وقتی خدای فوتبال با ما بود

به گزارش ورزش سه هشت سال از روزی که با تک گل رضا قوچان‌نژاد کره‌جنوبی را بردیم و به عنوان تیم اول گروه مستقیم به جام جهانی صعود کردیم می‌گذرد. روزی که حتی طرفداران متعصب تیم ملی هم اقرار می‌کنند که تیم ملی به صورت معجزه‌واری کره را برد و صدرنشین شد.  اگر دوباره به آن بازی و اتفاقات آن برگردیم شاید ایمان بیاوریم که خدای فوتبال با ما بوده است.

کارلوس کیروش سه سال پیش و در مصاحبه خبری پیش از بازی ایران و مراکش در جام جهانی روسیه آرزو کرد که خدای فوتبال در روز بازی با حریف افریقایی، با ایران باشد. دعای کیروش به تحقق پیوست و ایران دومین برد خود در تاریخ حضورهایش در جام جهانی را با یک گل به خودی دقیقه آخر مدافع مراکشی به دست آورد. آن روز هم خدای فوتبال با ما بود. اما این همه روزهایی که خدای فوتبال کاملا با ما بوده نیست. شاید مهمترین روزها و بازی‌هایی که شانس به ما رو کرده را بتوان در چهار بازی خلاصه کرد:

۱- ایران- برزیل المپیک ۱۹۷۲

تیمی که به مجارستان و دانمارک باخته بود آن هم با ۹ گل خورده به یکباره موفق به بردن برزیل شد. هر چند همه خوب می‌دانیم که در آن سال‌ها تیم‌های اصلی و نه زیر ۲۳ ساله‌ها در المپیک حاضر می‌شدند اما برزیل با تیم اصلی خود که دو سال قبلش قهرمان جهان شده بود به المپیک نیامده بود. با این حال بردن ورژن دو برزیل هم برای فوتبال ما آرزو بود. اما وقتی تیمی با ۹ گل خورده موفق به زدن یک گل آن هم توسط مدافعی به نام مجید حلوایی آن هم با یک شوت از راه دور می‌شود باید ایمان به شانس و خدای فوتبالی آورد که یک تیم آماتور آسیایی را در مقابل برزیل با آن همه ابهتش به برتری یک بر صفر می‌رساند. گیریم که برزیل با پله و سایر ستاره‌های معروفش به المپیک نیامده بود اما آن تیم هر چه بود «برزیل» بود.

۱- ایران - کره‌جنوبی نیمه‌نهایی بازی‌های آسیایی پکن

تیم ملی که با هدایت علی پروین و تنها با یک گل خورده به نیمه نهایی بازی‌های آسیایی رسیده بود، به مصاف کره‌جنوبی رفت. تیمی که  سه ماه قبلش در جام جهانی حاضر بود و هر چند با سه باخت از آن جام کنار رفته بود اما قوی‌ترین تیم آسیایی شناخته می‌شد. علی پروین با کم کردن یک مهاجم، تیمش را با فرشاد پیوس در نوک حمله به مصاف حریفش فرستاد. نه اینکه در آن بازی تحت فشار حملات کره باشیم اما برتری خاصی هم بر این تیم نداشتیم و تنها بازی را کنترل کردیم. بازی را بردیم در حالی که فقط همین یک موقعیت گل را داشتیم. گلی که روی نبوغ محرمی در دادن یک پاس عجیب، حرکت مورب و عجیب قایقران در دفاع کره و بیرون ایستادن مهدی فنونی‌زاده از زمین (تا آفسایدش گرفته نشود)به دست آمد و البته عجله دروازبان کره در خروج از دروازه. درست شبیه اشتباه مدافع کره مقابل قوچان‌نژاد.

سیروس قایقران در کنار علی پروین در حاشیه بازی‌های آسیایی پکن سال ۱۹۹۰. مهمترین گل ملی سیروس قایقران برای تیم علی پروین بود. گلی که حکم به صعود تیم  پروین به فینال بازی‌های آسیایی داد آن هم در شرایطی که تیم ملی فقط همین یک موقعیت گل را داشت به اضافه یک نیم موقعیت که توسط پیوس از دست رفت

۲- ایران- استرالیا پلی‌آف جام جهانی ۹۸

قصه این بازی را تقریبا هر فوتبال‌دوست ایرانی با هر سنی از حفظ است. سه یورش به دروازه و دو گل. توجه کنید فقط یورش نه موقعیت گل که تازه یکی از گل‌ها هم آفساید بود. مرد دیوانه ای که تور دروازه را پاره کرد و توپ‌هایی که به طرز عجیبی وارد دروازه ایران نمی‌شد. در روزی که بازیکنان ایران از دادن دو پاس پی‌درپی به هم عاجز بودند و گلر تیم پرکارترین بازیکن تیم بود ما دو گل زدیم و به جام جهانی رفتیم. قطعا آن روز خدای فوتبال با ما بود.

۳- ایران کره جنوبی مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴

تیم کارلوس کیروش که بعد از دو باخت غیرمنتظره مقابل  لبنان و ازبکستان و علیرغم بردن کره جنوبی در تهران، برای صعود به جام جهانی به عنوان تیم اول نیاز به سه برد مقابل قطر و لبنان و کره‌جنوبی داشت موفق شد به طرز معجزه‌آسایی هر سه بازی که دو تای آن در قطر و سئول بود را ببرد و به جام جهانی برود. آن هم در شرایطی که در دو بازی مقابل قطر و کره شاید دو موقعیت گل هم روی هم نداشت! اما سبک بازی تیم ملی و بستن روزنه‌های دفاعی باعث شد تا ایران بدون گل خورده و با زدن دو گل به قطر و کره و چهار گل به لبنان به عنوان تیم اول گروه مستقیم به جام جهانی برود آن هم در شرایطی که روی نیمکت تیم بازیکنانی مثل مهرداد اولادی، فرزاد حاتمی، محمد نوری، شجاع خلیل‌زاده، محسن مسلمان و ... حضور داشتند و دست کیروش برای تعویض زیاد باز نبود. در روزهایی که فوتبال ملی ما تقریبا خالی از ستاره و بازیکن بین‌المللی شده بود و  در روزی که کره‌جنوبی به قصد انتقام بازی رفت روی دروازه ما خیمه زده بود با توپی که مدافع آنها به گوچی تقدیم کرد و با واکنش‌های استثنایی و تکرارنشدنی رحمان احمدی به جام جهانی رفتیم.

مهمترین گل ملی رضا قوچان نژاد گلش به کره‌جنوبی بود. ۲۳ سال پس از گل سیروس قایقران به کره‌جنوبی در پکن. دو گل از مهمترین گل‌های ایران به کره آن هم در روزهایی که خدای فوتبال به کمک‌مان آمد