کد خبر : 1753682 | 16 اردیبهشت 1400 ساعت 15:16 | 46.1K بازدید | 6 دیدگاه

روز سیاه؛ اتفاق شوم در بازی شموشک- پرسپولیس

شانزدهم اردیبهشت سالروز اتفاقی شوم در دیدار شموشک و پرسپولیس است که در ذهن ها ماندگار شد.

روز سیاه؛ اتفاق شوم در بازی شموشک- پرسپولیس

به گزارش ورزش سه، نامی که از فوتبال نوشهر جدا شدنی نیست و هنوز پس از گذشت چندین سال از آن به عنوان شناسنامه فوتبال نوشهر و مازندران نام برده می شود شموشک است. تیمی که دلخوشی خیلی ها بود و یقه خیلی از تیم های بزرگ را گرفت تا خیلی سریع بر سر زبان ها افتد.

 

بهار سال 1380 در خاطر مازندرانی ها و فوتبالی ماندگار شد. در آن روزها شموشک به فصل برداشت خود نزدیک شده بود و در لیگ دسته اول حضور داشت و با حال و روز خوشی در فوتبال ایران دیده می شد. سبزپوشان نوشهری خود را در جام حذفی به مرحله یک هشتم نهایی رساندند تا به مصاف پرسپولیس بروند.

 

بازی رفت در آزادی به میزبانی سرخپوشان پایتخت برگزار شد، میزبان با نتیجه یک بر صفر پیروز شد. تیم جسور و جوان شمالی می بایست در خانه یعنی در ورزشگاه شهدا نوشهر از پرسپولیس پذیرایی می کرد. شاگردان علی پروین به نوشهر آمدند ولی شورای تامین استان اجازه بازی در ورزشگاه شهدای نوشهر را نداد ولی در ورزشگاه شهید متقی موافقت شد. روز شانزدهم اردیبهشت ماه سال 1380 نگاه شمالی ها و هواداران پرسپولیس به ورزشگاه شهید متقی ساری دوخته شد ورزشگاهی که جایگزین شهدا نوشهر شد.

 

 

روز بازی در ساری آغاز یک روز غیر معمولی بود چیزی که دیده می شد حضور پرشور هواداران بود. ورزشگاهی که گنجایشش به زور به ده هزار نفر می رسید انگار بزرگ شده بود و سی هزار نفر را در خود جا داد. جای سوزن انداختن نبود. هواداران زیادی به روی سایه بان های اطراف نشسته بودند به خصوص در کناره جایگاه ویژه.

 

بازی شروع شد. جو بی نظیری برای فوتبال مازندران در ورزشگاه حاکم بود. سهراب انتظاری گل زد و باز هم گل. سهراب با دبلی که انجام داد شموشک را از پرسپولیس با دو گل پیش انداخت. پایان نیمه اول خوش بود ولی مدت زیادی نگذشت تا تیرآهنی که ستون شده بود بشکند و تماشاگرانی که به روی سقف سایه بان نشسته بودند به روی هوادارانی افتادند که از ترس افتادن تیرآهن در حال فرار کردن بودند. صدای شکستن و خردشدن آمد شاید پنج ثانیه هم بیشتر طول نکشید تا یک فاجعه و اتفاقی شوم شکل بگیرد.

 

 

1598395

 

 

در آن لحظه کاری از دست کسی بر نمی آمد در بین فریاد ها ناله های خدایا خدایا شنیده می شد. هواداران به روی هم انباشته می شدند. صدها تن مصدوم شدند و دو نفر به شدت دچار عارضه نخاعی و هنوز روی ویلچر نشسته اند. خبر بدتر درگذشت دو مازنی بود. آن ها رفته بودند فوتبال ببیند و لذت ببرند ولی حادثه دلخراش گریبان گیرشان شد. 

 

پرسپولیسی ها با علی پروین در رختکن حبس شدند و ساعاتی تلخ و به شدت غمبار رقم خورد.

 

پرسپولیس به احترام درگذشتگان حادثه دیگر به جام حذفی ادامه نداد و شموشک به دور بعدی صعود کرد و سپس برابر سایپا حذف شد. سهراب انتظاری به پرسپولیس پیوست و معروف شد، کیانی و فرجی هم به زیر خروارها خاک رفتند و ورزشگاه شهید متقی ساری هم شد متروکه، انگار فقط همین ورزشگاه باید تقاص می داد.

 

ورزشگاه شهدا نوشهر که قرار بود میزبان بازی شموشک و پرسپولیس باشد اکنون بازسازی شده و شکل و شمایل خاص و زیبایی به خود گرفته است و تیم های پایه نوشهر از آن استفاده می کنند ولی از شموشک خبری نیست و دیگر نوشهر تیمی به حد و اندازه آن تیم دوست‌داشتنی به خود ندید. فوتبال این شهر بندری بعد از آن تیم روز خوشی ندید و بعید است در سال های نزدیک شاهد احیا آن باشیم.

 

اسماعیل بابائی دوست

دیدگاه‌ها