پژمان جمشیدی: قلبم یخ زد

به گزارش"ورزش سه" مارادونا نامی است که جهان حتی پس از مرگش آنرا از یاد نخواهد بود. فراتر از یک ورزشکار حرفه ای موفق او قهرمان یک نسل و شاید بیشتر از آن است. پژمان جمشیدی بازیکن سابق پرسپولیس و تیم ملی و بازیگر موفق اینروزهای سینما و تلویزیون مثل اغلب بچه های دهه پنجاه و شصت عاشق و شیفته مارادونا است. او پس از مرگ اسطوره فوتبالی اش متنی جالب را در اختیار "ورزش سه " قرار داده که خواندنش خالی از لطف نیست:

در سکانسی از فیلم جهان با من برقص دختر جهان که فهمیده پدرش مرضی لاعلاج دارد در جواب پدرش که می پرسد :"اگر من بمیرم ناراحت می شی؟" می گوید:" تو نمیمیری. مگه میشه تو بمیری!"

 از دیشب که این خبر را شنیدم بارها این جمله را تکرار کردم :" مگه می شه تو بمیری دیه گو. مگه میشه"!  مگر خالق آنهمه خاطره و زیبایی کودکی ما روئین تن نبود. مگر توهر کاری می خواستی در داخل و بیرون زمین نمی کردی. مگر مجسمه تو در کلیساهای ناپل و آرژانتین کنار مجسمه های مسیح و مریم نبود. مگر دست خدا هم می میرد.

جهان  بدون تو بی شک چیز مهمی کم دارد. تو یاغی دوست داشتنی دیوانه. باشنیدن خبر مرگت قلبم یخ زد. زیباترین تصاویر مانده از کودکی ونوجوانی در ذهنم سیاه شد. ما بچه های دهه پنجاه و شصتِ عاشق فوتبال مگر دلخوشی دیگری جز دیدن تو داشتیم. تو برای من و خیلی ها شبیه من فقط یک فوتبالیست نبودی، یک انسان عجیب و بلند پرواز بودی که برخلاف همه آدم ها که زندگی شخصی تو را نکوهش می کنند من آرزو می کنم اگر روزی پسری داشتم شبیه تو باشد. حتی شبیه اندکی از تو. هیچکس اندازه تو آزادگی و اقتدار را به رخ جهان نکشید. تو با رفتار و ساق هایت عدالت و رهایی را فریاد زدی. تو خود خودِ اسطوره ای.