بازگشت کاپیتان کایسری به قلب تیم ملی

به گزارش ورزش سه، در اولین شب تورنمنت العین، یکی از نام‌هایی که نگاه‌ها را بیشتر از نتیجه بازی به خود جلب کرد، مجید حسینی بود؛ مدافعی که مدت‌ها هواداران تیم ملی منتظر بازگشتش بودند تا شاید بخشی از معادله نامطمئن خط دفاعی دوباره حل شود. او پس از یک دوره طولانی مصدومیت، مقابل کیپ‌ورد دوباره بازی کرد و همین اتفاق برای خیلی‌ها نشانه‌ای از بازگشت نظم در قلب دفاع ایران بود.

حسینی در ماه‌های گذشته به‌جای تمرکز روی تیم ملی، بیشتر درگیر درمان‌هایی بود که یکی پس از دیگری او را از اردوهای فیفا‌دی دور نگه داشت. از مرداد، بعد از مصدومیت مقابل باشاک‌شهیر، عملاً نقش تماشاگر را داشت و تنها قبل از این فیفادی دو مسابقه مقابل کاسیم پاشا و فنرباغچه انجام داد.

در کنار شجاع خلیل‌زاده، ترکیبی شکل گرفت که در گذشته وجود نداشت اما دست‌کم به تیم ملی ثبات بیشتری داد. نمایش حسینی در این بازی نشان داد که چرا قلعه‌نویی تا این حد نسبت به بازگشت حسینی تاکید داشت و همیشه علی رغم مصدومیت او را جزو بازیکنانی قرار می‌داد که به محض طی دوران نقاهت، به لیست خواهد رسید.

تجربه چندین‌ساله او در فوتبال ترکیه بی‌اهمیت نیست. از ۲۰۱۸، درست بعد از جام جهانی روسیه، راهی لیگ ترکیه شد و در ترابزون‌اسپور ۷۶ بازی انجام داد؛ سپس از ۲۰۲۱ تاکنون بیش از ۹۰ بار برای کایسری‌اسپور به میدان رفته و حتی کاپیتان دوم تیمش شده است.

این سابقه طولانی در لیگ فیزیکی و تهاجمی ترکیه، نقطه اتکای مهمی است؛ به‌خصوص که او حالا احتمالا تنها مدافع لژیونر در تیم ملی ایران خواهد بود. قبلا میلاد محمدی، شجاع خلیل‌زاده، مرتضی پورعلی‌گنجی، حسین کنعانی و… بازیکنانی بودند که به عنوان لژیونر در خط دفاعی حضور داشتند.

با تمام این تجربه‌ها، اما کارنامه ملی او بسیار محدودتر است؛ تنها ۲۵ بازی ملی در فاصله سال‌های ۲۰۱۸ تا امروز. شاید اگر چند مصدومیت طولانی نبود، حسینی شرایط متفاوتی را در آمار و ارقام داشت اما به هر حال او نشان داد که از نظر کیفیت فنی همچنان در سطحی قابل ملاحظه است.

نکته‌ای که بازی مقابل کیپ‌ورد را مهم‌تر می‌کند، همین بازگشت به‌موقع است. تیم ملی تا فیفادی حساس مارس دیگر بازی نخواهد داشت و به همین علت، بازگشت حسینی مهم بود و او را وارد ماتریس تیم ملی کرده است. هرچند رقابت با مدافعانی که در لیگ ایران می‌درخشند هم کار ساده و از پیش‌پیروز نخواهد بود.

نکته مهم اینکه حالا همه در انتظار عملکرد مطمئن و دور از آسیب او در کایسری خواهند بود. جایی که حسینی باید با ادامه این روند به پیک آمادگی برسد تا در سومین جام جهانی، بهتر از همیشه ظاهر شود. پس از حضور غافلگیرکننده در جام جهانی ۲۰۱۸ به عنوان یک بازیکن جوان و سپس بازی در جام جهانی ۲۰۲۲، حالا زمان آن رسیده که مجید حسینی در قامت یک مدافع بالغ و باتجربه بار دفاعی تیم ملی را به دوش بکشد.

اگر او بتواند همین روند را ادامه دهد، طبیعی است که در کنار یک مدافع باتجربه، تبدیل به ستون دفاعی تیم ملی شود. جالب است بدانید از ۲۵ بازی ملی حسینی، شش بازی در جام جهانی و چهار بازی هم در جام ملتها بوده تا او تقریبا نیمی از آمار ملی خود را در رقابت‌های بسیار مهم داشته باشد؛ بازیکنی که شاید مصدومیت پرتعدادی داشته باشد اما هرطور که شده خود را به رویدادهای اصلی و مهم می‌رساند و این پیغام مهمی برای کادرفنی تیم ملی است.