درخشش یک کاراته‌کا در روز نجات عربستان با VAR

به گزارش "ورزش سه"، هفته اول مقدماتی جام جهانی در منطقه آسیا در حالی به پایان رسید که ایران، استرالیا، عربستان و عمان توانستند با پیروزی و کسب سه امتیاز زمین را ترک کنند و چهار تیم کره جنوبی، عراق، امارات و لبنان نیز به یک امتیاز بسنده کردند تا فوتبال آسیا با شرایطی ویژه در جدول‌ها به استقبال هفته دوم برود.

پوریا نبی مربی تیم بریزبین رور که روز اول مسابقات را به شکلی دقیق دنبال کرده، دیده‌های خود را با مخاطبان ما به اشتراک گذاشته و البته فوتبال دوستان تا پایان مرحله مقدماتی امکان دنبال کردن دیدگاه او درباره مسابقات تیمهای آسیایی را خواهند داشت.

نبی قبل از تحلیل بازیها می‌گوید: شرایط بازیهای ملی تغییر کرده و مهمترین نکته این است تیمهایی که لژیونر و ستاره‌های بیشتری داشتند، الان مقابل تیم‌هایی که حالت تیم باشگاهی دارند و متشکل‌اند، ضرر می‌کنند. چون آنها از زمان کافی برای آمادگی در تمرینات برخوردار نیستند و شاید نام آن را بشود جنگ نابرابر گذاشت. مدعیان به جز استرالیا نمایش چندان خوبی از خود ارائه کردند.

تحلیل او را در اینجا می‌خوانید:

* عربستان در خانه دست به دامن VAR شد

درست است که ویتنام تیم با اعتباری در رقابت‌های جدی آسیایی نیست اما در اولین تجربه خود در جمع بزرگان فوتبال آسیا، ممکن است موی دماغ هر تیمی بشود. پارک هان سئو سرمربی سختکوش کره ای، بعد از حضور در فوتبال این کشور، شرایط تازه‌ای را در کلیت فوتبال ویتنام ایجاد کرده و آنها می‌توانستند شگفتی ساز بزرگ روز اول مقدماتی جام جهانی در آسیا در کنار عمان باشند. با این حال گل زودهنگام ویتنام در نیمه دوم با حملات عربستان پاسخ داده شد و در نهایت با یک پنالتی دقیق از سوی سالم الدوساری قفل مسابقه باز شد. آن هم در شرایطی که داور یک کار قرمز غیرمنصفانه به مدافع ویتنام داد تا اونا ده نفره بازی را دنبال کنند. دقایقی بعد عربستان روی یک ضربه سر توسط الشهرانی به گل دوم رسید و گل سوم را هم از روی نقطه پنالتی به ثمر برساند تا اگرچه برد پرگلی به دست بیاورد اما شاید اگر ویتنام با نفرات مساوی به مسابقه ادامه می‌داد، نتیجه چیز دیگری بود.

ویتنام دور بعد یک مسابقه سخت دیگر مقابل استرالیا دارد و عربستان هم مقابل عمان قرار خواهد گرفت و عربستان هم برابر عمان بازی می‌کند تا یک تست واقعی از دو تیم برنده روز اول به عمل آید.

* دبل مابیل برای بزرگترین برد هفته نخست

پیروزی سه بر صفر استرالیا برابر چین، کمی دور از انتظار بود اما استرالیایی‌ها خیلی زود و با حملات سریع در کمتر از نیم ساعت دو بار دروازه حریف را باز کردند. ستاره استرالیا، مابیل وینگر همه کاره ساکاروهاست که گل اول را روی یک ضربه شبیه به کاراته به ثمر رساند و گل سوم هم روی حرکت زیبای او به دست آمد. این بهترین شروع ممکن برای گراهام آرنولد و شاگردانش بود و آنها را در موقعیت برتری در گروه قرار خواهد داد.

نکته جالب اینکه استرالیا هم مثل ایران، ژاپن و کره با تیمی پر از لژیونر و با تمریناتی نه چندان طولانی و با حضور سه روزه لژیونرها وارد این رقابت‌ها شده و هماهنگی بازی مقابل چین، کمی دور از انتظار بود. صد البته چین هم یک تیم فاقد سازماندهی و قدرت حمله نشان داد و عملکردش مقابل استرالیا ناامید کننده بود.

شاگردان لی تای، سرمربی بومی از دوره مارچلو لیپی ضعیف‌تر نشان دادند. این در حالی است که چینی ها لیگ فوتبال خود را از مدتی پیش تعطیل کرده و با تمرینات کافی وارد مسابقات شده‌اند. چین در بازی بعدی میزبان ژاپن است و باید دید چه تغییری در روند بازی آنها ایجاد خواهد شد.

* برد تاریخی برانکو در خاک ژاپن

برای برانکو ایوانکوویچ شروعی بهتر از این امکان نداشت. تیم عمان با کنترل ژاپن ناهماهنگ و شاید خسته، در روزی بدون اشتباه یک پیروزی فوق‌العاده را برابر حریف قدرتمند خود به دست آورد تا در جمع پیروزهای هفته اول رقابت‌های مقدماتی جام جهانی در منطقه آسیا قرار بگیرد.

برای اینکه برتری عمان برابر ژاپن را یک بار دیگر مرور کنید، کافی است به گل این تیم نگاهی بیاندازید. یک حرکت حساب شده و تیمی از سمت راست، شبیه آنچه برانکو در پرسپولیس انجام می‌داد. ایجاد یک مثلث و سانتر روی دروازه با ضربه اوسام الصبحی، بازیکنی که چند دقیقه از ورودش به زمین می‌گذشت. عمانی‌ها که حالا با این پیروزی جانی گرفته و از فرم ضعیف خود در مسابقات مقدماتی دوره قبل فاصله گرفته‌اند، امیدوارند عربستان را نیز متوقف کنند. عمان نیز از جمله تیم‌هایی است که شرایط اردویی خوبی را پشت سر گذاشته. درست برعکس ژاپن که بازیکنانش را کمی قبل از مسابقه در اختیار داشت. البته انتظار می‌رود ژاپن در مقابل چین شرایط و نمایش بهتری داشته باشد و این همان انتظاری است که از ایران و کره هم می‌رود.

* افت عجیب سون؛ توقف کره مقابل عراق

یک بازی سراسر فیزیکی با حداقل موقعیت و بدون گل. دیک ادووکات تاثیر خود را در ابتدای حضورش در تیم عراق نشان داد. او عراق را قدبلندتر و تدافعی تر کرده و سخت‌گیری بازیکنان روی همه توپ‌ها بیشتر شده. ضمنا عراق با یک ماه اردو و مسابقه وارد مسابقات مقدماتی جام جهانی شده است و مشخصا در ابتدای رقابت‌ها در بهترین فرم خود قرار دارد. فرمی که ممکن است با به طول انجامیدن این مسابقات و آغاز رقابت‌های باشگاهی داخلی دوباره از دست برود. با این حال فی المجلس آنها نمایش خوبی مقابل کره بنتو نشان دادند و اثبات کردند که می‌توانند حریفی دست و پاگیر برای مدعیان صعود این گروه بشوند.

در عین حال نمایش کره هم در ادامه نمایش‌های نه چندان دلچسب ببرهای جنوب شرق آسیا در دوران مربیگری پائولو بنتوی پرتغالی بود. در این تیم موضوع نامکشوف، کم فروغی عجیب سون هیونگ مین ستاره تاتنهام در بازی‌های ملی است که آخرین گل ملی اش را کسی به یاد نمی‌آورد. کره این هفته در یک بازی آسان تر و دومین بازی خانگی متوالی به مصاف لبنان خواهد رفت و باید دید از لطف برنامه ریزی استفاده خواهد کرد یا نه. عراق هم مقابل ایران قرار خواهد گرفت، تیمی کنجکاوی برانگیزی است و باید دید فرم این تیم مقابل ایران چگونه خواهد بود.

* سه امتیاز شیرین ایران با موقعیت حداقلی

برای هواداران فوتبال ایران که دو صعود متوالی به جام جهانی را تجربه کرده‌اند، هر پیروزی کم گل فرصتی برای انتقاد از سرمربی تیم ملی است. با این حال ایران بدون تمرین مناسب و در شرایطی که تنها تیمی بود که سرمربی اش را در اختیار نداشت، برابر سوریه آماده یک برد مناسب و احتمالا تاثیرگذار به دست آورد و حاشیه امنیت خود را با یک شروع خوب، در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی حفظ کرد. ایران با گذر از سوریه، در حالی به دیدار عراق می‌شتابد که یک آزمون و خطای شبه تدارکاتی را پشت سر گذاشته و با تصحیح اشتباهات تاکتیکی و البته بازگشت مربی و تمرین و استراحت کافی به دیدار حریف خواهد شتافت. همچنین بازگشت سردار آزمون مهاجم تیم ملی، خبر خوبی برای اسکوچیچ خواهد بود.

در عین حال سوریه با سرمربیگری نزار المحروس یک تیم سرسخت و با آمادگی بدنی بالا نشان داد که احتمالا دیدارش مقابل امارات در کشور اردن، برای شاگردان پیم وربیک شگفتی ساز خواهد بود.

یک تیرک و چند موقعیت برای امارات

یک شوت به تیرک دروازه از طرف علی مبهوت و یکی دو موقعیت نصفه و نیمه از طرف حمله وران اماراتی. به جز این شاگردان فن ماوریک در اولین تجربه آسیایی باوجود استفاده از بازیکنان خارجی نمایش قابل قبول و دلچسبی برابر لبنان نداشتند و به تساوی بدون گل رضایت دادند.

البته لبنان با مربیگری ایوان هاسیک که کاملا بر فضای فوتبال امارات آشناست، فوتبالی بسته و با تلاش زیاد را ارائه کرد و توانست حریف تکنیکی تر خود را در شرایطی متوقف کند آنها از پوئن حضور هواداران هم بهره می‌بردند. چیزی که برخی دیگر از تیم‌های دیگر قادر به استفاده از آن نیستند.

امارات در این مسابقه شبیه همه امارات‌های گذشته بود. تیمی که قابلیت‌هایی دارد اما در حد یک مدعی آسیایی نیست. در عین حال آنها با فن ماوریک در بازی‌های خارج از خانه عملکرد دفاعی از خود به جای خواهند گذاشت. چیزی که این مربی هلندی در آن چیره دست است و شاید بهتر باشد امارات را در دیدار با تیم‌های مدعی محک زد.