کرونای دوست داشتنی برای یاغی‌ها

به گزارش "ورزش سه"، شاید اگر تا چند سال پیش می‌گفتید روزی خواهد رسید که در دربی پایتخت تمام سکوها خالی است و اطراف ورزشگاه پیش از بازی سکوت برقرار است همه به شما می‌خندیدند و این اتفاق را محال می‌دانستند چرا که در بدترین فصل‌های دو تیم وقتی کم فروغ و میانه جدولی هم بودند استقبال به نسبت خوبی از این بازی می‌شد.

یکی از مواردی که شهرآوردها را سهمگین می‌کرد و جو سنگینی را برای بازیکنان ایجاد می‌کرد منتقل شدن یک بازیکن به تیم رقیب بود. اتفاقی که با نام یاغی شدن از آن یاد می‌شود و هیچگاه ترانسفر شدن یک بازیکن از استقلال و پرسپولیس به رقیب دیرینه برای هواداران تیمی که بازیکنش را از دست داده قابل هضم نبوده است. دورانی که هاشمی نسب با پیراهن استقلال به پرسپولیس گل زد و از حال رفت یا گل‌زنی نیکبخت به استقلال و خوشحالی فراموش نشدنی‌اش گذشته است.

یاغی‌های این دربی کوچکترین فشاری را تجربه نکردند و به نوعی کرونا و نبود تماشاگران برای داشتن تمرکز بیشتر آن‌ها موثر بود. نمی‌دانم کنعانی که همان هفته دوم با پیراهن استقلال با مصدومیت کارش با این تیم تمام شد و یا رمضانی که آن‌قدر گل نزد و در سیستم پرسپولیس نمی‌گنجید که نیم فصل نشده در لیست مازاد بود را بشود یاغی خواند یا خیر؛ اما محمد نادری بازیکنی بود که در پرسپولیس چهره تاثیر گذاری داشت. او هم در آسیا با سرخ‌ها موفق بود و هم با تیم قرمزپوش تهران کسب جام لیگ برتری کرده بود و به یک باره سر از کمپ تمرینی رقیب دیرینه در آورد.

نادری یک جام حذفی با پرسپولیس شکست خورد و حالا با استقلال به مرحله بعد رفته است. واضح است که نبودن تماشاگران واژه یاغی را نیز از فوتبال ایران کمرنگ کرده و شاید روزگاری اگر ورزشگاه‌ها دوباره باز شد و نادری همچنان آبی پوش بود، بعید است کسی یادش مانده باشد او روزگاری در نیمه سرخ رنگ تهران بازی کرده است.