تارتار و مجیدی برای بردن می‌آیند

به گزارش ورزش سه، قرار گرفتن در موقعیت مربیانی چون مهدی تارتار و فرهاد مجیدی راحت نیست. مربیانی که نتایح بازی‌های‌شان در هفته پایانی لیگ برتر اهمیت چندانی برای خود آنها ندارد اما برای دو تیم دارای شانس قهرمانی بسیار مهم و حیاتی است. شاید با نتایج هفته ماقبل پایانی و پیشتازی پرسپولیس از سپاهان، فشار روی آنها کمتر شده اما حتی با وجود شانس بالاتر پرسپولیس برای قهرمانی نسبت به سپاهان، باز هم در صورت رقم خوردن هر نتیجه‌ای، این دو مربی باید منتظر انتقاداتی از سوی هواداران تیم‌های مختلف باشند.

در این میان بخشی از فضای رسانه‌ای دو تیم مدعی قهرمانی به صورت آگاهانه و بخشی از هواداران تیم‌ها به صورت ناآگاهانه، به دنبال تحت فشار قرار دادن این دو مربی هستند تا از این طریق این دو را مجبور کنند با تمام قوا و با همه انگیزه و انرژی تیم‌های خود را برای بردن  دو حریف مدعی قهرمانی به زمین بفرستند.

اما چرا تصور می‌شود که تارتار و مجیدی انگیزه و اراده‌ی لازم برای بردن پرسپولیس و سپاهان را ندارند؟ در حالی که تارتار به جایگاهی در مربیگری رسیده که مهمترین آلترناتیو داخلی برای جایگزینی یحیی گل محمدی در پرسپولیس در آینده خواهد بود. پس بردن پرسپولیس و یحیی، مقبولیت و اعتبار بیشتری برای او به همراه می‌آورد تا اینکه در کارنامه‌اش یک مربی مغلوب مقابل یحیی باشد. چه انگیزه‌ای بالاتر از این برای تارتار که با بردن پرسپولیس می‌تواند اعتبار خود را تا سر حد توانایی مربیگری در پرسپولیس بالا بیاورد. 

از آن طرف فرهاد مجیدی چرا باید به دنبال باخت مقابل سپاهان و از دست رفتن آمار بازی‌های بدون باختش باشد؟ آن هم وقتی که پرسپولیس با یک برد یک گله هم قهرمان می‌شود و قهرمانی‌اش در دست خودش است؟ چرا مجیدی باید چنین ریسک بی‌معنی و غیرعاقلانه‌ای کند؟ حتی اگر آمار هم برای او مهم نباشد و نخواهد با بردن سپاهان بهترین میانگین امتیازگیری را در بین مربیان لیگ ثبت کند، با وجهه‌ای که در صورت باخت به سپاهان و برد پرسپولیس برای او می‌ماند چه می‌کند؟ آن هم وقتی که ممکن است باخت خفیف به سپاهان هم، موجبات قهرمانی این تیم را فراهم نکند؟ منطقی است که تصور کنیم که فرهادی که برای گل نخوردن تیمش جایزه تعیین می‌کند و بعد از دربی در لیگ نباخته، انگیزه لازم برای تداوم موفقیت نداشته باشد و تمام تیمش را با انگیزه و اراده لازم به مصاف سپاهان نفرستد؟

در حالت عادی باخت پیکان به پرسپولیس و استقلال به سپاهان چندان مسئله غیرعادی نیست و رخداد آن در بازی‌های فردا هیچ ربطی به انگیزه‌های مربیان پیکان و استقلال ندارد. اما آنچه مهم است اینکه فرض بی‌انگیزه بودن برای بردن بازی‌های فردا در نزد تارتار و مجیدی، مردود است و عقلانی و منطقی نیست که آنها برای بردن تلاش نکنند و به نظر هم نمی‌رسد که این دو اعتبار مربیگری خود را فدای خواست و خوشایند کسانی کنند که چند صباح دیگر ممکن است در مقام رقیب یا مخالف آنها در آیند!

حجت شفیعی