کد خبر : 1769702 | 01 مرداد 1400 ساعت 12:58 | 28.6K بازدید | 4 دیدگاه

پنجاه‌وپنج سالگی یک بازیکن بزرگ

آقا جواد ؛ فوق ستاره‌ای در جناح راست (عکس)

جواد زرینچه امروز ۵۵ ساله شد و به این مناسبت به بررسی گوشه‌های از زندگی حرفه‌ای او در دوران فوتبالش می‌پردازیم.

 آقا جواد ؛ فوق ستاره‌ای در جناح راست (عکس)

به گزارش ورزش سه یکی از ثابت‌ترین بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران در فاصله بین سال‌های ۶۵ تا ۷۳ جواد زرینچه‌ای بود که چه بسا اگر با محمد مایلی‌کهن به اختلاف برنمی‌خورد و یا این مربی اعتماد بیشتری به او نشان می‌داد او می‌توانست در فاصله زمانی بین ۶۵ تا ۷۸ که آخرین بازی ملی خود را انجام دهد بی‌وقفه در تیم ملی بازی کند. به خصوص آنکه او برخلاف برخی همبازیان خود هیچگاه دچار مصدومیت شدیدی نشد و تیم ملی را به خاطر مصدومیت از دست نداد.

 


اولین کاپیتانی جواد زرینچه در تیم ملی. زمانی که خبری از عابدزاده نبود و نادر محمدخانی هم کنار رفته بود و بلاخره منصور پورحیدری بازوبند کاپیتانی تیمش را به بازیکن محبوبش سپرد. بازی دوستانه با اکوادور در خرداد ۷۸. زرینچه به استقبال دایی گلزن آمده. کسی که خوب می‌داند پس از زرینچه او کاپیتان تیم ملی می‌شود!

 

 

زرینچه در تاریخ ۸ اسفند ۱۳۶۵ اولین بازی ملی خود را مقابل کویت در مقدماتی المپیک ۱۹۸۸ سئول انجام داد. همان بازی معروف که پرویز دهداری با اقبال به جوانان ناشناخته‌ای چون زرینچه، عابدزاده، مرفاوی، کریم باوی، نادر محمدخانی و ... تیمی متفاوت را پس از استعفای ۱۴ بازیکن نامی از تیم ملی را به مصاف کویت فرستاد و اگرچه آن تیم راهی به المپیک نیافت اما بن‌مایه‌ی فوتبال ایران تا سال‌ها، همان تیم شد.

 


در تمرینات تیم ملی در اردوی آمریکا سال ۷۸. پس از جدایی منصور پورحیدری از تیم ملی دیگر توسط جلال طالبی به تیم ملی دعوت نشد و بازی دوستانه مقابل آمریکا که با تساوی یک-یک خاتمه یافت آخرین بازی ملی او شد.

 


زرینچه پس از آن در دو دوره جام ملت‌های آسیا، سه دوره بازی‌های آسیایی و یک دوره جام جهانی بازی کرد. ضمن اینکه در سه دوره مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۰، ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸ نیز برای تیم ملی به میدان رفت. به اعتقاد خودش بهترین بازی ملی‌اش را مقابل الجزایر در سال ۷۱ در تهران انجام داد و یک گل ملی هم مقابل پاکستان در جام اکو در خرداد ۷۲ در کارنامه دارد.

 


جواد زرینچه در تقابل با بازیکن کره جنوبی در مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴. شکست سه بر صفر و عدم صعود به جام جهانی

 

 

با انتخاب محمد مایلی کهن به سرمربیگری تیم ملی در سال ۷۴، زرینچه نیز یکی از دعوت شدگان به تیم ملی بود. اما قبل از انجام هرگونه بازی تدارکاتی به یکباره اعلام شد که او از تیم ملی کناره‌گیری کرده است. آنچه مایلی‌کهن از ماجرای اختلافش با زرینچه بیان کرده این بود که این مربی از زرینچه برای بازی در پست دفاع راست دعوت کرده اما زرینچه اصرار به بازی در دفاع آخر داشته و به همین دلیل یک روز ساکش را بر می‌دارد و برای مذاکره با ذوب‌آهن به اصفهان می‌رود. اما منتقدان مایلی‌کهن اعتقاد دارند واگذاری بازوبند کاپیتانی تیم ملی به احمدرضا عابدزاده دلیل ناراحتی زرینچه بوده است.

 


پس از بازی با ژاپن دیگر فرصت بازی در تیم ملی را تا این بازی مقابل جاماییکا به دست نیاورد. ایویچ تا مدت‌ها نظری به او نداشت و تنها دو ماه مانده به جام جهانی او را به تیم ملی فراخواند و بلاخره در بازی با جاماییکا در رده‌بندی جام ال‌جی به میدان رفت آن هم به عنوان مدافع راست سیستم چهار چهار دو ایویچ

 

 

عابدزاده و زرینچه هر دو در بازی با کویت در سال ۶۵ اولین بازی ملی خود را انجام داده بودند. هر چند عابدزاده یک سال قبلش در جام فجر سال ۶۴ در قالب تیم ب ایران برای اولین بار در تیم ملی بازی کرده بود اما آن بازی جز بازی‌های ملی محسوب نمی‌شد. با این حال در جام اکو سال ۷۲ علی پروین بازوبند کاپیتانی تیم ملی را در یک بازی در حضور زرینچه، فنونی‌زاده و مجید نامجو مطلق به عابدزاده داده بود.

 


بازگشت به تیم ملی با پیراهن شماره ۲۴. سه سال پس از آخرین بازی رسمی با پیراهن تیم ملی در بازی‌های آسیایی هیروشیما، او در یک بازی رسمی دیگر به میدان می‌رود آن هم در کنار زوج رویایی‌اش مجید نامجو‌مطلق و در نیمه دوم جای خود را به پاشازاده می‌دهد. او پس از این برای بازی در تیم ملی باید تا بازی با جامائیکا در تهران صبر کند.

 

 

 

در بازی دوستانه مقابل کانادا در خرداد ۷۸. دومین باری که از ابتدا به عنوان کاپیتان تیم ملی بازی کرد. او در هشت بازی کاپیتان تیم ملی ایران بود و نکته جالب اینکه همه این هشت بازی دوستانه بود.

 

 

پس از آن مصدومیت عابدزاده باعث شد تا تعداد بازی‌های ملی زرینچه بیشتر از عابدزاده شود و شاید به همین دلیل او توقع داشت که بازوبند کاپیتانی تیم ملی به او برسد. هر چند زرینچه هیچگاه این موضوع را علنی مطرح نکرد و چه بسا این موضوع کاپیتانی زاییده ذهن هواداران او باشد اما اختلاف مایلی‌کهن با چند بازیکن استقلال علاوه بر جدایی زرینچه باعث جدایی محمد تقوی و بهزاد غلامپور از تیم ملی هم شد.

 


بدترین روز ملی زرینچه. یکی از  مقصران در دریافت دو گل از عراق و سپس اخراج در مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴.

 

 


بازی با آمریکا در جام جهانی و یک پاس گل به یاد ماندنی و تعویض در نیمه دوم

 

 

پس از جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶، مایلی‌کهن پس از یک سال زرینچه را دوباره به تیم ملی دعوت کرد و این بازیکن در اردوی تیم ملی برای بازی‌های مرحله اول  مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ حاضر شد و اتفاقا در بازی دوستانه مقابل کویت در فروردین ۷۶ نیر در ترکیب اصلی قرار گرفت اما در نیمه دوم جای خود را به نعیم سعداوی داد تا تنها بازی ملی خود را در زمان مایلی کهن انجام دهد. پس از آن اعلام شد که زرینچه به دلیل مصدومیت قادر به همراهی تیم ملی نیست اما محرومیت نعیم سعداوی هم باعث نشد تا مایلی.کهن برای دور دوم مقدماتی زرینچه را دعوت کند و مهدوی‌کیا را در پست او به بازی گرفت تا مشخص شود این دو نتوانسته‌اند به اختلاف خود پایان دهند.

 


شادی پس از صعود به جام جهانی به همراه والدیر ویرا در ملبورن. از هفده بازی مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ زرینچه تنها در یک بازی مقابل ژاپن برای ایران به میدان رفت و پس از تمام شدن محرومیت نعیم سعداوی، ویرا ترجیح داد در دو بازی مقابل استرالیا از او به جای زرینچه استفاده کند.

 

 

 

در تمرینات تیم ملی سال ۷۶ به همراه دو استقلالی دیگر. پس از یک سال دوباره توسط مایلی کهن دعوت شد و در بازی دوستانه مقابل کویت هم ۵۵ دقیقه بازی کرد اما باز هم آب او با مایلی‌کهن توی یک جوب نرفت و به بهانه مصدومیت خیلی زود دوباره از تیم ملی کنار رفت.

 

 

پس از اخراج مایلی‌کهن زرینچه و پاشازاده به تیم ملی دعوت شدند تا زرینچه در بازی با ژاپن پس از یک سال و نیم دوباره پیراهن تیم ملی را به تن کند. اما در دو بازی مقابل استرالیا نیمکت نشین بود. زرینچه در جام جهانی هم بازی کرد و پس از آن با تیم ملی قهرمان بازی.های آسیایی بانکوگ هم شد تا برای دومین بار به این افتخار برسد.

 

 

حجت شفیعی

دیدگاه‌ها