کرده و اولین گل ملی اش را به ثمر رساند. او سپس به سمت پرچم کرنر رفته و در حضور بیش از 120 هزار تماشاگر ایرانی خوشحالی عجیب و منحصر بفردی را انجام داد.

در واقع با وجود بازی در ورزشگاه آزادی تیم ملی ایران در دقایق ابتدایی بشدت تحت تاثیر تبلیغات رسانه ای تیم ملی استرالیا و همچنین جو استادیوم قرار داشت اما بعد از گل شرایط تغییر کرد. ایران بازی را گرفت و در دقیقه 40 خداداد بازی را مساوی کرد. یک اوت از سمت راست و پاس سعداوی به مهدوی کیا با نفوذ او به هجده قدم و پاس تر و تمیزش به خداداد عزیزی همراه بود و خداداد هم با یک بغل پا کار را تمام کرد. مسابقه ای که با نتیجه یک ، یک به پایان رسید و استرالیایی ها را امیدوار کرد که با یک برد در زمین خودشان به جام جهانی بروند اما تساوی دو ، دو در ملبورن ارزش های مساوی در تهران را نشان داده و ایران را راهی فرانسه کرد.

الکس توبین کاپیتان استرالیا در آن بازی از شرایط خاص این مسابقه   و اینکه اولین بار بازی در برابر 128 هزار تماشاگر آن هم هجده هزار نفر بیشتر از ظرفیت ورزشگاه را تجربه می کرد گفت:" ما قبل از مسابقه به زمین رفتیم تا نگاهی به چمن و شرایط ورزشگاه بیاندازیم و ناگهان با انبوه جمعیت و فضایی دلهره آور و ترسناک روبرو شدیم. "

توبین همچنین گفت:" من فکر می کنم به استثنای دو نفر که طرفدار استرالیا بودند کل 128 هزار نفر حاضر در ورزشگاه ایرانی بوده و از این نظر هیچ تشویقی برای ما وجود نداشت."

مارک بوسنیچ دروازه بان استرالیا در آن مسابقه گفت:" صدای جمعیت شبیه غرشی بود که هرگز نشنیده بودیم. این بیشترین جمعیتی بود که تا به حال مقابل آن بازی کرده بودیم."

بازی یک، یک تمام شد اما ایران فرصت های گل خوبی داشت که بوسنیچ مانع از گل شدن آن ها شد:" ایران فرصت هایی داشت اما من درون دروازه وظیفه داشتم که اجازه ندهم دروازه تیم باز شود."