کد خبر : 1768603 | 27 تیر 1400 ساعت 10:00 | 42.8K بازدید | 2 دیدگاه

در انتظار توفان در توکیو

مرد است و قولش؛ حسن طلای یزدانی

تنها چهار روز به افتتاحیه المپیک 2020توکیو باقی مانده است، المپیکی که لذت جبران و انتقام را برای ما ایرانی یک سال به عقب انداخته است.

مرد است و قولش؛ حسن طلای یزدانی  

به گزارش "ورزش سه " ، چه بخواهیم باور کنیم و چه نخواهیم ، همه ما ایرانی ها می دانیم ورزش اول این مملکت کشتی بوده و خواهد بود. کشتی در خون و ریشه ایرانی است و آنها از بچگی و در کوچه و خیابان به دفعات به پر و پای یکدیگر می پیچند و این جزئی از تاریخ زندگی ما ایرانی ها شده است. کشتی و نبردهای حساس آن برای ما ایرانی ها تا ابد درخاطره ها باقی خواهند ماند، نسل جدید خاطرات خوبی از مردانی دارد که بر روی تشک حس غرور و افتخار را  به تک تک ما ایرانی ها تزریق کرده اند.


 از بازگشت تاریخی علیرضا سلیمانی برابر بروس بومگارتنر آمریکایی در فینال قهرمانی جهان مارتینی سوئیس  و یا پیروزی های بدون حرف و حدیث رسول خادم در سه فینال پیاپی قهرمانی جهان و المپیک برابر ماخاربک خادارتسف افسانه ای روس ها با نتیجه سه برصفر که هر سه با بزکش های بی نقص او رقم خورد و یا همین آخری ها بازگشت تاریخی حسن یزدانی ستاره اول این روزهای ورزش ایران برابر انور گدیف در فینال المپیک 2016ریو که بازی شش برصفر باخته را برابر حریف مکار خود در سه ثانیه به پایان شش بر شش کرد تا لذت قهرمانی المپیک در نیمه های شب به خانه تک تک ما ایرانی ها رسوخ کند،هیچ وقت نمی‌شود گذشت . این ها جزئی از افتخارات تا ابد ماندگار ما هستند که می شود با آنها حس خوشایند زندگی را تا ابد با خود داشت و با آنها همزاد پنداری کرد.


این ها روی خوش قصه است ، ورزش کشتی روی بد خودش را هم به ما نشان داده است . حق خوری غیر قابل باور داوران در فینال المپیک 1996آمریکا در کشتی عباس جدیدی و کرت انگل آمریکایی و شکست صفر بر صفر عباس در آن دیدار و یا شکست دردناک ستاره کشتی ایران رسول خادم در فینال قهرمانی جهان در جلوی چشم هزاران ایرانی در وزن سنگین وزن و وزن  غیر تخصصی رسول و یا باخت غیر قابل هضم حسن یزدانی برابر دیوید تیلور آمریکایی در رقابت های جهانی بوداپست 2018که برای هیچ کدام از ما قابل باور نبود. باختی که با شروع طوفانی یزدانی و بازگشت خیره کننده تیلور همراه بود تا یزدانی برای دومین بار به تیلور ببازد. بار اول او با بدنی خالی کرده از سرماخوردگی و بدون هیچ توانی مغلوب تیلور شد و بار دوم شکستش برابر تیلور در بوداپست او را به سکوی سوم رقابت های جهانی تبعید کرد.سکویی که عادت نداشت روی آن بایستد و ما هم به آن عادت نداشتیم. حسن یزدانی بعد از آن نمایش تکرار نشدنی در المپیک ریو همه ما ایرانی را عادت داده بود به قهرمانی ، و این برای مردم کشتی دوست ایرانی سخت بود که قهرمانشان را پائین تر از هر کسی بر روی سکو ببینند.
حسن فردای آن شب بد برای مردم ایران نوشت و قول داد، قولی که می دانیم برای اجرای آن سه سال است زحمت می کشد. حسن نوشت :


سلام بر شما که دلم برایتان می تپد. 
دیشب "پا " بر روی یکی از تلخ ترین سکوهای دوران ورزشی ام گذاشتم. 
می دانم دوران قهرمانی بسیار پیچ و خم دارد اما برای من قصه فرق دارد،سکوی نخست و طلایش را نه برای خودم که برای شما و به عشق خوشحالی شما می خواهم که حقتان هم همین است. 
اما چه باید کرد که گاهی نمی شود و حالا وظیفه است از شما عذر بخواهم. 
این که بر کشتی ما چه گذشته و می گذرد و تمام چرا ها بماند برای بعد... 
به خودم گفتم میدان بوداپست را باید برای مردم کشورت جبران کنی.جبران می کنم.

 

  حالا سه سال از آن روز لعنتی گذشته است، تیلور در رقابت جهانی 2019نبود تا یزدانی با شکست او قهرمانی را جشن بگیرد و به قولش وفا کند، بیماری کرونا المپیک 2020را یک سال به تعویق انداخت و حالا وقت جبران فرا رسیده است . سه سال بعد از آن سکوی لعنتی و قول حسن به مردم ایران گذشته است و همه ایران منتظر رسیدن 13و 14مرداد هستند. فرقی نمی کند این جبران در فینال باشد و یا در دور اول ،یک جایی این دو کشتی گیر به هم خواهند رسید و شک نداریم آن روز ، برای ما ایرانی ها روز انتقام است. می دانیم که روز جبران در حال فرا رسیدن است. روزی که یک ملت به همراه پسر کشتی ایران دوبنده را به تن خواهند کرد تا از جایگاه رفیع کشتی در این مرزو بوم دفاع کنند.
 محمدرضا تقی خانی

1624305

دیدگاه‌ها